وقوع حوادث طبیعی گسترده، به ویژه در شهرهای بزرگ همواره با پیامدهای منفی، بی نظمی و آشفتگی همراه است. در این میان، نقش نیروهای تخصصی برای نجات جان افراد گرفتار در زیر آوار و رسیدگی اولیه به مجروحین از نظر کمی بسیار محدود می شود، زیرا عامل زمان و وسعت فیزیکی حادثه در موفقیت عملیات نجات حرف اول را میزند. در عملیات امدادرسانی و نجات متغییرهای زیادی دخیل می باشند. تجارب گذشته ثابت کرده در حوادث بزرگی همچون زلزله های ویرانگر، حجم زیادی از فعالیت های نجات توسط خود مردم و در ساعات اولیه پس از حادثه انجام می پذیرد. این اقدامات معمولاً فاقد مدیریت و ساختار از پیش تعریف شده بوده و در مجموع آسیب هایی را به مجروحین و بازماندگان وارد آورده و فرصت های بی شماری را نیز برای نجات جان انسان ها از بین می برد. تربیت نیروهای نیمه حرفه ای در سطح محلات برپایه واحد همسایگی سبب می شود تا فعالیت جستجو و نجات مصدومین با سازماندهی و کیفیت بهتری انجام شده و هدایت نیروهای تخصصی نیز براساس اطلاع رسانی مناسب و به موقع نیروهای مردمی به نحو شایسته تری صورت گیرد. تسریع سازماندهی شده در فعالیت های امدادرسانی و نجات، علاوه براینکه آسیب های جبران ناپذیر را تا به حد قابل قبولی کاهش می دهد، خروج از شرایط بحرانی و بازگشت به وضعیت عادی را نیز شتاب می بخشد. در این مقاله سعی شده است تا بخشی از اطلاعات فنی جستجو و نجات که می تواند در سطح عمومی و همگانی تدریس شود مطرح نماید.
