در دستور نقش گرای نظاممند هالیدی از سه فرانقش سخن به میان میآید که سه لایة معنایی را برای هر بند زبان تبیین میکنند و توجه به آن ها در فرایند ترجمه میتواند در انتقال دقیق معنای زبان مبدا به مقصد راهگشا باشد. با توجه به اهمیت بنیادین انتقال معنی در فرایند ترجمه، به ویژه آن معانی که فراتر از معنای گزارهای پارهگفتارهای زبانی هستند، در این مقاله تحولات معنایی و ساخت اطلاع ساختهای موسوم به آغازگرهای اسنادیشده در فرایند ترجمه از انگلیسی به فارسی، بر پایة دستور نقش گرای نظاممند هالیدی، بررسی شده است. بررسی دادههای پژوهش نشان میدهد که در معنای اندیشگانی، میانفردی، متنی و همچنین ساخت اطلاع بسیاری از ساختهای آغازگر اسنادیشدة ترجمهشدة تحولاتی روی داده است که این باعث از دست رفتن بخش مهمی از معنا شده است. این در حالی است که در صورت آگاهی به وجود لایههای معنایی مختلف در یک بند و ساخت اطلاع آن (یعنی چگونگی جریان یافتن اطلاع نو و کهنه در یک پارهگفتار) بسیاری از آن ها قابل اجتناب هستند و در نتیجه میتوان معنا را با وفاداری بیشتری به زبان مقصد انتقال داد.
