مدیریت نوآوری

نوآوری های اجتماعی در پاسخ به حل مسائل و نیازهای اجتماعی راه حل های بدیع و جدیدی هستند که نسبت به راه حل های قبلی، مؤثرتر، کارآمدتر و یا حتی عادلانه ترند. خیریه ها و سازمان های مردم نهاد تنها یکی از بازیگران نوآوری های اجتماعی هستند. نوآوری های این بازیگران که ماهیتی نوع دوستانه دارند جهت اثرگذاری هر چه بیشتر نیازمند مشارکت مردمی هستند. لازمه موفقیت در جلب مشارکت مردمی برای این دست نوآوری های اجتماعی، استفاده از ابزارهایی است که مبتنی بر ادراک دقیق چرایی مشارکت مردم در امور بشردوستانه باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با بررسی ادبیات جامعه شناسی، روان شناسی و زیست شناسی اجتماعی در زمینه نوع دوستی و نیز مصاحبه با خبرگان جلب مشارکت در امور خیر و خیریه های نوآور، با استفاده از روش تحلیل مضمون به شناسایی ابعاد مشارکت مردمی در نوآوری های اجتماعی پرداخته است. در پایان، مضامین فراگیر آگاه سازی، تقویت هویت و انسجام اجتماعی جامعه، تسهیل و جذاب نمودن مشارکت داوطلبانه، یادگیری و مهارت افزایی، اعتمادسازی و بهبود تعامل و ارتباط کنش گران اصلی به عنوان ابعاد اصلی مشارکت مردمی در نوآوری های اجتماعی معرفی شدند.

نوآوری در برترین نسل خود از طریق تعاملات گسترده و تبادل دانش و محصولات در بین کنشگرانی با ویژگی های حیات گونه به وقوع می پیوندد. این خصوصیات در قالب مفهوم زیست بوم بهتر درک شده و امکان سیاست گذاری می یابد؛ به خصوص هنگامی که ریزارگانیزم هایی نسبتا نوآور و وابسته به محیط یعنی نوپاها مورد توجه باشند. این پژوهش زیست بوم نوآوری نوپاها را با هدف شناسایی بازیگران اصلی و نقش های کلیدی آن مورد مطالعه قرار داده است. تحقیق دارای دو مرحله کیفی و کمی است. بخش کیفی مرور نظام مند ادبیات ده سال اخیر طی هفت مرحله شامل تعیین کلمات کلیدی، جستجو، سازماندهی، ارزیابی، گسترش، تفسیر و ارائه است. حاصل این بخش شناسایی دانشگاه ها، مراکز رشد، تامین کننده های مالی، شرکت ها، شتابدهنده ها و پارک-های علم و فناوری به عنوان بازیگران اصلی و همچنین زمینه سازی، متولدسازی، حمایت گری، مربی گری و سازآرایی به عنوان نقش های کلیدی بوده است. پس از آن در بخش کمی به کمک تحلیل ساختاری رابطه بین نقش ها با توانمندی نوآوری نوپاها در استان همدان بر مبنای داده های جمع آوری شده در اوایل سال 97 آزمون شد که تائید شدند. این پژوهش به لحاظ نظری یک چارچوب با حداقل های مورد نیاز برای تشکیل زیست بوم نوآوری نوپاها را شناسایی کرده و به لحاظ عملی دلالت بر آن دارد که استان همدان عمدتا به حمایتگری پرداخته و برای پیشرفت زیست بوم نیازمند توجه به سایر نقش هاست.

در سال های اخیر، فناوری رادیودارو، علیرغم تحریم های جوامع بین الملل علیه فعالیت هسته ای ایران به پیشرفت های چشمگیری دست یافته است. در این مقاله می خواهیم دریابیم که با لحاظ کردن بعد فراملی، نظام نوآوری فناورانه رادیودارو به چه مرحله ای از توسعه دست می یابد. این مسئله با استفاده از روش"تحلیل تاریخی رویدادها" و "کدگذاری مصاحبه های نیمه باز" صورت گرفته تا مرحله توسعه موتور نوآوری نظام در وضعیت موجود و با لحاظ کردن بعد فراملی را شناسایی کند. دریافتیم که در وضعیت کنونی، حلقه های "موتور ساختاردهی" تشکیل شده است اما با توجه به بازخورد دریافتی از متخصصین، می توان دریافت که مشخصات نظام در موتور ساختاردهی، کاملاً با وضعیت کنونی سازگار نیست. بنابراین، شکل گیری ناقص موتور ساختاردهی را پذیرفته و بر این اساس، مرحله توسعه نظام را، آستانه مرحله اوج گیری شناسایی کردیم. با اضافه شدن بعد فراملی و بر اساس نتایج بخش دوم، می توان دریافت که نظام نوآوری فناورانه رادیودارو، به مرحله اوج گیری و موتور ساختاردهی صعود کامل خواهد داشت.

