بررسی رابطه مصرف مواد، سیگار و الکل در کودکان و نوجوانان اقدام کننده به خودکشی

چکیده

مقدمه: خودکشی کودکان و نوجوانان، از دغدغه های حوزه سلامت بوده و سیر صعودی آن حیطه های بیولوژی، سایکولوژی و اجتماعی را در برمی گیرد. هدف: بررسی خصوصیات دموگرافیکی و ارتباط مصرف مواد، سیگار و الکل توسط والدین و شخص با اقدام به خودکشی در گروه سنی ۶ تا ۱۸ سال بود. روش: این پژوهش به روش مورد-شاهدی در گروه سنی ۶ تا ۱۸ در سال ۱۳۹۸ و در شهر سنندج و برآورد حجم نمونه ۴۰ نفر در هر گروه اصلی و کنترل انجام و شیوه نمونه گیری تصادفی و بر اساس ترتیب زمانی مراجعه به بیمارستان ها بوده است. ۴۴ نفر شامل ۲۶ دختر و ۱۸ پسر در گروه اصلی و ۴۲ نفر در گروه کنترل از نظر سن، جنس، سکونت روستا یا شهر همسان سازی گردیدند. ابزارها: ۱) چک لیست خودساخته ۲) پرسشنامه خودکشی بک. همچنین، اطلاعات وارد نرم افزار آماری ۲۲ SPSS گردید و از میزان و درصد، میانگین و انحراف استاندارد برای محاسبه اهداف توصیفی و از کای سکوار برای تحلیل اهداف تحلیلی استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه در گروه اصلی ۱۴/۲۹ سال و در گروه کنترل ۱۳/۵ سال بود. در اقدام کنندگان به خودکشی ۱۳ نفر سیگار، ۱۲ نفر الکل و ۷ نفر مصرف مواد و در پدران ۲۸ نفر سیگار، ۱۳ نفر الکل و ۱۰ نفر مواد مصرف داشتند که با خودکشی فرزند رابطه معنی دار گزارش گردید ( P <۰/۰۵). بین مصرف سیگار، مواد و الکل توسط مادر با خودکشی فرزند رابطه معنی داری یافت نشد. (۰/۰۵< P ). نتیجه گیری: فراوانی این مشکل در کردستان و همبودی با مصرف مواد، سیگار و الکل، برنامه ریزی و مداخله سیاست گذاران و مجریان سلامت و امور اجتماعی برای توقف سیر صعودی را می طلبد.