مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سبکهای دلبستگی و ویژگی های شخصیتی با سلامت دانشجویان دانشگاه آزاد گنبدکاووس انجام شد. جامعه آماری این مطالعه توصیفی شامل کلیه دانشجویان رشته حقوق و ابتدایی دانشگاه آزاد واحد گنبد کاووس بود. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی (هدفمند) و فرمول حجم نمونه مورگان و کرجسی،473 نفر محاسبه گردید که در نهایت 126 نفر به سؤالات پاسخ دادند. شرکت کنندگان به سؤالات پرسشنامه های سلامت عمومی گلد برگ، پرسشنامه سبک های دلبستگی هازان و شاور، پرسشنامه شخصیت پنج عاملی مک کری و کاستا پاسخ گفتند. پرسشنامه ها بدون نیاز به نام افراد، تهیه گردید و ملاحظات اخلاقی در آنها کاملاً رعایت شد. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل نتایج نشان داد: از بین سبک های دلبستگی، سبک ایمن داری رابطه مثبت معنادار با سلامت در سطح 001/0 می باشد و سبک اضطرابی و اجتنابی دارای رابطه منفی معنادار با سلامت هستند یعنی هر چه میزان سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی کمتر باشد سلامت بیشتر می شود و نیز بین سبک دلبستگی و سلامت دانشجویان رابطه مستقیم و معناداری وجود ندارد. همچنین سطح معناداری رابطه همبستگی پیرسون نشان داد که بین ویژگی شخصیتی و سلامت دانشجویان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد در سطح 01/0. یعنی هر چه میزان ویژگی شخصیتی در بین دانشجویان افزایش یابد، میزان سلامت نیز به تبع آن افزایش خواهد یافت و بالعکس.
