پژوهش در ورزش تربیتی (دانشگاهی)
پژوهش در ورزش دانشگاهی پاییز و زمستان 1394 شماره 9 (مقاله علمی وزارت علوم)
مقالات
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه عدالت سازمانی و توانمندسازی روان شناختی با رفتارهای شهروندی سازمانی اعضای هیئت علمی تربیت بدنی است. روش تحقیق، از نوع همبستگی است و تمام اعضای هیئت علمی تربیت بدنی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی مراکز دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران، جامعه آماری این تحقیق بودند (182N=) .نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام شد و 130 نفر پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی اسپریتزر (1995)، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف (1990) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها، پس از تأیید روایی آنها توسط متخصصان، در تحقیقی راهنما با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0، 84/0 و 87/0 به دست آمد. مدل نظری تحقیق با استفاده از رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) به تأیید رسید (92/0: CFI، 93/0: NFI، 91/0: AGFI، 83/2:X2/df ). نتایج نشان می دهد که توانمندسازی و ادراک اعضای هیئت علمی تربیت بدنی از عدالت، به طور مثبتی با رفتارهای شهروندی سازمانی آنها ارتباط دارد. به عبارت دیگر، طرز تلقی و باور مثبت اعضای هیئت علمی تربیت بدنی نسبت به شغل شان و همچنین ادراک آنها از عادلانه بودن شرایط شغلی شان در دانشگاه آزاد اسلامی، می تواند در آنها احساس تعلق بیشتری به دانشگاه ایجاد کند و منجر به بروز رفتارهای فراتر از شرح شغل رسمی ایشان، در ارتباط با دانشجویان، دانشکده یا دانشگاه گردد.
مواد نیروزا در دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی استان زنجان: شیوع مصرف، شناخت نام، آگاهی از دوپینگ و عوامل خطرزا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
حاضرازنوعتوصیفی پیمایشیاستکهتمامدانشجویاندانشگاه های آزاداسلامیاستان زنجان،جامعهآماریآنبوده اند. این تحقیق با استفاده از یکپرسشنامه خودگزارش دهیواستانداردشدهبررویششصددانشجویپسرودختربهروشخوشه ایانجامگرفت.پساز حذفپرسشنامه های ناقص،تعداد 555 پرسشنامه کدگذاری شد و در دو سطح توصیفی (میانگین ها،جداولمتقاطعوتوزیعفراوانی) و استنباطی (آزمون های تحلیل واریانس و معادل های ناپرامتریک آنوتحلیلرگرسیونگام به گام) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که در کل 7/17درصد (98 نفر) از نمونه های تحقیق، مصرف حداقل یک ماده نیروزا در طول عمر خود تجربه کرده اند که البته میانگین میزان شیوع مصرف مواد نیروزا در دانشجویان دختر 6/8درصد و در دانشجویان پسر 3/26درصد بود. همچنین 1/6 درصد (34 نفر) از دانشجویان از داروهای دوپینگ و 8/16 درصد (93 نفر) از مکمل ها استفاده کرده بودند. میانگیننمرهآگاهیکلیدانشجویان،6از13 ومیانگیننمرهشناختمواد نیروزا3/12از45بود. اینتحقیقنشاندادکه مواد نیروزا در بین دانشجویان امری شناخته شده است، آگاهی از دوپینگ بسیار کم است و میزان شیوع مصرف موادنیروزادربیندانشجویان ایرانی در مقایسه با تحقیقات خارج از کشور در حد بالایی استودرصورتبی توجهیمسئولانوبرنامه ریزاندر تغییر نگرش و افزایش آگاهی این دانشجویان،هرروزشاهدآسیب های بیشترجوانانمیهناسلامی مانخواهیمبود.
نقش واسطه ای کارآمدی مربی گری در رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری مربیان زن ورزشی شرکت کننده در دوازدهمین المپیاد دانشجویی کشور(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مربیان از اجزای حیاتی منابع انسانی در سازمان های ورزشی محسوب می شوند که تحت تأثیر متغیرهای مختلفی قرار دارند. هدف این پژوهش، تعیین رابطه «هوش هیجانی و سبک رهبری» با «میانجی گری کارآمدی مربیان ورزشی زنِ شرکت کننده در دوازدهمین المپیاد دانشجویی کشور» بود و اطلاعاتِ لازم با استفاده از پرسشنامه های هوش هیجانی (شوت، 1998)، کارآمدی مربی گری (میرز و همکاران، 2011) و سبک رهبری (چلادوری و ساله، 1980) جمع آوری شد. جامعه آماری 183 مربی شرکت کننده در المپیاد ورزشی بودند که با استفاده از فرمول تاباچنیک و فیدل (2007) تعداد 90 نفر به عنوان نمونه به صورت سهمیه ای و تصادفی انتخاب شدند. روایی و پایایی پرسشنامه ها در تحقیقات متعددی به تأیید رسید؛ با وجود این، روایی صوری و محتوایی آن را چند تن از استادان دانشگاه تأیید کردند و پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0، 77/0 و 91/0 تعیین شد. تحلیل داده ها با روش رگرسیون دوگانه و چندگانه بر اساس مدل چهارمرحله ای بارون و کنی (1986) صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که توانایی ادراک شده مربیان از هوش هیجانی خود، از جمله ارزیابی و نظارت دقیق بر تغییرات هیجانی در طول تمرین و مسابقه و قابلیت کنترل و تنظیم بهینه این هیجانات، تأثیر مثبتی بر اعتماد مربی گری و باورهای کارآمدی مربیان دارد و این رابطه موجب اتخاذ سبک رهبری و رفتار متناسب با شرایط مسابقه و ورزشکار و در نتیجه بهبود اثربخشی کل فرایند مربی گری می شود. این تعامل می تواند نگرش و ارتباط ورزشکار با مربی و در نتیجه عملکرد و یادگیری آنها را نیز بهبود بخشد.
