هدف : هدف از پژوهش حاضر رابطه سازگاری، بر اساس خودکنترلی ادراک شده در بین کودکان مقطع ابتدایی شهرستان کاشان می باشد روش : تحقیق حاضر از نوع توصیفی می باشد اطلاعات نیز به صورت میدانی با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده ، جامعه آماری پژوهش ، تمام کودکان مقطع ابتدایی شهرستان کاشان در سال تحصیلی 96_1397 نمونه موردمطالعه این پژوهش نیز شامل 150 نفر از کودکان مقطع ابتدایی مدارس شهرستان کاشان بوده . در این پژوهش جهت جمع آوری اطلاعات پرسشنامه سازگاری دخانچی (1377) و پرسشنامه خودکنترلی اداراک شده هامفری (2000) بود. یافته ها : نتایج کلیه داده ها استخراج و با استفاده از روش های تحلیل آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از دو روش توصیفی و استنباطی در محیط نرم افزار SPSS V20 که سطح معناداری (05/0)، در نظر گرفته شده بود، از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین سازگاری و خودکنترلی ادراک شده در کودکان مقطع ابتدایی شهرستان کاشان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین سازگاری توان پیش بینی خودکنترلی ادراک شده کودکان مقطع ابتدایی شهرستان کاشان را دارد.نتیجه : درنتیجه در برابر فشارهای روانی مقاوم تر باشند.پس کلی ترین ویژگی فرد سازگار آن است که نسبت به خود واقع بین است به این معنا که درباره انگیزه هایش خود را فریب نمی دهد و هدف های قابل دسترسی برای خود طرح می کند لذا از تعارضات غیر لازم پرهیز می کند و با مشکلات شخصی خود به طور عینی برخوردمی کند.
