سمیه کمالی ایگلی

هدف: هدف پژوهش حاضرتعیین برازش الگوی مفهومی پژوهش در پیش بینی پرخاشگری براساس راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان بود . روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم تهران به تعداد 37389 نفر در سال 1394 بود. از میان آن ها به شیوه تصادفی خوشه ای از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز، پنج دبیرستان و از هر دبیرستان دو کلاس و در نهایت 500 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001)، پرخاشگری ابوالمعالی (1391) را تکمیل کردند. پس ازحذف داده های پرت 3 آزمودنی، داده های 497 نفر با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری تحلیل شد . یافته ها: یافته ها رابطه مثبت بین راهبرهای منفی تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری (01/0>P 419/0=β) و رابطه منفی راهبرهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری (01/0>P، 207/0-=β) را نشان داد. نتیجه گیری: از آن جاکه افراد با راهبردهای منفی تنظیم هیجان از پرخاشگری بیش تری استفاده می کنند؛ بنابراین برای این که افراد به ویژه نوجوانان بتوانند راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان را اتخاذکنند، پیشنهاد می شود بالینگرها و مربیان بر آموزش راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان تمرکز کنند.

 هدفِ این پژوهش تعیین برازش مدل مفهومیِ نقش واسطه ای تنظیم شناختی هیجان در ارتباط بین فرآیندهای ارتباطی خانواده و کمال گرایی با پرخاشگری بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال 1394 بود. چهارصد و نود و هفت شرکت کننده به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب و پرسشنامه های پرخاشگری، فرآیندهای خانواده، کمال گراییِ چندبعدی و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل مفهومی با داده ها برازش دارد. اثر کل نگرانی افراطی و اثر غیرمستقیم آن، بواسطه ی تنظیم شناختی هیجان، بر پرخاشگری معنادار بود، اما اثر مستقیم آن بر پرخاشگری معنادار نبود. اثر کل پیگردی کمال بر پرخاشگری منفی و معنادار، اما اثر مستقیم و غیرمستقیم آن معنادار نبود. اثر کل و اثر مستقیم استاندارهای فردی بر پرخاشگری مثبت و معنادار، اما اثر غیرمستقیم آن معنادار نبود. هم چنین اثر کل، مستقیم و غیرمستقیمِ (بواسطه ی تنظیم شناختی هیجان) فرآیندهای خانواده بر پرخاشگری معنادار بود. پیشنهاد می شود که روان شناسان تربیتی و روان شناسان مدرسه از مداخلات مبتنی بر هیجان برای کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه استفاده کنند؛ همچنین، در آموزش خانواده بر اهمیت نقش تعاملات اعضای خانواده، اهداف واقع بینانه، و آسیب های ناشی از نگرانی افراطی در نوجوانان دختر تأکید کنند.

هدف : هدف پژوهش تعیین برازش الگوهای مفهومی پژوهش در پیش بینی راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده و ابعاد کمال گرایی بود . روش : روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم تهران به تعداد 1196812 نفر در سال ۱۳۹۴ بود. از میان آن ها به روش تصادفی خوشه ای از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز، پنج دبیرستان با نام های فریده سلیمی، ندای حق، سمیه، وحدت اسلامی و علویان و از هر دبیرستان دو کلاس و درنهایت 500 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنسفکی، کرایج و اسپینهاون (2001)، فرایندهای خانواده سامانی (1387)، و شناختارهای کمال گرایی چندبُعدی کابوری و تاننو (2004) را تکمیل کردند. پس از حذف داده های پرت 3 آزمودنی، داده های 497 نفر با استفاده از روش الگویابی معادله های ساختاری تحلیل شد. یافته ها : یافته ها رابطه مثبت معیارهای فردی (418/0=β، 001/0=P) و رابطه منفی نگرانی بیش از حد (193/0-=β، 001/0=P) را بر راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و نیز رابطه مثبت نگرانی بیش از حد را بر راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (567/0=β، 001/0=P) نشان داد. رابطه فرایندهای ارتباطی خانواده بر راهبردهای مثبت تنظیم هیجان (321/0=β، 001/0=P) مثبت و بر راهبردهای منفی تنظیم هیجان (200/0-=β، 001/0=P) منفی بود. نتیجه گیری : از آن جا که افراد با معیارهای فردی بالا و دارای فرایندهای مطلوب ارتباطی خانواده، بیش تر از راهبردهای مثبت و افراد دارای نگرانی بیش از حد، بیش تر از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان استفاده می کنند؛ بنابراین برای این که افراد به ویژه نوجوانان بتوانند راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی را اتخاذ کنند؛ پیشنهاد می شود بالینگرها و مربیان بر آموزش کمال گرایی مثبت و فرایندهای ارتباطی خانواده تمرکز کنند.