مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی فرسودگی شغلی براساس ابعاد خودکارآمدی در کارکنان جمعیت هلال احمر استان فارس است. روش: پژوهش حاضر از نوع مقطعی پیمایشی و طرح مطالعات همبستگی است. جامعه آماری را نیز تمامی کارکنان جمعیت هلال احمر استان فارس سال 1395 تشکیل می دهند. نمونه آماری شامل 128 نفراز کارکنان هلال احمر بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای از طریق جدول مورگان انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار 21-SPSS در دو سطح آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از این بود که خودکارآمدی قدرت پیش بینی برای فرسودگی شغلی دارد (001/0>p) و از بین ابعاد آن، خودکارآمدی فردی قوی ترین پیش بین فرسودگی شغلی است. (48/0=B) نتیجه گیری: نتایج بر اساس بنیان های نظری تبیین شد و یافته ها بحث شد.