تأثیرعوامل زیرساختی و مدیریتی بر توسعة مشارکت ورزشی در دانشگاه های دولتی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عامل زیرساخت و مدیریت بر توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان دانشگاه های دولتی کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزة ورزش دانشگاه ها (مدیران، مربیان، استادان تربیت بدنی و...) بودند. نمونة آماری بر اساس کفایت آماری لازم برای مدل سازی (150<n) به صورت هدفمند انتخاب و در مورد آنها نظرخواهی شد (328=n). ابزار پژوهش، پرسش نامة محقق ساخته ای مشتمل بر 63 گویه بود که بر اساس مطالعة کتابخانه ای و مصاحبة اکتشافیِ نیمه هدایت شده تنظیم گردید و سه عامل زیرساخت توسعه (چهار بُعد)، مدیریت (چهار بُعد) و مشارکت (سه بُعد) را در بر می گرفت. پس از تأیید روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان، ضریب پایایی (96/0=ɑ) نیز از طریق تحلیل عاملی (روایی سازه) تأیید شد و داده ها با آزمون فریدمن و معادلات ساختاری در سطح 05/0P≤ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برای توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان، اهمیت عامل مدیریت توسعه (49/0±01/4) بیشتر از عامل زیرساخت توسعه (51/0±90/3) است. تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد که سازة پژوهش، برازش مطلوبی دارد. ضمناً بر اساس مدل معادلات ساختاری، عامل مدیریت توسعه با ضریب 23/3 بر مشارکت ورزشی و با ضریب 99/0 بر توسعة زیرساخت ها و زیرساخت توسعه نیز با ضریب 69/2 بر مشارکت ورزشی تأثیر مستقیم و معنی داری داشتند. به نظر می رسد مدیریت ورزش دانشگاهی، مقدم بر بسترسازی سخت افزاری و نرم افزاری، با مداخلة مدیریتی مناسب می تواند سبب مشارکت ورزشی دانشجویان شود.
اثر عوامل شناختی اجتماعی بر رفتار ورزشی دانشجویان دانشگاه جهرم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر مطالعه اثر عوامل شناختی اجتماعی بر رفتار ورزشی دانشجویان دانشگاه جهرم بود. جامعه آماری این تحقیق تمام دانشجویان دانشگاه جهرم بود که 327 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های تحقیق از پرسشنامه های خودکارآمدیِ ادراک شده برای ورزش شوارزر (1994)، پیامدهای مورد انتظار برای ورزش رسنیک (2005)، خطر درک شده بیماری قلبی آموری و نئوبرگر (2008)، تمایل به ورزش سنی هوتا و همکاران (2005) و رفتار ورزشی گودین و همکاران (1986) استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری، ابزارهای تحقیق از پایایی و روایی تشخیصی قابل قبولی برخوردار بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی اثرات متغیرهای تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر متغیر پیامد مورد انتظار برای ورزش بر قصد مشارکت در ورزش، معنی دار است (36/0=β، 47/5=t)، اما بر رفتار ورزشی دانشجویان، معنی دار نیست (049/0=β، 61/0=t). دیگر یافته تحقیق حاکی از این بود که خطر بیماری های قلبی درک شده اثر معنی داری بر قصد مشارکت در ورزش ندارد (029/0- =β، 43/0=t). همچنین اثر متغیرهای قصد مشارکت در ورزش (26/0=β، 23/3=t) و خودکارآمدی ادراک شده برای ورزش (18/0=β، 17/2=t) بر متغیر رفتار ورزشی، اثری معنی دار دارد. افزایش آگاهی دانشجویان از اثرات مثبت ورزش و تقلیل موانع برای ایجاد رفتار ورزشی در دانشجویان، از پیشنهادهای این تحقیق است.
اثر ارتباط استاد دانشجو بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی تربیت بدنی و علوم ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ارتباط استاد دانشجو بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلیِ تربیت بدنی و علوم ورزشی بود. محدودة مطالعاتی پژوهش، استان اصفهان و جامعة آماریِ آن، تمام دانشجویان مشغول به تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلیِ رشتة تربیت بدنی و علوم ورزشی (934=N) بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعیین (274=n) و دانشجویان به صورت تصادفی طبقه ای گزینش شدند. برای جمع آوری اطلاعات پیرامون متغیر ارتباط استاد دانشجو از پرسشنامة عابدینی و همکاران (1391)، برای جمع آوری اطلاعات پیرامون متغیر انگیزش تحصیلی از پرسشنامة هرمانس (1987) و برای جمع آوری اطلاعات پیرامون متغیر خودکارآمدیِ پژوهشی از پرسشنامة گراوند و همکاران (1392) استفاده شد که روایی محتوایی و صوری آنها بر اساس نظرات استادان مدیریت ورزشی، و پایایی آنها بر اساس آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل 80/8 استفاده گردید که نتایج نشان داد ارتباط استاد دانشجو با ضریب 45/0 بر خودکارآمدی پژوهشی و با ضریب 36/0 بر انگیزش تحصیلی دانشجویانِ تحصیلات تکمیلیِ تربیت بدنی و علوم ورزشی اثرگذار است. همچنین، انگیزش تحصیلی نیز با ضریب 51/0 به طور معنی دار بر روی خودکارآمدی پژوهشی اثرگذار است. بر این اساس می توان گفت با بهبود روابط و تعاملات استادان و دانشجویانِ رشتة تربیت بدنی، انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی این دانشجویان به سطح بالاتری ارتقا پیدا خواهد کرد و در نتیجه، وضعیت مناسب تری برای پژوهش و تحصیل آنها فراهم می آید.