هدف: در این مطالعه از شبیهﺳﺎزی گسسته پیشامد برای بهبود عملکرد اورژانس بیمارستان با هدف کاهش زمان انتظار بیماران و بهینهیﺎبی منابع استفاده شده است. روش: نخست بر اساس فرایند جریان بیماران در اورژانس بیمارستان، با استفاده از نرم افزار ARENA یک مدل شبیهﺳﺎزی توسعه داده شد، سپس این مدل شبیهﺳﺎزی برای هر سناریوی شدنی که شامل تعداد پزشک عمومی، متخصص طب اورژانس، پرستاران بخش تحت نظر، بخش درمان حاد، تخت تزریقات، تخت بخش تحت نظر و بخش درمان حاد است، 180 بار به اجرا درآمد. در گام بعد، دو روش رتبه بندی تحلیل پوششی داده ها برای رتبه بندی سناریوها به کار گرفته شد. یافته ها: رتبه بندی روﺵهای تحلیل پوششی داده ها نشان داد که در هر دو روش، سناریوی 39 بهترین انتخاب است. برای تعیین وجود همبستگی میان نتایج روشﻫﺎی رتبهﺑﻨﺪی نیز از آزمونﻫﺎی ناپارامتری اسپیرمن رو و کندال تاو استفاده شد که نتایج آنها به ترتیب 93/0 و 81/0 به دست آمد. این نتایج گویای وجود همبستگی میان روﺵهای رتبهﺑﻨﺪی تحلیل پوششی داده هاست. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در هر دو روش رتبه بندی تحلیل پوششی داده ها، سناریو 39 بهترین سناریو در میان 44 سناریوی شدنی تعریف شده است. یعنی باید 2 پزشک عمومی، 1 متخصص طب اورژانس، 16 پرستاران در بخش تحت نظر، 5 پرستار در بخش درمان حاد، 2 تخت در تزریقات، 22 تخت در بخش تحت نظر و 16 تخت در بخش درمان حاد به کار گرفته شود.
