فریدون منافی

هدف از این پژوهش، تحلیل و مدل سازی عوامل و متغیرهای اثرگذار بر توسعه ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی اساتید تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش دانشگاهی (دولتی) تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدل-سازی معادلات ساختاری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب گردید (328=n). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه (نیمه هدایت شده) و پرسشنامه محقق ساخته (112 گویه) بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 17 متخصص دانشگاهی؛ و پایایی و روایی سازه آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل سازی تأیید گردید. از آزمون های کالموگراف – اسمیرنف و فریدمن (SPSS20)؛ و مدل سازی معادلات ساختاری (Amos20) جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی به ترتیب ضرایب اثر بر مدیریت توسعه ورزش (91/0)، منابع توسعه عوامل فردی (77/0)، (62/0) و مشارکت ورزشی (07/0) اثر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت توسعه ورزش به ترتیب ضرایب اثر بر مشارکت ورزشی (95/0)، عوامل فردی (73/0) و منابع توسعه (37/0) دارای اثر مثبت و معنی داری بود.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عامل زیرساخت و مدیریت بر توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان دانشگاه های دولتی کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزة ورزش دانشگاه ها (مدیران، مربیان، استادان تربیت بدنی و...) بودند. نمونة آماری بر اساس کفایت آماری لازم برای مدل سازی (150<n) به صورت هدفمند انتخاب و در مورد آنها نظرخواهی شد (328=n). ابزار پژوهش، پرسش نامة محقق ساخته ای مشتمل بر 63 گویه بود که بر اساس مطالعة کتابخانه ای و مصاحبة اکتشافیِ نیمه هدایت شده تنظیم گردید و سه عامل زیرساخت توسعه (چهار بُعد)، مدیریت (چهار بُعد) و مشارکت (سه بُعد) را در بر می گرفت. پس از تأیید روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان، ضریب پایایی (96/0=ɑ) نیز از طریق تحلیل عاملی (روایی سازه) تأیید شد و داده ها با آزمون فریدمن و معادلات ساختاری در سطح 05/0P≤ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برای توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان، اهمیت عامل مدیریت توسعه (49/0±01/4) بیشتر از عامل زیرساخت توسعه (51/0±90/3) است. تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد که سازة پژوهش، برازش مطلوبی دارد. ضمناً بر اساس مدل معادلات ساختاری، عامل مدیریت توسعه با ضریب 23/3 بر مشارکت ورزشی و با ضریب 99/0 بر توسعة زیرساخت ها و زیرساخت توسعه نیز با ضریب 69/2 بر مشارکت ورزشی تأثیر مستقیم و معنی داری داشتند. به نظر می رسد مدیریت ورزش دانشگاهی، مقدم بر بسترسازی سخت افزاری و نرم افزاری، با مداخلة مدیریتی مناسب می تواند سبب مشارکت ورزشی دانشجویان شود.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط هوش هیجانی و موفقیت ورزشی ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی یازدهمین المپیاد دانشجویان سراسر کشور اجرا شده است. بدین منظور، از میان 1088ورزشکار شرکت کننده در یازدهمین المپیاد دانشجویان سراسر کشور، 200 ورزشکار به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش، از پرسش نامه های موفقیت ورزشی بشارت و هوش هیجانی شرینگ و فرم ثبت مشخصات فردی استفاده شد. پس از تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، نتایج حاکی از ارتباط مثبت و معنادار بین هوش هیجانی و موفقیت ورزشی بود. همچنین بین تمام مؤلفه های هوش هیجانی (خودآگاهی، خودآگاهی اجتماعی، مدیریت خود، مهارت های اجتماعی و خودانگیزی) با موفقیت ورزشی نیز ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج نشان داد که در رتبه بندی مؤلفه های هوش هیجانی، مؤلفه خودآگاهی در اولویت اول قرار دارد. به طورکلی بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش هوش هیجانی در افراد، به ویژه ورزشکاران حائز اهمیت است؛ زیرا بین شخصیت ورزشکاران و موفقیت آن ها پلی ایجاد می کند و برای پیش بینی موفقیت ورزشی ورزشکاران می تواند مفید واقع شود.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه انگیزه­های ورزشی و اضطراب رقابتی کشتی­گیران آزاد و فرنگی بود. جامعه آماری را کشتی­گیران شرکت­کننده در یازدهمین المپیاد دانشجویی سال 1391 تشکیل می­دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و فرمول تعدیل حجم نمونه، 88 نفر (44 کشتی­گیر آزاد و 44 کشتی­گیر فرنگی) تعیین شد که به­روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسش­نامه انگیزه­های ورزش و آزمون اضطراب رقابت در ورزش پاسخ دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد، بین انگیزه­های ورزشی کشتی­گیران آزاد و فرنگی تفاوت معنا­داری وجود دارد. در پی این یافته، نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد، از نظر انگیزه­های ورزشی، لذت و اجبار پزشکی بین کشتی­گیران آزاد و فرنگی تفاوت معنا داری وجود دارد؛ به­گونه­ای که میانگین نمره انگیزه ورزشی لذت کشتی­گیران فرنگی از آزاد بیشتر است. درحالی­که میانگین نمره انگیزه ورزشی اجبار پزشکی کشتی­گیران آزاد از فرنگی بیشتر است. اما در سایر انگیزه­های ورزشی بین کشتی­گیران آزاد و فرنگی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در ضمن نتایج آزمون تی برای گروه­های مستقل نشان داد، بین میانگین اضطراب رقابتی کشتی­گیران آزاد و فرنگی تفاوت معنا­داری وجود دارد. به­طوری­که میانگین نمره­های اضطراب رقابتی کشتی­گیران فرنگی از آزاد بیشتر است. بنابراین می­توان نتیجه­ گرفت که در انتخاب کشتی­گیران برای شرکت در مسابقات ورزشی باید به انگیزه­های ورزشی و نوع انگیزه­ها و نیز سطح اضطراب رقابتی آنها توجه کرد.