آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۹

چکیده

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس واکنش پذیری هیجانی در دانشجویان ایرانی بود. روش: این پژوهش تحقیقی پیمایشی است که بر روی 625 نفر از دانشجویان دانشگاه اراک انجام شد. به منظور بررسی آماری داد ها از دو روش نظریه کلاسیک تحلیل آزمون و نظریه سوال – پاسخ استفاده شد. در رویکرد کلاسیک روایی ابزار با سه روش روایی صوری، همگرا-افتراقی و سازه بررسی شد. پایایی مقایس نیز به شیوه ثبات درونی و تنصیفی و آزمون- آزمون مجدد محاسبه شد. یافته ها: رابطه بین نمرات واکنش پذیری هیجانی و رفتارهای پرخطر(r=0.16) و خلق منفی (r=0.47) مثبت و معنادار و بین واکنش پذیری هیجانی و تاب آوری (r=-0.30) منفی و معنادار به دست آمد که بر روایی همگرا و افتراقی مناسب مقیاس دلالت دارند. تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی ابزار دال بر ساختار عاملی مناسب مقیاس بود. در روش سوال – پاسخ آماره ها برازش مدل را تایید می کرد. پایایی مقیاس به شیوه ثبات درونی و تنصیفی و آزمون- آزمون مجدد به ترتیب 0.91 و 0.87 ،0.86بدست آمد. نتیجه گیری: نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری هیجانی دارای روایی و پایایی مطلوبی است و می تواند جهت نیل به اهداف پژوهشی بویژه در پیش بینی آسیبها و اختلالات روانی و نیز به عنوان یکی از متغیرهای مرتبط با دشواری تنظیم هیجان در ایران مورد استفاده قرار گیرد. کلیدواژه ها: مقیاس واکنش پذیری هیجانی، ویژگی های روانسنجی، دانشجویان

متن

Evaluation of Psychometric Properties of Emotional Reactivity Scale in University Students

Background and Purpose: The purpose of this study was to investigate the psychometric properties of Emotional Reactivity Scale in Iranian students. Method: Materials and Methods: This study was a survey study conducted on ۶۲۵ undergraduate students of Arak University. The classical theory of test analysis and item-response theory were used to analyze the data. In the classical approach, the validity of the instrument was investigated using three methods of face validity, convergence- discriminate and construct validity. Reliability of this scale was also calculated by internal consistency and quasi-test and test-retest method. Results: The relationship between emotion reactivity scores and high-risk behaviors (r = ۰.۱۶) and negative mood (r = ۰.۴۷) was positive and significant and between emotion reactivity and Resilience (r = -۰.۳۰) was negative and significant, indicating convergent and discriminate validity of the scale, respectively. The results of confirmatory and exploratory factor analysis indicated the appropriate factor structure of this scale. In the item -response theory, statistics also confirmed the fit of the model. Conclusion: The Persian version of the emotion reactivity scale appears to be valid and reliable for use in future studies specially for predicting mental disorders and also as a variable which can be related to difficulties in emotion regulation in Iran. Keywords: emotion reactivity scale, psychometric properties, university students

تبلیغات