سلیمان محمدزاده

مقدمه: ظهور کووید-۱۹ تأثیر روانشناختی بسیاری بر روی نوجوانان دارد که یکی از آنها افسردگی ، اضطراب و استرس است و تأثیرات جسمی و روانی را به همراه آورده است. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع اضطراب و افسردگی در دانش آموزان شهر سنندج در اپیدمی ویروس کووید-۱۹ در سال ۱۴۰۱ می باشد. روش: این مطالعه به شیوه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر سنندج در سال ۱۴۰۱ با حجم نمونه ۲۷۰ نفر و دامنه سنی ۱۳-۱۵ سال بود. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه DASS-21 استفاده گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزارSPSS-24 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس به ترتیب ۳.۳۹ ± ۱۴.۶۸، ۲.۹۹ ±۱۴.۵۶ و ۲.۹۸۹ ±۱۴.۷۴ بود. بین میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس با زمان خواب، مدت زمان فعالیت روزانه و شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری وجود دارد (۰.۰۵>P). همچنین بین جنسیت، سابقه ابتلا به کووید- ۱۹ در دانش آموز و خانواده آنها ، داشتن فعالیت روزانه و وضعیت اقتصادی با میانگین نمره افسردگی، اضطراب، استرس ارتباط معنی دار آماری وجود دارد (۰.۰۵> P). نتیجه گیری: شیوع پاندمی کوید-۱۹، باعث ایجاد اضطراب، افسردگی و استرس در دانش آموزان می شود. این پدیده زمانی که که بچه ها در خانه محدود شوند و فعالیت خارج از منزل نداشته باشند تشدید می یابد. با افزایش میزان شیوع کووید- ۱۹، سطح اضطراب، استرس و افسردگی نیز افزایش می یابد. بنابراین، افزایش آگاهی عمومی از این بیماری و ارائه برنامه های مثبت روانشناختی می تواند اضطراب را در جامعه کاهش دهد.

مقدمه: افسردگی در کودکان مبتلا به سرطان می تواند باعث پیچیده تر شدن سیر بیمار شود و در روند درمان مشکلات متعددی به وجود آورد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین شیوع افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بود. روش: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل ۴۰ نفر از کودکان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان بعثت سنندج با دامنه سنی ۷ تا ۱۷ سال در سال ۱۳۹۶ بودند که با استفاده از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرس شنامه افسردگی کودکان (کواکس، ۱۹۷۹) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و کای اسکوار برای آمار تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۱۵ درصد افراد مورد مطالعه دارای علائم افسردگی و ۴۷/۵ درصد در آستانه افسردگی بودند. شیوع افسردگی در دختران ۲۱/۱ درصد و در پسران ۹/۵ درصد بود (۰/۵۴=P) و بر حسب نوع سرطان (۰/۹۹=P) و روش درمانی (۰/۸۱=P) و در شاخص های دموگرافیک (۰/۰۵<P) تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای افسردگی در کودکان مبتلا به بیماری سرطان پیشنهاد می شود غربالگری های لازم به منظور شناسایی و معرفی به موقع بیماران مبتلا به افسردگی به کلینیک های روانپزشکی یا روانشناسی انجام شود تا با دریافت درمان مناسب و به موقع بتوان به ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران و خانواده آنان کمک نمود.

مقدمه: خودکشی کودکان و نوجوانان، از دغدغه های حوزه سلامت بوده و سیر صعودی آن حیطه های بیولوژی، سایکولوژی و اجتماعی را در برمی گیرد. هدف: بررسی خصوصیات دموگرافیکی و ارتباط مصرف مواد، سیگار و الکل توسط والدین و شخص با اقدام به خودکشی در گروه سنی ۶ تا ۱۸ سال بود. روش: این پژوهش به روش مورد-شاهدی در گروه سنی ۶ تا ۱۸ در سال ۱۳۹۸ و در شهر سنندج و برآورد حجم نمونه ۴۰ نفر در هر گروه اصلی و کنترل انجام و شیوه نمونه گیری تصادفی و بر اساس ترتیب زمانی مراجعه به بیمارستان ها بوده است. ۴۴ نفر شامل ۲۶ دختر و ۱۸ پسر در گروه اصلی و ۴۲ نفر در گروه کنترل از نظر سن، جنس، سکونت روستا یا شهر همسان سازی گردیدند. ابزارها: ۱) چک لیست خودساخته ۲) پرسشنامه خودکشی بک. همچنین، اطلاعات وارد نرم افزار آماری ۲۲ SPSS گردید و از میزان و درصد، میانگین و انحراف استاندارد برای محاسبه اهداف توصیفی و از کای سکوار برای تحلیل اهداف تحلیلی استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه در گروه اصلی ۱۴/۲۹ سال و در گروه کنترل ۱۳/۵ سال بود. در اقدام کنندگان به خودکشی ۱۳ نفر سیگار، ۱۲ نفر الکل و ۷ نفر مصرف مواد و در پدران ۲۸ نفر سیگار، ۱۳ نفر الکل و ۱۰ نفر مواد مصرف داشتند که با خودکشی فرزند رابطه معنی دار گزارش گردید ( P <۰/۰۵). بین مصرف سیگار، مواد و الکل توسط مادر با خودکشی فرزند رابطه معنی داری یافت نشد. (۰/۰۵< P ). نتیجه گیری: فراوانی این مشکل در کردستان و همبودی با مصرف مواد، سیگار و الکل، برنامه ریزی و مداخله سیاست گذاران و مجریان سلامت و امور اجتماعی برای توقف سیر صعودی را می طلبد.

