اعظم حبیب اللهی

مقدمه: اختلال بدشکلی بدن یکی از اختلالات شایع دوران نوجوانی است که با اشتغال ذهنی به وجود نقص جسمانی در بدن مشخص می شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر وسواس فکری- عملی نوجوانان دختر دارای اختلال بدشکلی بدن بود . مواد روش ها: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی و روش نمونه گیری تصادفی بر روی نوجوانان دختر شهرستان نجف آباد در سال 1393 که بر اساس ملاک های چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی و مقیاس اصلاح شده ی اختلال وسواسی جبری ییل- براون برای اختلال بدشکلی بدن (YBOCS-BDD) مبتلا به این اختلال بودند، انجام شد. تعداد30 نفربه عنوان نمونه انتخاب و در دوگروه کنترل وآزمایش به روش تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8جلسه هفتگی تحت مداخله پذیرش و تعهد قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها:نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی برپذیرش وتعهد موجب کاهش معناداردروسواس های فکری- عملی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (P < 0/01). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر وسواس فکری،وسواس عملی و وسواس های فکری- عملی نوجوانان دختر دارای اختلال بدشکلی بدن موثر است.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات مثبت و منفی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روان و انعطاف پذیری روانشناختی در افراد دارای اضافه وزن بود. روش: طرح این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پگیری و گروه کنترل، بود. جامعه ی پژوهش، شامل کلیه ی افراد دارای اضافه وزن بین 20 تا 50 سال مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه و کلوب های ورزشی شهر اصفهان در سال 1393 بود که از میان آن ها تعداد 40 نفر، به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه ی پژوهش، انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه ی دو ساعته ی درمان شناختی- رفتاری دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پرسشنامه ی سلامت عمومی 12 سؤالی (GHQ-12) و پرسشنامه ی پذیرش و عمل برای مشکلات مربوط به وزن (AAQW)، به عنوان ابزار پژوهش در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، برای دو گروه مورد استفاده قرار گرفت. داده ها توسط تحلیل کواریانس و آزمون مان ویتنی- یو مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج، نشان داد که درمان شناختی- رفتاری، در مرحله ی پس آزمون، منجر به افزایش معنادار سلامت روان و کاهش معنادار انعطاف پذیری روانشناختی شد. این اثرات در مرحله ی پیگیری نیز تداوم یافته بود. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، درمان شناختی- رفتاری، می تواند به عنوان یک مداخله ی اثربخش در افزایش سلامت روان افراد دارای اضافه وزن، محسوب شود. با این حال، براساس نتایج پژوهش حاضر، ادعای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، مبنی بر کاهش انعطاف پذیری روانشناختی در روند درمان شناختی- رفتاری، تأیید شد.