مدیریت ورزشی

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت جانمایی بنا و مناسب سازی اماکن و مجموع های ورزشی شهرستان ارومیه با استفاده از استانداردهای ملی و بین امللی استخراج شده می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر نوع جمع آوری داده های تحقیق، توصیفی – تحلیلی بوده که به روش میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه اماکن و مجموعه های ورزشی اداره تربیت بدنی شهرستان ارومیه را شامل شده است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به تعداد 29 مکان ورزشی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با آزمون باینومینال نشان داد اماکن ورزشی وضعیت متوسطی از نظر استاندارد همجواری و مکان یابی دارند (13/0< 05/0 = P). نتایج در مورد استاندارد دسترسی نیز وضعیت ضعیفی را نشان داد (002/0 > 05/0 = P). نتایج آزمون کای دو نشان داد که اماکن ورزشی از نظر استاندارد زیبایی شناختی نیز ضعیف و غیراستاندارد بوده (000/0> 05/0 = P). آزمون باینومینال بیان می دارد اماکن ورزشی از نظر ایمنی و نظارت؛ استاندارد نبوده و وضعیف ضعیفی دارند (000/0> 05/0=P). همچنین نتایج آزمون باینومینال نشان داد معیار اطلاع رسانی و سرویس دهی از استانداردهای لازم برخوردار نیست (026/0>05/0=P) در کل استانداردهای همجواری و مکان یابی و بهداشتی از وضعیت متوسطی برخوردار بوده و سایر استانداردها همچون دسترسی، زیبایی شناختی، ایمنی، طراحی پارکینگ، اطلاع رسانی و استانداردهای جانبازان و معلولین وضعیتی ضعیف و پایین تر از استانداردها هستند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی و تحلیل موانع توسعه تعاونی های ورزشی در ورزش حرفه ای جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی بود. با توجه به هدف اصلی پژوهش، روش انجام پژوهش از نوع کیفی بود. به این منظور، با انجام مصاحبه های کیفی با خبرگان و متخصصان امر، مهم ترین موانع موجود در مسیر توسعه تعاونی های ورزشی، در ورزش حرفه ای کشور شناسایی شد. پس از بررسی مطالعات انجام گرفته، نمونه گیری از افرادی که مربوط ترین داده ها را، درباره موضوع پژوهش فراهم می کردند، انجام شد. در پژوهش حاضر از نظر 26 نفر از افراد، در قالب 35 مصاحبه استفاده شد و زمانی که موضوع به حد اشباع نظری رسید، فرایند جمع آوری یافته ها پایان یافت. مطابق با مبانی پژوهش های کیفی، تحلیل یافته ها همزمان با جمع آوری داده ها انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد، موانع توسعه تعاونی های ورزشی به دو دسته کلی تقسیم می شوند؛ دسته اول موانع موجود در بخش تعاون به طور عام بوده که در کل بدنه اقتصاد کشور وجود دارند. دسته دوم موانعی که به طور ویژه، بیشتر به توسعه بخش تعاونی در ورزش حرفه ای برمی گردند. مهم ترین موانع شناسایی شده عبارت بودند از: وجود قوانین متعدد و متناقض با یکدیگر برای تعاونی ها، ضعف در ساختار تعاونی های دولتی، فقدان قوانین و مقررات روشن در زمینه فعالیت تعاونی های ورزشی، نبود تعریف مشخص از مالکیت باشگاه های تعاونی، فقدان فرهنگ تعاون و مالکیت شرکتی در باشگاه داری حرفه ای، و عدم اعتقاد برخی کارشناسان و متخصصان به کارایی بخش تعاونی در ورزش حرفه ای.

هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل زیبایی شناسانه برنامه های زنده چنددوربینه مسابقات فوتبال است. روش تحقیق از نظر راهبرد کیفی و از نظر مسیر اجرا مصاحبه نیمه باز و عمیق است. روش نمونه گیری هدفمند است که از میان 15 نفر از کارگردانان و تهیه کنندگان برنامه تلویزیونی ورزشی داخلی (شبکه سه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران) و خارجی (شورای پخش تلویزیونی المپیک) 10 نفر انتخاب شدند. در این پژوهش آنچه برای بازنمایی زیبایی شناسانه این رویدادهای ورزشی لازم است، بررسی شده که یکی از موارد مهم در این نوع برنامه سازی، نوع دوربین گذاری با نگاه به ورزش فوتبال و قوانین آن است، و می توان تا 32 دوربین را برای پخش زنده مسابقه فوتبال در نظر گرفت. در حقیقت، پخش زنده مسابقات فوتبال نوعی داستان سرایی با دوربین هاست. بنابراین برنامه زنده ورزشی مانند یک درام تلویزیونی است که آغاز، میانه و پایان دارد و برخلاف دیگر درام ها، پایانش نامعلوم است. یافته های پژوهش با نتایج بیشتر پژوهش ها و دیدگاه های پیشین همخوان است. بنابراین یکی از پیشنهادهای ارزنده پژوهش حاضر این است که برای ارتقای کیفیت زیبایی شناسانه برنامه های زنده ورزشی مانند فوتبال، الزاماً گروه تلویزیونی و به ویژه کارگردان علاوه بر دانش زیباشناختی بصری، باید دانش کافی از ورزش فوتبال داشته باشند تا برنامه ای جذاب و اثربخش ارائه دهند.

هدف از این پژوهش، مطالعه مولفه های عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در وظایف، عدالت توزیعی در پاداش، عدالت رویه-ای، عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی) در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک بود. به این منظور پرسشنامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) تهیه و پس از تایید روایی و پایایی (92/0a=)، در جامعه 59 نفری کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره،t مستقل و آنووا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی در پاداش با عدالت توزیعی در وظایف رابطه-ای مثبت و معنادار دارد. عدالت رویه ای با عدالت توزیعی در پاداش و عدالت اطلاعاتی رابطه ای مثبت و معنادار دارد. عدالت اطلاعاتی با عدالت توزیعی در وظایف و عدالت توزیعی در پاداش رابطه ای مثبت و معنادار دارد. ولی بین چهار مولفه عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در پاداش، عدالت توزیعی در وظایف، عدالت رویه ای و عدالت اطلاعاتی) با عدالت بین فردی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین عدالت رویه ای و عدالت توزیعی در وظایف، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد، هر پنج مولفه مورد بررسی توانایی پیش بینی عدالت سازمانی را دارند. با توجه به یافته های تحقیق بی-توجهی مسئولان نسبت به وضعیت عدالت در آکادمی می تواند عواقب جبران ناپذیری برای ورزش قهرمانی کشور در پی داشته باشد.

هدف از پژوهش توصیفی حاضر، تعیین رابطه بین کمال گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی زنان دارای فعالیت بدنی منظم بود. به همین منظور مقیاس های کمال گرایی چندبعدی فراست (1990)، اضطراب بدنی اجتماعی هارت و همکاران (1989) و مراحل تغییر فتار تمرینی کاردینال (1997)، در اختیار 229 نفر از زنان شرکت کننده در کلاس های آمادگی جسمانی شهر مشهد که دارای فعالیت بدنی منظم بیشتر از 30 روز بودند، قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، کولموگروف – اسمیرنوف، گروه های مستقل و یومان ویتنی استفاده شد. یافته ها نشان داد میانگین نمره اضطراب بدنی اجتماعی آزمودنی ها 02/8 ± 87/31 و نمره کلی کمال گرایی آنان 91/12± 50/111 است. بین کمال گرایی (754/1- = t، 002/0 = p) و همچنین خرده مقیاس های نکوهش والدین (563/2- = Z، 010/0 = p) و سازماندهی (459/1- = t، 025/0 = p) زنان دارای فعالیت بدنی منظم به تفکیک رفتارهای تمرینی شروع و ثبات تفاوت معنی داری وجود دارد. ضمن ایکه بین کمال گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی آنها رابطه معنی داری مشاهده شد (185/0 = r، 015/0 = p). بر پایه یافته ها به نظر می-رسد پرداختن به فعالیت بدنی منظم با سطوح متوسط کمال گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی مرتبط است.

هدف از پژوهش حاضر ، تعیین رویکردهای محوری توسعه فوتبال جمهوری اسلامی ایران و مقایسه آن با رویکردهای چند کشور منتخب و ارائه رویکردهای مناسب برخاسته از ارزش های حاکم بر جامعه است. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی _ پیمایشی بوده و روش گردآوری اطلاعات از نوع ترکیبی است که در آن مدارک و منابع بررسی و از پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نمونه آماری 92 نفر از مدیران فدراسیون فوتبال ، کارشناسان و خبرگان مدیریت فوتبال کشور بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری فریدمن در سطح معناداری 05/0a> نشان داد که مناسب ترین رویکرد های حاکم بر توسعه فوتبال کشور، رویکرد تربیتی- اخلاقی و جامعه گرا ست که این رویکرد در توسعه فوتبال کشورهایی چون سوئد، ژاپن، آمریکا، نیوزیلند ، کانادا ، انگلیس ، استرالیا و ایرلند نقش اساسی داشته و در جهت دهی برنامه های توسعه ای فوتبال کشورهای مذکور نقش مهمی داشته است .

