پیش بینی پرخاشگری دختران نوجوان براساس فرآیندهای ارتباطی خانواده و کمال گرایی با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

 هدفِ این پژوهش تعیین برازش مدل مفهومیِ نقش واسطه ای تنظیم شناختی هیجان در ارتباط بین فرآیندهای ارتباطی خانواده و کمال گرایی با پرخاشگری بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال 1394 بود. چهارصد و نود و هفت شرکت کننده به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب و پرسشنامه های پرخاشگری، فرآیندهای خانواده، کمال گراییِ چندبعدی و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل مفهومی با داده ها برازش دارد. اثر کل نگرانی افراطی و اثر غیرمستقیم آن، بواسطه ی تنظیم شناختی هیجان، بر پرخاشگری معنادار بود، اما اثر مستقیم آن بر پرخاشگری معنادار نبود. اثر کل پیگردی کمال بر پرخاشگری منفی و معنادار، اما اثر مستقیم و غیرمستقیم آن معنادار نبود. اثر کل و اثر مستقیم استاندارهای فردی بر پرخاشگری مثبت و معنادار، اما اثر غیرمستقیم آن معنادار نبود. هم چنین اثر کل، مستقیم و غیرمستقیمِ (بواسطه ی تنظیم شناختی هیجان) فرآیندهای خانواده بر پرخاشگری معنادار بود. پیشنهاد می شود که روان شناسان تربیتی و روان شناسان مدرسه از مداخلات مبتنی بر هیجان برای کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه استفاده کنند؛ همچنین، در آموزش خانواده بر اهمیت نقش تعاملات اعضای خانواده، اهداف واقع بینانه، و آسیب های ناشی از نگرانی افراطی در نوجوانان دختر تأکید کنند.