کسب وکارهای ورزشی

ارزش پیشنهادی، دلیل ترجیح یک شرکت نسبت به سایر شرکت ها توسط مشتریان است. هر ارزش پیشنهادی متشکل از بسته ای منتخب از محصولات یا خدمات است که نیازهای یک بخش از مشتریان را برآورده می کند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مؤلفه های ارزش پیشنهادی به مشتری به عنوان یکی از مؤلفه های نه گانه مدل کسب وکار استروالدر بود. این پژوهش ازنوع کاربردی و ازنظر روش گردآوری داده ها، توصیفی -  پیمایشی بود. جامعه آماری، مالکان و مدیران کسب وکارهای خدمات ورزشی و نیز خبرگان دانشگاهی بودند. تعداد 21 نفر با استفاده از راهبرد نمونه گیری گلوله برفی و به صورت هدفمند و غیرتصادفی تا مرحله اشباع نظری انتخاب شدند. مصاحبه ها باز و نیمه ساختاریافته انجام شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و کدگذاری باز، محوری و تم انجام شد و مؤلفه های ارزش پیشنهادی به مشتری در حوزه خدمات ورزشی شناسایی شدند. نتایج نشان داد که ارائه خدمات آموزشی به مشتری، خدمات مشاوره، خدمات رفاهی، خدمات سلامتی، تندرستی، تفریحی، پاسخ گویی به نیازهای احساسی و خدمات پزشکی ورزشی، مهم ترین ارزش های قابل ارائه در کسب وکارهای ورزشی بودند. پس از آن، پاسخ گویی به نیازهای مالی و فروش محصولات در رتبه های بعدی قرار گرفتند. براساس یافته ها، به مدیران کسب وکارهای ورزشی پیشنهاد می شود با تحلیل نیازهای مشتریان، ارزش پیشنهادی رقبا و تحلیل درونی و بیرونی کسب وکار خود، نسبت به خلق مؤلفه های ارزش پیشنهادی مشتریان به عنوان عنصر کلیدی رقابت در کسب وکارهای خدماتی ورزشی توجه ویژه ای داشته باشند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسى اثرهای مخارج مالی دولت (مخارج جاری و سرمایه ای و نیز کسرى بودجه) بر سرمایه گذارى بخش خصوصى در کارگاه های تولید کالاهای ورزشی در مقطع زمانی ۱۳۹۲-۱۳۷۲ بود. در این پژوهش روش هاى خودرگرسیون بردارى و مدل تصحیح خطا با استفاده از نرم افزارهای اقتصادسنجی ایویوز (نسخه نُه) و مایکروفیت ( نسخه ۱/۴) به کار برده شدند. جامعه و نمونه آماری این طرح یکسان بودند و شامل تمامی کارگاه های صنعتی واقع در نقاط شهری و روستایی کشور بودند. براساس نتایج، افزایش مخارج جاری دولت، اثر برون رانی و افزایش مخارج سرمایه ای و سرمایه گذاری در زیرساخت های اقتصادی، اثر درون رانی بر سرمایه گذاری خصوصی در این واحدهای تولیدی داشتند. یافته های پژوهش نشان دهنده اثر منفی کسری بودجه بر سرمایه گذاری خصوصی در صنایع تولیدی بخش ورزش بودند؛ بنابراین، اتخاذ سیاست های مناسب اقتصادی توسط دولت و جلوگیری از کسری بودجه می تواند بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنایع تولیدی بخش ورزش و توسعه کسب وکارهای ورزشی وابسته به آن کمک کند.

درحال حاضر، دنیا با بحرانی بسیاری جدی تر از بحران های گذشته روبه رو شده است. بحران کوید-19 به بسیاری از مشاغل و صنایع آسیب های جدی وارد کرده است. کسب وکارهای ورزشی نیز ازجمله مشاغلی هستند که به شدت تحت تأثیر بحران کنونی قرار گرفته اند؛ ازاین رو، این پژوهش با هدف شناسایی چالش های پیش روی کسب وکارهای ورزشی انجام شده است. از حیث روش شناسی، این پژوهش در زمره مطالعات کیفی است و هدف آن کاربردی است. جامعه این پژوهش صاحبان کسب وکارهای ورزشی بودند. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل مضمون ارزیابی شدند. نتایج مربوط به چالش ها به دو حوزه ساختاری و کسب وکاری طبقه بندی شدند که سطح ساختاری دارای دو شاخه فرعی کلان و خرد بود. بخش چالش های کسب وکار نیز شامل دو شاخه فرعی زیرساختی و منابع انسانی بود. شرکت کنندگان در پژوهش نیز راهکارهایی متناسب با این چالش ها ارائه کردند. همچنین، راهکارهایی به منظور ترمیم اقتصادی در دوران پساکرونا شامل راهکارهای سیاسی، ساختاری و اقتصادی شناسایی شد. در انتها به متولیان ورزش پیشنهاد می شود با مدنظر قراردادن چالش های شناسایی شده هرچه سریع تر به برنامه ریزی برای صاحبان کسب وکارهای ورزشی بپردازند تا از تعطیلی و ورشکستگی بخش عمده ای از فعالان در حوزه ورزش پیشگیری کنند و همچنین با حمایت دولت از کسب وکارهای ورزشی به هدایت سرمایه گذاران جدید، اجازه رشد قیمت خدمات ورزشی و اصلاح قوانین خصوصی سازی در شرایط ویژه کنونی پرداخته شود.

هدف این پژوهش، طراحی الگوی نوآوری استراتژیک در کسب وکارهای ورزشی با استفاده از نظریه داده بنیاد بود. روش پژوهش، تحلیلی بود که بدین منظور از روش شناسی کیفی استفاده شد. استراتژی پژوهش، استفاده از نظریه برخاسته از داده ها بود. مشارکت کنندگان در پژوهش 16 نفر از استادان مدیریت ورزشی و مدیران ورزشی سازمان ها بودند. استراتژی نمونه گیری در بخش کیفی، هدفمند و با بیشترین تنوع یا ناهمگونی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل محتوای مصاحبه ها و کدگذاری استفاده شد. ابزار پژوهش مصاحبه باز بود و نتایج برمبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافته ها نشان داد که ارائه ایده   های نوآورانه، خط مشی کارآفرینانه و فرصت های نوآورانه به عنوان عوامل علّی با درنظرگرفتن شرایط زمینه ای از قبیل زیرساخت های نوآورانه، الگو و طرح های کسب وکار و شرایط علّی ازجمله عوامل محیطی، قانونی، اقتصادی و حمایتی، بر نوآوری استراتژیک اثرگذار هستند. به نظر می رسد عواملی مانند خط مشی کارآفرینانه در کنار وجود فرصت های نوآورانه و درنتیجه توانایی در ارائه ایده های نوآورانه، در کنار وجود زیرساخت های نوآوری، وجود فرهنگ نوآورانه در جامعه، قوانین و سایر عوامل محیطی می توانند زمینه را برای حرکت کسب وکارهای ورزشی به سمت نوآوری استراتژیک فراهم کنند.