صحبت کردن

هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل زبانی وهوشی در عملکرد مهارت صحبت کردن داوطبان ایرانی آزمون آیلتس می باشد. عوامل زبانی که بررسی شدند شامل عمق و وسعت دانش واژگان و همچنین دانش دستور زبان بودند. هوش روایی و کلامی عوامل غیر زبانی را تشکیل دادند. شرکت کنندگان شامل 329 زبان آموز بودند که در 5 آزمون معتبر و همچنین در یک جلسه مصاحبه آیلتس شبیه سازی شده شرکت کردند. دو مدل بررسی شدند: مدل 1 (بدون در نظر گرفتن عوامل هوشی) نشان دهنده دیدگاه متعارف، و مدل 2 (با در نظر گرفتن تمام عوامل) که برای اولین بار در این مطالعه ارائه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. با استفاده از این روش، هر دو مدل پیشنهادی مورد بررسی قرار گرفتند تا مشاهده شود که کدام یک تناسب بیشتری با داده ها دارد. نتایج حاصل از مقایسه بین برآورد پارامترها و شاخص های تناسب این دو مدل نشانگر این است که مدل 2 نسبت به مدل 1 برتری دارد، بدان معنا که در مقابل این دیدگاه متعارف، عوامل هوشی در توسعه ساختار صحبت کردن نقش مهم و غیر قابل انکاری ایفا می کنند. در نهایت، کاربردهای این تحقیق برای ترویج اعتبار سازه آزمون آیلتس مورد بحث قرار گرفته است.

هوش کلامی با حساسیت نسبت به معنی و ترتیب واژه ها و استفاده های گوناگون از زبان تعریف می شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان فعالیت ساختارهای مغزی مهارت خواندن، نوشتن و صحبت کردن در افراد با هوش کلامی خیلی بالا و خیلی پایین انجام شد. روش پژوهش حاضر یک طرح موردی بود. از میان 45 داوطلب زن و مرد 18 سال به بالا که در سال 1399 به آزمایشگاه ملی  نقشه برداری مغز تهران مراجعه کردند، دو آزمودنی با هوش کلامی خیلی بالا و خیلی پایین به روش هدفمند و با استفاده از مقیاس ارزیابی رشدی هوش های چندگانه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، تکالیف خواندن، نوشتن و صحبت کردن بود. همچنین از تصویر سازی تشدید مغناطیس کارکردی جهت بررسی میزان فعالیت مناطق مغزی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPM نسخه12، پیش پردازش و آنالیز آماری شدند. یافته ها نشان داد که فرد با هوش کلامی خیلی بالا نسبت به فرد با هوش کلامی خیلی پایین، در تکالیف خواندن و نوشتن و صحبت کردن میزان فعالیت بیشتری را در اسکنر نشان می دهد. با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت میزان فعالیت ساختارهای مغزی مرتبط با هوش کلامی در افراد با هوش کلامی خیلی بالا بیش از افراد دارای هوش کلامی خیلی پایین است.