مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات مثبت و منفی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روان و انعطاف پذیری روانشناختی در افراد دارای اضافه وزن بود. روش: طرح این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پگیری و گروه کنترل، بود. جامعه ی پژوهش، شامل کلیه ی افراد دارای اضافه وزن بین 20 تا 50 سال مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه و کلوب های ورزشی شهر اصفهان در سال 1393 بود که از میان آن ها تعداد 40 نفر، به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه ی پژوهش، انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه ی دو ساعته ی درمان شناختی- رفتاری دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پرسشنامه ی سلامت عمومی 12 سؤالی (GHQ-12) و پرسشنامه ی پذیرش و عمل برای مشکلات مربوط به وزن (AAQW)، به عنوان ابزار پژوهش در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، برای دو گروه مورد استفاده قرار گرفت. داده ها توسط تحلیل کواریانس و آزمون مان ویتنی- یو مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج، نشان داد که درمان شناختی- رفتاری، در مرحله ی پس آزمون، منجر به افزایش معنادار سلامت روان و کاهش معنادار انعطاف پذیری روانشناختی شد. این اثرات در مرحله ی پیگیری نیز تداوم یافته بود. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، درمان شناختی- رفتاری، می تواند به عنوان یک مداخله ی اثربخش در افزایش سلامت روان افراد دارای اضافه وزن، محسوب شود. با این حال، براساس نتایج پژوهش حاضر، ادعای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، مبنی بر کاهش انعطاف پذیری روانشناختی در روند درمان شناختی- رفتاری، تأیید شد.
