برآورد کشش تقاضای محصولات فرهنگی خانوار شهری و روستایی؛ رهیافت سیستم تقاضای تقریباً ایده آل پویا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این مقاله برآورد کشش تقاضای محصولات فرهنگی و بررسی رفتار مصرفی خانوار های شهری و روستایی در این گروه کالاهاست. برای این منظور از سیستم تقاضای تقریباً ایده آل پویا (DAIDS) و از روش رگرسیون به ظاهر نامرتبط برای دوره 1396-1360 استفاده شده است. نتایج آزمون نشان می دهد که فرضیه همگنی برای گروه کالایی محصولات فرهنگی در بین خانوار های شهری تأیید نمی شود. به عبارت دیگر، مصرف کنندگان شهری در مصرف خود در گروه کالا های منتخب دچار توهم پولی اند، یعنی به جای توجه به درآمد واقعی و قیمت های واقعی در تصمیمات مصرفی خود، درآمد اسمی و قیمت های اسمی را در نظر می گیرند. این فرضیه در خصوص خانوار های روستایی نیز پذیرفته می شود. کشش قیمتی محصولات فرهنگی برای مناطق شهری و روستایی پایین است که به منزله عدم امکان جایگزینی و ضروری بودن این کالاهاست. به علاوه نتایج نشان می دهد تغییرات قیمتی سایر گروه های هزینه ای تأثیر چندانی بر تقاضای محصولات فرهنگی ندارد. همچنین کشش درآمدی محصولات فرهنگی هم برای مناطق شهری و هم روستایی بزرگتر از یک است و کالاهای مذکور لوکس تلقی می شود. نتایج برآورد کشش های زیرگروه محصولات فرهنگی نیز نشان می دهد برای مناطق شهری، تحصیل و آموزش کم کشش و ضروری است اما برای مناطق روستایی این کالا با کشش واحد است. از این رو حمایت، هدایت و برنامه ریزی مفید و مؤثر از محصولات فرهنگی از سوی دولت و خانوار ها نیازی ضروری و دائمی است.The Estimation of demand elasticity of Cultural Products for urban and rural household: Dynamic Almost Ideal Demanding System Approach
The main purpose of this paper is to estimate the demand elasticity of cultural Products and to examine the consumption behavior of urban and rural households in this commodity group. For this purpose, the Dynamic Almost Ideal Demanding System (DAIDS) and the seemingly unrelated regression method for the period 1981-2017 were used. The results show that the homogeneity hypothesis for the group of cultural Products in urban households is not confirmed, In other words, urban consumers have a monetary illusion in their consumption of selected goods, That is, rather than considering real income and real prices in their consumption decisions, they consider nominal income and nominal prices. This assumption also applies to rural households. The price elasticity of cultural Products for urban and rural areas is inelastic, which means that these goods cannot be replaced and are essential. In addition, the results show that price changes of other groups have little effect on demand for cultural Products. In addition, the income elasticity of cultural Products for both urban and rural areas is greater than one, and so these are luxury goods; The results of estimating the elasticity of the subgroups of cultural Products also show that education is necessary for the urban areas, but for the rural areas, the elasticity of the commodity is unit. Income elasticity is positive for all groups in urban and rural areas, which is an increase in cultural costs if income is increased.