هدف از این پژوهش، مرور اجمالی بر نقش و اهمیت جوانمردی، پهلوانی و ورزش ایران در عصر صفوی است و محقق در پی یافتن نقش فتیان، عیاران، پهلوانان ، قهرمانان و به عبارتی ورزشکاران در چگونگی شکل گیری حکومت صفویان و تثبیت و به اوج شکوه و اقتدار رسیدن ایران و افول و انقراض آن سلسله است. و این که چرا هر گاه حکومت صفویه قوی تر شد نقش ورزش و ورزشکار در آن بسیار پررنگ تر می شد و هر گاه که صفویان ضعیف می گردیدند جوانمردی و پهلوانی و ورزش نیز نقشش کم رنگ تر می شد. حکمرانان اولیه صفوی از شاه اسماعیل اول گرفته که موسس این سلسله بود و اروپاییان به او لقب شوالیه دادند تا شاه عباس اول صفوی که اروپاییان به او لقب کبیر دادند و ایران را به اوج شکوه و اقتدار و آبادانی رساند همگی از دلاوران و پهلوانان و قهرمانان و ورزشکاران بودند و به تبع آنان زیردستان و سایر مردم نیز روی به پهلوانی و ورزش آوردند وورزش و پهلوانی در کشور به صورت یک ارزش درآمد و بسیار رشد و توسعه و ترقی پیدا کرد. پادشاهان و لیکن پادشاهان پایانی سلسله صفوی افراد ضعیف النفس بودند و متاسفانه به تبع آنان پهلوانان و جوانمردان و ورزشکاران نیز نوعاً تبدیل به افرادی سست عنصر گشتند و ورزش ورزشکار نیز رو به افول گذاشت. طبیعی است هرگاه الگوها و بزرگان و حاکمان کشور خود جوانمرد و قهرمان ورزشکار و ورزش دوست باشند و از آن حمایت کنند و به آن اهتمام ورزند، پهلوانی و قهرمانی نیز توسعه خواهد یافت و هر گاه حکام و مدیران جامعه سست و بی انگیزه باشند سیر ورزش نیز نزولی و معکوس می گردد.

هدف اصلی این تحقیق، تعیین اختلاف منابع اطلاعاتی مورد استفاده ورزشکاران ماهر و غیرماهر در خودارزیابی عملکرد است. جامعه آماری پژوهش 170 ورزشکار ماهر و غیرماهر شهرستان سنندج بودند که از میان آنان براساس فرمول مورگان و کرجسی 120 نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه خودارزیابی ویمنت (2002) بود که 10 منبع اطلاعاتی را ارزیابی می کند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را تعدادی از متخصصان و استادان تربیت بدنی تایید کردند. پایایی پرسشنامه نیز از طریق آزمون آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه و تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها علاوه بر آمار توصیفی، از آمار استنباطی همچون ANOVA استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که اختلاف معنی داری بین ورزشکاران ماهر و غیرماهر در استفاده از منابع اطلاعات عینی (00/0>P)، استانداردهای شخصی (03/0>P)، ترس شخصی (00/0>P) و امید به آینده (002/0>P) وجود دارد، اما بین ورزشکاران زن و مرد ماهر اختلاف معناداری در استفاده از منابع اطلاعاتی مشاهده نشد (05/0

هدف از این تحقیق، تعیین عوامل موثر بر توسعه تربیت بدنی و ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی است و داده های آن از طریق پرسشنامه محقق ساخته و به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه تحقیق، مدیران زن تربیت بدنی و ورزش کشور در سال 1388 شامل معاونت امور بانوان در سازمان تربیت بدنی، روسای زن فدراسیون های ورزشی، نواب رئیس زن فدراسیون ها، معاونان توسعه ورزش بانوان در استان ها و روسای زن هیات های ورزشی استان های سراسر کشور بود. محقق کلیه جامعه تحقیق را به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب کرده است. نتایج نشان داد که عوامل «مالی و امکاناتی» ، «انسانی و تخصصی»، «ساختاری و مدیریتی» و «فرهنگی و اجتماعی» به ترتیب اولویت بر توسعه تربیت بدنی و ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران موثرند.