مطالعه ی حاضر با هدف بررسی میزان کاربرد یادگیری سیار در یادگیری دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج صورت گرفته است. روش این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج تشکیل می دهند. تعداد 198 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج طبق فرمول کوکران به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته یادگیری سیار در میان آنان توزیع گردید. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی نسبی، تدوین جدول، انحراف استاندارد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای، آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون گابریل) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که میزان کاربرد یادگیری سیار و مؤلفه های آن در یادگیری دانشجویان تربیت بدنی در حد نسبتاً نامطلوب و در سطح اطمینان 001/0 معنادار بوده است. همچنین میزان کاربرد یادگیری سیار و مؤلفه های آن در بین زنان و مردان معنادار نبوده است.
