کم رویی کلاس مکالمه از عوامل بازدارنده دانشجویان هنگام مشارکت در کلاس مکالمه زبان خارجی است که رفع آن نیازمند توجه، دقت و همت دانشجو و استاد است. تاکنون راه حل های بسیاری درخصوص حل این مشکل مطرح شده است که در جای خود موفق نیز بوده اند؛ اما تحقیق حاضر سعی دارد تا الگویی دانشجومحور ارائه دهد که مهم ترین وظیفه را به دانشجویان و تلاش برای پیشرفت گروهی معطوف می کند. بدین منظور، پرسش نامه ای متشکل از آزمون کم رویی استنفورد و آزمون تمایل به برقراری ارتباط ( WTC ) در اختیار 51 نفر از دانشجویان رشته زبان فرانسه قرار گرفت که درس مکالمه را گذرانده بودند. این دانشجویان در غالب دو گروه کنترل و آزمایش بدون پیش آزمون مورد مطالعه قرار گرفتند و گروه آزمایش الگوی یادگیری دانشجومحور را تجربه کرد. داده های به دست آمده از این پرسش نامه ها و نمره درس مکالمه به کمک ضریب تی مستقل تحلیل شد. نتیجه به دست آمده حاکی از این بود که آموزش مهارت های مکالمه در پیشرفت عملکرد دانشجویان در درس مکالمه مؤثر واقع شده است. T-Test
