طراحی مدل مفهومی مطلوب برای افزایش سازگاری شغلی و هوش فرهنگی کارکنان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

از ابزارهای مهم برای انجام اثربخش وظایف در محیط هایی با نیروی کار متنوع و ناهمگون هوش فرهنگی و سازگاری شغلی است. ارتقا سازگاری شغلی و هوش فرهنگی به ما کمک می کند تا در سازمان پرچالش بتوانیم با افراد دارای فرهنگ های مختلف به صورت مناسبی تعامل برقرار کنیم. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت موضوع درپی بررسی تأثیر سرمایه روان شناختی، هوش فرهنگی و اعتماد بر سازگاری شغلی است. روش تحقیق براساس هدف کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان سازمان حج و زیارت استان تهران است. 175 پرسش نامه معتبر پس از نمونه گیری تصادفی ساده گردآوری شد و با استفاده از نرم افزار اس پی اس 22 و لیزرل 8.8 [1] تجزیه و تحلیل شد. پایایی پرسش نامه از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و مرتبه دوم بررسی شد. پرسش نامه های همگی در طیف لیکرت تنظیم شده و پس از ارزیابی و تأیید خبرگان توزیع شده اند. فرضیه های پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شدند. نتایج آزمون نشان داد که سرمایه روان شناختی بر هوش فرهنگی، هوش فرهنگی بر اعتماد سازمانی و سازگاری شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد، همچنین اعتماد سازمانی بر سازگاری شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد. [1] LISREL 8.8