همکاری دانشگاه و صنعت، اگرچه دارای سبقه ای طولانی است، همچنان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته، از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. در ادبیات پژوهش، مطالعات متعددی به بررسی چالش ها و مشکلات همکاری دانشگاه و صنعت پرداخت اند، با این حال، کمتر مطالعه ای به چشم می خورد که به تحلیل علی معلولی چالش های همکاری صنعت و دانشگاه پرداخته باشد. بدین منظور، در این پژوهش علاوه بر ارائه مدلی مفهومی به منظور جمع بندی نظرات قبلی در خصوص فرایند همکاری صنعت و دانشگاه، تحلیل ساختاری سلسله مراتبی از چالش های همکاری صنعت و دانشگاه با استفاده از روش های دلفی فازی و مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM)، در مورد مطالعه شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ، پیشنهاد گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد، چالش ریشه ای و کلیدی در همکاری صنعت برق و دانشگاه، وجود فرایندهای بوروکراتیک و دیوانسالار است که منجر بروز چالش های دیگری از جمله کاهش انگیزه پژوهشگران به همکاری می گردد. بر اساس نظر خبرگان پژوهش، روش پیشنهادی در بررسی علی معلولی و ساختاری چالش ها می تواند تا حد قابل ملاحظه ای مثمر ثمر باشد.

شتاب زیاد تغییرات فناورانه در عصر حاضر، بسیاری از سازمان ها را به این نتیجه رسانده است که دستیابی به شایستگی های فناورانه به تنهایی و بدون همکاری با دیگر سازمان ها غیرممکن است. یکی از عواملی که به هر سازمانی در افزایش شایستگی هایش با استفاده از همکاری های میان سازمانی کمک می کند، سرمایه اجتماعی است. این مقاله با دیدگاه دانش محور به همکاری های میان سازمانی، به بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی شرکت بر توسعه شایستگی فناورانه رده اول و دوم در همکاری های میان سازمانی می پردازد. بدین منظور پس از توسعه فرضیه ها و تشکیل مدل مفهومی، برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از 60 شرکت دارویی، از روش مدلسازی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی استفاده می شود. نتایج پژوهش تایید کننده وجود رابطه میان ابعاد سرمایه اجتماعی شرکت و افزایش شایستگی های رده اول و دوم فناورانه آن در همکاری های میان سازمانی است. اما نشان می دهد که تاثیر بعضی از ابعاد سرمایه اجتماعی بر افزایش شایستگی های رده اول و دوم در همکاری یکسان نیست.

هدف از این مقاله بررسی روش های متنوع تحلیلی ضریب نفوذ فناوری نسل پنجم (5G) و در نهایت محاسبه ضریب نفوذ 5G در ایران بر اساس روش پرتو است. میزان ضریب نفوذ فناوری 5G برای پیش بینی زمان و نحوه گذر به شبکه 5G مهم است. در این مقاله فرض بر آن است که نفوذ اولیه 5G به میزان نفوذ موج قبلی فناوری بی سیم تلفن همراه که "نسل چهارم 4G" نامیده می شود، بستگی دارد. مشترکین تنها از نسل قبلی خود به یک نسل بعد مهاجرت خواهند کرد. محاسبه میزان ضریب نفوذ فناوری 5G بر اساس روش پرتو به میزان ضریب نفوذ 4G در همان سال بستگی دارد. ضریب نفوذ فناوری 5G در ایران روش پرتو محاسبه شده است. پیش بینی تعداد مشترکین منحصربه فرد 5G در سال های بعد از راه اندازی نیز با پیش بینی تعداد مشترکین منحصربه فرد فناوری 4G با استفاده از روش گومپرتز صورت گرفته است. بهترین زمان جهت سرمایه گذاری گسترده اپراتور در حوزه 5G سال 2025 و بهترین زمان برای جایگزینی فناوری 5G بجای فناوری 4G در اپراتورهای ارتباطی و عدم سرمایه گذاری در حوزه 4G نیز سال 2029 پیش بینی شده است.