مدیریت نوآوری

لزوم تکیه بر اقتصاد دانش بنیان و ارتباط قوی بین مراکز پژوهشی و دانشگاه ها با صنایع امروزه بر کسی پوشیده نیست. امروزه در ایران طیف وسیعی از فناوری های پیشرفته در دانشگاه ها و مراکز پژوهشی توسعه می یابند که متأسفانه به ندرت تجاری سازی شده و یا به دنیای صنعت راه می یابند. از سویی دیگر در بسیاری از صنایع عموماً از فناوری های بالغ و یا از رده خارج برای تولید استفاده می شود که کاهش بهره وری و رقابت پذیری را در پی دارد. سرریز فناوری از نهادهای پژوهشی به سمت صنایع می تواند این عدم تعادل را پوشش دهد. بدین منظور حمایت از انتقال فناوری های پیشرفته نظیر فناوری های فضایی، به سایر صنایع می تواند نقش اثرگذاری در رشد و اعتلای کشور داشته باشد؛ لذا این پژوهش در پی شناسایی و اولویت بندی عوامل تأثیرگذار بر انتقال و توسعه فناوری های فضایی در کشور است. در این پژوهش شناسایی و بررسی عوامل تأثیرگذار بر انتقال و توسعه فناوری فضایی با استفاده از مبانی نظری، مصاحبه با خبرگان و سپس مدل سازی ساختاری- تفسیری (ISM) انجام می شود. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که عوامل «ارتباطات بین سازمانی»، «فقدان ساختار»، «مسئله وجود دره مرگ فناوری»، «مدیریت دانش»، «پایگاه دانشی از فناوری ها»، «نقص در اطلاع رسانی»، «نگاه میان رشته ای»، «قابلیت های ارتباط با حوزه دفاعی» و «فرار مغزها» بیشترین قدرت هدایتگری و نفوذ نسبت به دیگر عوامل دارند.

یافته های دانشی، علمی و قدرت بهره برداری از فضای ماوراء، نتیجه تحقق و توسعه محصولات جدید در حوزه فضایی می باشد. اندیشمندان اثرگذاری سه سطح صنعت، بنگاه و فرآیند را در NPD، بسیار مهم می شمارند. این تحقیق با تمرکز بر سطح بنگاه و 7 گام روش شناسی SSM انجام شده است. ابتدا موقعیت مسأله زا از روش اِبرازی(نظر خُبرگان) و اسنادی(بررسی مقالات) شناسایی و مشخص شد، ضعف در سازمان افزار، مهمترین دغدغه این حوزه است. سپس زیست بوم ساختاری و ارتباطی حوزه فضایی در سطح بنگاه ترسیم و وضعیت مسأله با چک لیست CATWOE تبیین شد. در بررسی پیشینه تحقیق، 42 عوامل تأثیرگذار بر توسعه محصول جدید احصاء شد. ارزیابی سطح تحقق اهداف راهبردی حوزه فضایی توسط این عوامل با روشSAW انجام شد و در نتیجه 14 عامل مؤثر بر NPD سطح بنگاه به عنوان پیشران تعیین گردید. با ماتریس تأثیر متقابل، ارزیابی تأثیر عوامل بر یکدیگر انجام و براساس شدت تأثیرگذاری و تأثیرپذیری عوامل، تحلیل ساختاری صورت گرفت. در نهایت، 7 عامل به عنوان عوامل ساختاری مؤثر در سطح بنگاه برای توسعه محصول جدید حوزه فضایی کشور تعیین شد که لازم است مورد توجه کارگزاران این حوزه قرار گیرد. سپس براساس روابط بین عوامل، اولویت بندی و پیشنهادات بهبود در بکارگیری عوامل ارائه شده است.

پژهش حاضر با هدف شناسایی موانع درونی و بیرونی ایجاد زیست بوم کارآفرینی در دانشگاه کارآفرین انجام شده است. برای دستیابی به این هدف با استفاده از روش فراترکیب، پایگاه های اطلاعاتی معتبر بین المللی در بازه سال های 2008 تا 2020 و داخلی در بازه 1384 تا 1399 جستجو و 59 منبع برای تحلیل انتخاب شدند. یافته های پژوهش در بخش موانع بیرونی ایجاد زیست بوم کارآفرینی شامل هفت مقوله فرعی اولیه (ساختار سنتی حکمرانی، قوانین و نظارت ناکارآمد، مالیه کلان ناکارآمد، سیاستگذاری غیر موثر در آموزش عالی، ضعف در ظرفیت های نرم جامعه، نبود سازوکارهای حمایتی و تشویقی در سطح کلان، ضعف در ظرفیت های سخت جامعه) است. موانع درونی ایجاد زیست بوم کارآفرینی در برگیرنده هشت مقوله فرعی اولیه (حکمرانی نامناسب داخل دانشگاه، پداگوژی غیرکارآفرین، گسست دانشگاه با صنعت، قوانین و نظارت نامناسب داخل دانشگاه، مالیه دانشگاهی ناکارآمد، ضعف در ظرفیت های نرم داخل دانشگاه، نبود سازوکارهای حمایتی و تشویقی در سطح درون دانشگاه و ضعف در ظرفیت های سخت داخل دانشگاه بوده است. افزون بر این، یافته ها در سطوح مقوله های فرعی ثانویه و ثالثیه نیز طبقه بندی شدند. در پایان بر اساس یافته های پژوهش توصیه های سیاستی برای نظام آموزش عالی کشور ارائه شد.

