امروزه دانش موجود در سازمان ها از مهم ترین دارایی های آنها محسوب می شود. اهمیت این سرمایه فکری به حدی است که کسب موفقیت های اجرایی سازمان ﺑﺪون ﻣﺪیﺮیﺖ و اﺳﺘﻔﺎده ﺻﺤیﺢ از ایﻦ ﻣﻨﺒﻊ ارزﺷﻤﻨﺪ، اﻣﺮی ﺳﺨﺖ و گاه ﻧﺎﻣﻤکﻦ اﺳﺖ. بنابراین سازمان ها در شرایط رقابتی کنونی برای بقای خود، راهی جز به کارگیری سیستم های مدیریت دانش مناسب و نهادینه کردن آن ندارند. این پژوهش با بهره گیری از پویایی سیستم، مدلی برای مدیریت دانش ارائه کرده و در کنار آن به بررسی یک شرکت حمل و نقل برای مطالعه موردی می پردازد. به کمک مدل پیشنهادی، ابتدا دلایلی که سبب ایجاد فاصله زیاد بین وضعیت مطلوب اجرای مدیریت دانش و وضعیت فعلی آن در شرکت مذکور شده، جمع آوری می شوند و پس از آن به ارزیابی این دلایل پرداخته خواهد شد. درواقع این پژوهش تلاش می کند تا با استفاده از مدل پویای ارائه شده، عوامل تأثیرگذار در به وجودآمدن این فاصله را مشخص کند و با بررسی آن، اهرم های عملیاتی مناسب را برای برطرف کردن آنها پیشنهاد دهد. نتایج نشان می دهد با تغییر در سطح این عوامل تأثیرگذار، سطح پایگاه دانش سازمان ارتقا یافته و به وضعیت مطلوب نزدیک تر خواهد شد.