مسأله خیانت زناشویی در جامعه ایران به عنوان یک نگرانی مطرح است و با ناپایداری در روابط و نرخ بالای طلاق همراه است. لذا تحقیق حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا باورهای ارتباطی، ابعاد تاریک شخصیت و اعتماد اجتماعی در نگرش به خیانت زوجین نقش دارند؟ پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری، کلیه زنان و مردان متأهل شهر رشت در سال 1398 بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های باورهای ارتباطی، ابعاد تاریک شخصیت، سنجش اعتماد اجتماعی و نگرش به خیانت استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نگرش به خیانت و باورهای ارتباطی رابطه منفی و معناداری برقرار است (01/0> p ؛ 57/0r =) و همچنین بین نگرش به خیانت و ابعاد تاریک شخصیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(01/0> p ؛ 52/0r =) و بین نگرش به خیانت و اعتماد اجتماعی رابطه منفی و معنادار برقرار است (01/0> p ؛ 42/0r =). همچنین 19 درصد از کل واریانس نگرش به خیانت به وسیله باورهای ارتباطی، 61 درصد به وسیله ابعاد تاریک شخصیت و 78 درصد به وسیله مولفه های اعتماد اجتماعی تبیین می شود. با توجه به نتایج و با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، برگزاری کلاس های آموزشی نحوه ارتباط موثر در دوران نامزدی؛ افزایش صمیمیت موثر، با ارایه راهکارهای علمی و عملی ، تلاش برای ایجاد شناخت دو سویه زوجین و مشاوره مستمر جهت هدایت نظام خانواده و آشنایی زوجین با وظایف خود پیشنهاد می شود.