بر اساس مطالعات انجام شده، پیشران بوم سازگان کسب و کارهای مبتنی بر فناوری نوآیند، انواع نقش های بازیگران و نحوه ارتباط بین آن ها است. هدف این مقاله شناسایی بازیگران، عوامل دسته بندی و چگونگی ارتباط بین آنها در بوم سازگان کسب و کار است. نوع تحقیق کاربردی و روش اجرای آن پیمایشی است. شیوه نمونه گیری و انتخاب آزمودنی ها غیر تصادفی و هدفمند است. در این مقاله استراتژی پژوهش مطالعه موردی و واحد تحلیل بازیگران بوم سازگان کسب و کار و ابزار گردآوری داده، پرسشنامه و مصاحبه های عمیق و مطالعه مستندات علمی معتبر است. جهت استخراج چارچوب تحلیل شبکه بازیگران از مرور نظام مند استفاده شد. اجزای چارچوب با استفاده از نظر خبرگان این حوزه تأیید شد و در ادامه با بهره گیری از مرور ادبیات و ترکیب آن با نظر خبرگان، بازیگران بوم سازگان کسب و کار جویشگر بومی شناسایی و شبکه جریان ارزش بازیگران این بوم سازگان با چهار جریان ارزشی شامل اطلاعات، خدمات، مالی و ناملموس نگاشته شد. در ادامه1)چارچوبی برای ورود به تحلیل بوم سازگان کسب و کار مبتنی بر تحلیل ذینفعان، 2)شناسایی بازیگران بوم سازگان جویشگر بومی در چهار لایه 3) نگاشت شبکه ارزش بین بازیگران و جریان های ارزشی چهارگانه بدست آمد. این چارچوب می تواند الگویی در سایرموارد مشابه مانند بوم سازگان اینترنت اشیا، کلان داده، رایانش ابری باشد.

عدم تقارن اطلاعاتی میان صاحبان طرح ها و سرمایه گذاران، مشکل متداول در تمام سرمایه گذاری هاست ولی این مشکل در تامین مالی جمعی سهامی بگونه بارزتری ظهور می کند چراکه سرمایه گذاران بالقوه در تامین مالی جمعی سهامی، عموما سرمایه گذاران غیرحرفه ای هستند و زمان و تجربه کافی برای بررسی موشکافانه ی طرح هایECF ندارند و به همین جهت، بر اساس علائم و سیگنال های دریافتی نسبت به کیفیت طرح ها و نهایتا مشارکت/عدم مشارکت در آنها تصمیم گیری می کنند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی جامع این سیگنال ها و منابع ارسال آنها و نیز سنجش میزان تاثیرگذاری آنهاست. پژوهش حاضر پژوهشی آمیخته است که در آن، داده های پژوهش کیفی، به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفتند. بخش کمی که بخش اصلی پژوهش است، به صورت توصیفی پیمایشی انجام شد و داده های آن با تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم مورد تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده ، سه منبع ارسال سیگنال ها، به ترتیب میزان تاثیرگذاری شامل: پلتفرمECF، اشخاص ثالث و مجریان طرح، در برانگیختن سرمایه گذاران به مشارکت نقش دارند و برای هر یک از منابع، چهار سیگنال موثر شناسایی شد.

در راستای بهبود بهره وری، رقابت پذیری و حمایت از تأمین مالی بخش خصوصی، این پژوهش به دنبال انتخاب استراتژی های مناسب صندوق های سرمایه گذاری جسورانه و خصوصی به عنوان یکی از نهادهای مالی نوین در تأمین مالی شرکت های خصوصی با حجم منابع تحت مدیریت قابل توجه در ایران است. در این پژوهش با تمرکز بر مراحل مختلف چرخه عمر این صندوق ها شامل چهار مرحله تجهیز منابع، سرمایه گذاری، مدیریت و نظارت و خروج، استراتژی های مختلف صندوق های سرمایه گذاری خصوصی شامل صندوق های سرمایه گذاری جسورانه، رشدی، تملک اهرمی و صندوق های سرمایه گذاری در شرکت های درمانده بررسی شده است. در این راستا با مطالعه و بررسی پیشینه پژوهش و هم چنین نمونه های موجود، ابتدا استراتژی های رایج در هر مرحله از چرخه عمر این صندوق ها تعریف و سوالات پرسشنامه با استفاده از روش دلفی طراحی شده است و در نهایت در قالب پرسشنامه ساختاریافته مورد نظرخواهی از خبرگان قرار گرفته است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون های آماری، استراتژی های مناسب با شرایط حاکم بر این نهاد مالی نوپا در کشور طی مراحل چهارگانه چرخه عمر شامل تجهیز منابع، سرمایه گذاری، مدیریت و نظارت و خروج صندوق ها تبیین شده است.