پژوهش حاضر با عنوان پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس رضایت زناشویی، سن ازدواج، الگوهای همسر گزینی و تفاوت سنی زوجین شهر ماهشهر انجام گرفته است. پژوهش حاضر باتوجه به هدف کاربردی و شیوه اجرا از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهر ماهشهر در سال 1397 است که البته در هیچ مرجع رسمی یا حتی سازمان های حمایتی ذیربط آمار دقیقی از این گروه در دست نیست. نمونه آماری این پژوهش عبارت است از تعداد 200 نفر از زوجین (100 زوج) که ناچار بر اساس وضعیت موجود آماری آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از مراکز مشاوره شهر ماهشهر انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه رضایت زناشوئی اولسون (1989)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و الگوهای همسر گزینی رفاهی (1387) می باشد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین رضایت زناشویی با کیفیت زندگی زوجین رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0001/0p= و 54/0= r). بین سن ازدواج با کیفیت زندگی زوجین رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0001/0p= و 31/0= r). بین الگوهای همسر گزینی با کیفیت زندگی زوجین رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0001/0p= و 48/0= r). بین تفاوت سنی با کیفیت زندگی زوجین رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (0001/0p= و 29/0= r). متغیر رضایت زناشویی با ضریب بتای 34/0، متغیر الگوهای همسر گزینی با ضریب بتای 31/0، متغیر سن ازدواج با ضریب بتای 28/0 می توانند به طور مثبت و معنی دار و متغیر تفاوت سنی با ضریب بتای 24/0، می توانند به طور منفی و معنی داری کیفیت زندگی زوجین را پیش بینی کنند.