هدف :هدف از این مطالعه تعیین ارتباط سطح سرمی ویتامین D در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه –بیش فعالی و کودکان سالم می باشد. روش : این مطالعه، از نوع مورد- شاهدی می باشد. جمعیت مورد مطالعه شامل 70 نفر که درهرگروه 35 نفر که شامل کودکان سن 4 تا 12 سال با تشخیص اختلال نقص توجه بیش فعالی بودند. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار Spss-20 شده و از آماره های توصیفی(فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار ) و در اهداف تحلیلی کیفی از تست کای دو و فیشر و و برای مقایسه میانگین سرم در دو گروه از آزمون T-test استفاده شد. یافته ها : ننتایج مطالعه نشان داد که 64.3% از کودکان گروه مورد مطالعه دختر و 35.7 % پسر بودند . و میانگین سنی در گروه مبتلا به اختلالا ت نقص توجه بیش فعالی 1.56±7.971 و در گروه شاهد 1.4 ± 6.486 سال بود. نتایج نشان داد که میانگین سطح ویتامین D در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (26.514 ± 8.98) است، در حالیکه این میانگین در کودکان سالم (36.971 ± 6.036) بود و این تفاوت از نظر آماری معنی داربود.( P=0.001 ) و میانگین سطح ویتامین D در ساب تایپهای ADHD و شدتهای ADHD متفاوت بود ولی تفاوت آماری معنی داری بین میانگین سطح سرم در افراد مبتلا برحسب شدت و نوع بیش فعالی وجود نداشت (p > 0.05) . نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح ویتامین D در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی به ویژه دارای شدت خفیف و شدید از میانگین پایین تری برخوردار است و همچنین نوع کم توجهی از کمترین میانگین سطح ویتامین D برخوردار می باشد که توجه به تغذیه مادر در دوران بارداری و شیردهی، تغذیه کودک، آگاهی والدین و استفاده از مکمل های ویتامین D ممکن است در کاهش ابتلا کودکان به اختلا ل نقص توجه بیش فعالی موثر باشد.

مقدمه: خشم یکی از معضلات جامعه محسوب می شود و در بسیاری از موارد به رفتارهایی منجر می شود که خسارت فراوانی به اقتصاد کشورها تحمیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خشم حالت معلمان مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه است. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی می باشد. جامعه آماری مطالعه معلمانی هستند که در پایه های مختلف تدریس می کنند و حجم نمونه نیز 285 نفر می باشد. داده ها با استفاده از پرسشنامه خشم صفت- حالت اسپیلبرگر2 و با روش نمونه گیری تصادفی جمع آوری ش د و با استفاده از نرم افزار SPSS-18 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که خشم حالت معلمان مدارس پسرانه با میانگین 64/1 ± 35/6 بالاتر از میانگین مدارس دخترانه می باشد. بالاترین خرده مقیاس خشم حالت متعلق به احساس خشم معلمان مدارس پسرانه با میانگین 22/3 ± 59/8 می باشد. همچنین بالاترین خشم حالت در مدارس پسرانه و دخترانه به ترتیب متعلق به پایه ششم و دوم می باشد. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن خشم حالت و ارتباط تنگاتنگ آن با بروز خشم، نیاز است که آموزش و پرورش با برنامه ریزی و آموزش کارکنان خود در زمینه کنترل خشم، گامی در جهت سلامت روان معلمان بردارد.