اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و فقدان لذت جویی بیماران سرطانی مرحله ی آخر (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی و فقدان لذت جویی بیماران سرطانی شهر اهواز بود. روش: جامعه ی آماری شامل کلیه ی بیماران سرطانی مرحله ی آخر شهر اهواز بود که از این میان 30 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. ابزار مورد استفاده شامل خرده مقیاس افسردگی از پرسشنامه ی 90-SCL و پرسشنامه ی فقدان لذت جویی هامیلتون بود. برای گروه آزمایش، 8 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی درمان پذیرش و تعهد اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش میزان افسردگی و فقدان لذت جویی بیماران سرطانی مرحله ی آخر می شود. نتیجه گیری: به طور کلی، می توان گفت که درمان پذیرش و تعهد برای افزایش ظرفیت لذت جویی در افراد دچار سرطانی که با مرگ مواجه هستند، اثربخش است و توصیه می شود.

متن