اثربخشی برنامه اقدام در مقابل اضطراب بر کاهش علائم بالینی کودکان پیش دبستانی مبتلا به اختلال اضطرابی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی اثر بخشی برنامه اقدام بر کاهش علائم بالینی کودکان پیش دبستانی مبتلا به اختلال اضطرابی بود. روش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق، کودکان 5 تا 6 ساله مبتلا به اضطراب شهرستان گرگان و مادران آنها بودند، که از بین آنها، 27 کودک با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص داده شدند. برنامه اقدام در 8 جلسه برای کودکان و 4جلسه آموزشی مجزا برای والدین گروه آزمایش انجام شد. به منظور بررسی تاثیر مداخله در ابتدا و انتهای درمان و مرحله پیگیری، مقیاس اضطراب پیش دبستانی اسپنس بر روی مادران تمام کودکان اجرا شد. در نهایت از تحلیل کوواریانس و فرمول درصد بهبودی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج کاهش معنادار در اضطراب کودکان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون و پیگیری نشان داد(05/0P<). نتایج معناداری بالینی هم نشان داد که اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری، به طور معناداری بهبود یافت. نتیجه گیری: برنامه اقدام در بهبود علایم کودکان مبتلا به اضطراب موثر است. نتیجه این پژوهش و پژوهش های مشابه می تواند در حوزه های تشخیصی و درمانی اختلالات اضطرابی در کودکان مورد استفاده قرار گیرد.متن
effectiveness of Take Action Program on redaction of Clinical symptoms of preschool children with Anxiety Disorder (AD)
Introductin: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of Take Action Program on redacting the Clinical symptoms of preschool children with Anxiety Disorder (AD). Method: This was a semi-experimental research with pretest, post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the research was children aged ۵ to ۶ years with anxiety in Gorgan and their mothers, of whom Twenty-seven children were selected using Purposive Sampling as a research sampel and randomly allocated into experimental and control groups. The Take Action program was conducted in ۸ sessions for children and ۴ training separate sessions for parents in expremental group. In order to evaluate the effect of intervention at the beginning, end of treatment and the follow-up stage, the preschool anxiety scale was performed on mothers of all children. Finally, Analysis of covariance and improvement percentage formula were used to analyze the data. Results: The results showed a significant reduction in anxiety of children in the experimental group compared to the control group in post-test and follow-up (P <۰.۰۵). The results of clinical significance also showed that the anxiety of the experimental group significantly improved compared to the control group in the post-test and follow-up. Conclusion: The program of Take Action is effective in improving the symptoms of children with anxiety. The results of this research and similar research can be used in fields of diagnostic and therapeutic of anxiety disorders in children.
تبلیغات
