نقش میانجی گرانه امید به زندگی در رابطه بین عامل های روان نژندی و برون گرایی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی

چکیده

هدف : ابتلاء به بیماری مزمن کلیه با افت شدید کیفیت زندگی همراه است و امید به زندگی نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دیالیزی دارد. در این پژوهش، نقش میانجی گرانه امید به زندگی بر رابطه عامل های روان نژندی و برون گرایی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی بررسی شد. روش : در یک بررسی از نوع همبستگی، 100 بیمار دیالیزی از بیمارستان های استان قم به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و شرکت کنندگان مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، امید به زندگی و ویژگی های شخصیت نئو را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری انجام گرفت . یافته ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که امید به زندگی در رابطه بین دو عامل روان نژندی و برون گرایی نقش واسطه ای دارد؛ بدین معنی که روان نژند ی اثر غیرمستقیم منفی و برون گرایی اثر غیرمستقیم مثبت به واسطه امید به زندگی بر کیفیت زندگی دارند. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، عامل های روان نژندی و برون گرایی نقش مهمی بر امید به زندگی و نهایتاً کیفیت زندگی بیماران دیالیزی ایفا می کنند.