آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۲

چکیده

سیاست های جمعیتی به مثابه مجموعه تدابیر نظام مند، برای مدیریت تغییرات جمعیت تعریف شده که اغلب با مسئله جمعیتی متناظر است. بر مبنای رقم پایین نرخ باروری کل در ایران و کاهش رشد جمعیت، جمعیت کشور در سال های آتی احتمالاً همچنان روند کاهشی خواهد داشت؛ بر این اساس در پژوهشی کیفی، نگرش جوانان 20 تا 35 سال شهر اردبیل نسبت به مقولات فرزندآوری و سیاست های جمعیتی با روش تأویل و بهره گیری از تکنیک مصاحبه عمیق مطالعه شد. در مرحله کدگذاری باز، از بین داده های تحقیق 7 مضمون از 7 واحد معنایی متوالی شامل: بیگانگی شناختی، ارزیابی منفی از سیاست ها، نارضایتی اجتماعی، زمانمندی باروری، نا همنوایی ناباروری به مثابه داغ اجتماعی، کفایت کمّی و جنسی استخراج شد. یافته ها نشان می دهد نگرش افراد نسبت به سیاست های جمعیتی به لحاظ شناختی، پایین و به جهت فقدان اقدام عملی، منفی است. همچنین سیاست های افزایش جمعیت به علت شرایط حاکم بر جامعه با چالش نارضایتی اجتماعی مواجه است. به نظر می رسد ضروری است نگرش افراد جامعه نسبت به فرزندآوری را در بستر نهاد خانواده مطالعه و تبیین نمود؛ به دلیل آنکه فرزندآوری همچنان امری اجتناب ناپذیر است، هرچند که در الگوهای ساختاری جدید، افراد می توانند زمان فرزندآوری خود را کنترل، مدیریت و انتخاب نمایند.

Qualitative study of attitudes toward population policies and childbearing (Case study of Ardabil youth)

The theme of the present speech is the approach to population policies and childbearing on the based issue of reducing the fertility rate in Iranian. Demographic policies are defined as a set of systematic policy to manage population change. Based on the decrease in fertility rate and low population growth, a population problem is likely to occur with negative population growth and aging inflation in the coming years. Therefore, This survey was conducted with a qualitative approach in Ardabil city and the sample size of the research is 24 people. People's statements were collected using in-depth interview technique and compiled in a specific text format. The interpretation of the text was done using the open coding method by extracting 7 themes from 7 consecutive semantic units. Critical attitude, low recognition, lack of political legitimacy, timing of fertility, quantitative adequacy, sexual adequacy, infertility as a social issue were the themes extracted in this study. It was concluded that people's attitude towards population policies is cognitively low and critical due to the lack of practical action. Also, these policies are facing the challenge of lack of political legitimacy due to the prevailing conditions in the society. The attitude of people towards having children should be understood in the context of the institution of the family. In such a context, having children is still inevitable as in the past, but new structural patterns of people's adaptation to existing changes have been formed, based on which people can choose the time of having children.

تبلیغات