آزمون آیلتس

هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل زبانی وهوشی در عملکرد مهارت صحبت کردن داوطبان ایرانی آزمون آیلتس می باشد. عوامل زبانی که بررسی شدند شامل عمق و وسعت دانش واژگان و همچنین دانش دستور زبان بودند. هوش روایی و کلامی عوامل غیر زبانی را تشکیل دادند. شرکت کنندگان شامل 329 زبان آموز بودند که در 5 آزمون معتبر و همچنین در یک جلسه مصاحبه آیلتس شبیه سازی شده شرکت کردند. دو مدل بررسی شدند: مدل 1 (بدون در نظر گرفتن عوامل هوشی) نشان دهنده دیدگاه متعارف، و مدل 2 (با در نظر گرفتن تمام عوامل) که برای اولین بار در این مطالعه ارائه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. با استفاده از این روش، هر دو مدل پیشنهادی مورد بررسی قرار گرفتند تا مشاهده شود که کدام یک تناسب بیشتری با داده ها دارد. نتایج حاصل از مقایسه بین برآورد پارامترها و شاخص های تناسب این دو مدل نشانگر این است که مدل 2 نسبت به مدل 1 برتری دارد، بدان معنا که در مقابل این دیدگاه متعارف، عوامل هوشی در توسعه ساختار صحبت کردن نقش مهم و غیر قابل انکاری ایفا می کنند. در نهایت، کاربردهای این تحقیق برای ترویج اعتبار سازه آزمون آیلتس مورد بحث قرار گرفته است.

مطالعه حاضر تلاشی است به منظور گسترش دانش ما در زمینه تأثیر سبک های مختلف یادگیری بر عملکرد داوطلبان ایرانی در آزمون آیلتس. هدف پژوهش حاضر، بررسی سبک های مختلف یادگیری و میزان اثرگذاری آن ها بر کسب نمرات بالاتر و نیز عملکرد زبان آموزان در انواع پرسش های آزمون آیلتس است . در این تحقیق، 90 نفر از زبان آموزان رشته های مختلف تحصیلی شرکت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه سبک های شناختی طراحی شده از سوی کلب ( 1984 ) و نیز یک آزمون آیلتس مدل است. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس. نشان داد که بیشتر داوطلبان دارای سبک شناختی بازتاب گرا هستند و به ترتیب پس از آن، داوطلبان عمل گرا، فعال گرا و نظریه پرداز قرار دارند. در این میان، داوطلبان عمل گرا عملکرد بهتری در آزمون آیلتس در هر مهارت داشتند. نتایج واریانس یک طرفه ( Anova One - Way ) نشان داد که بین متعلق بودن به هرکدام از سبک های یادگیری و میزان موفقیت در آزمون آیلتس، تفاوت معناداری وجود دارد. به علاوه، میان متعلق بودن به هر یک از این سبک های یادگیری و عملکرد زبان آموزان در انواع مختلفِ پرسش های آیلتس T ازجمله پرسش های تکمیل جمله و چهارگزینه ای، رابطه معناداری مشاهده شد.

آزمون آیلتس میزان آمادگی افراد برای ادامه تحصیل و یا کار و اقامت در کشورهای انگلیسی زبان را بر اساس معتبرترین استانداردهای بین المللی مورد سنجش و اندازه گیری قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف تبیین یادگیری و کارآمدی آزمون بین المللی آیلتس در 22 کشور آسیایی به منظور ارائه مدل تعاملی و فراگیر با استفاده از روش پیمایشی به اجرا در آمده است. به این منظور مهارت های ویژه این آزمون یعنی مهارت های دریافتی؛ شنیداری و خوانداری، تولیدی؛ نوشتاری و گفتاری به صورت تعاملی شناسایی گردید. جامعه آماری پژوهش شامل اسناد و مدارک موجود در پایگاه های اطلاعاتی قابل دسترس محقق در خصوص موضوع پژوهش بوده و نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند مشخص شده است. نتایج تحقیق بیانگر آنست که پیوستگی معنا داری بین مهارت های چهارگانه آزمون آیلتس وجود دارد. آماره ها حکایت کننده برابری میانگین نمرات بین ایران و هند و برتری مالزی نسبت به ایران و هند می باشد. لذا برای ارائه مدلی فراگیر و قابل توسعه در زمینه یادگیری زبان انگلیسی؛مهارت گفتاری به عنوان مهارتی تولیدی در محور سه مهارت دیگر نقش بسزا و کارآمدی را ایفا می کند. بر اساس یافته-های این تحقیق استفاده از مدل یکپارچه سازی مهارت های زبانی در کلاس های تدریس زبان انگلیسی را پیشنهاد می شود.