مطالب مرتبط با کلیدواژه
۴۱.
۴۲.
۴۳.
۴۴.
۴۵.
۴۶.
۴۷.
۴۸.
۴۹.
۵۰.
۵۱.
۵۲.
۵۳.
۵۴.
۵۵.
۵۶.
۵۷.
۵۸.
۵۹.
۶۰.
خودپنداره
حوزه های تخصصی:
هدف:این مطالعه با هدف بررسی نقش تصویر بدنی و خودپنداره در پیش بینی اختلالات روان شناختی دانش آموزان نابینا و ناشنوا انجام شد. روش:روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان نابینا و ناشنوا بود که در 6 ماهه دوم سال 92 در مدارس راهنمایی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. تعداد 100 نفر (50 نابینا و 50 ناشنوا) از این دانش آموزان به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و در محل مدرسه به پرسش نامه های تصویر بدنی، خودپنداره و افسردگی، اضطراب و استرس (دی ای اس اس-21) پاسخ دادند. نتایج با استفاده از ابزارهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها:نتایج نشان داد که بین دو گروه نابینایان و ناشنوایان از لحاظ متغیرهایی مانند مؤلفه های سلامت روان یعنی افسردگی، اضطراب و استرس و همچنین تصویر بدنی و خودپنداره تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥ P) و افسردگی، اضطراب و استرس نابینایان بیشتر از ناشنوایان بود (05/0≥ P). همچنین نتایج نشان داد که مدل پیش بینی اختلالات روان شناختی از روی متغیرهای تصویر بدنی و خودپنداره در دانش آموزان نابینا و ناشنوا معنی دار بود (01/0≥ p) و 33/0 از کل واریانس اختلالات روان شناختی دانش آموزان نابینا و 45/0 از کل واریانس اختلالات روان شناختی دانش آموزان ناشنوا به وسیله متغیرهای تصویر بدنی و خودپنداره تبیین شد. نتیجه گیری:این مطالعه تلویحاتی را برای استفاده از مداخلات مبتنی بر تصویر بدنی و خودپنداره در جهت ارتقای سلامت روانی نابینایان و ناشنوایان به دنبال دارد.
رابطه بین سبک دلبستگی، خودپنداره و احساس تنهایی در میان دانش اموزان مقطع متوسطه دوم
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی، خودپنداره و احساس تنهایی دانش آموزان متوسطه دوم بخش بندپی شرقی شهرستان بابل بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و نمونه مورد بررسی278 دانش آموز(139دختر و 139پسر) می باشد که با روش خوشه ای انتخاب شدند و با تکمیل پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور، خودپنداره راجرز و احساس تنهاییUCLAدر این پژوهش شرکت کردند.یافته ها: برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و احساس رابطه ی معنا دار وجود دارد. بین سبک دلبستگی و خودپنداره رابطه معنا دار وجود ندارد. بین خودپنداره و احساس تنهایی رابطه معکوس معنادار وجود دارد. سبک دلبستگی نسبت به خودپنداره پیش بینی کننده قوی تری برای احساس تنهایی است.
تأثیر سطوح خشم و شیوه های فرزندپروری مادران کودکان دچار ناتوانی های یادگیری و عادی بر خودپنداره فرزندانشان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
خانواده پژوهی سال دهم تابستان ۱۳۹۳ شماره ۳۸
175-196
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر سطوح خشم و شیوه های فرزندپروری مادران کودکان دچار ناتوانی های یادگیری و عادی بر خودپنداره فرزندانشان بود. طرح این پژوهش از نوع علّی- مقایسه ای بوده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی مادران کودکان دارای ناتوانی های یادگیری بین سنین 8 تا 12 سال که به مراکز مورد نظر مراجعه کرده اند و جامعه کودکان عادی، کودکان مدارس همان مناطق بود . به این منظور 82 نفر از دانش آموزان بین سنین 8 تا 12 سال که به مراکز مورد نظر مراجعه کرده بودند، به عنوان گروه نمونه کودکان دچ ار ناتوانی های یادگیری انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسش نامه های شی وه های فرزن دپروری ب امریند، 1991، خودپنداره کودکان آهلووالیا، 1961 و خش م اسپیلبرگر، 1999، توسط کودکان و مادرانشان، گروه کودکان عادی و مادران، پرسش نامه های مشابه را کامل کردند. داده های بدست آمده از طریق آزمون های آماری تحلیل واریانس چندمتغیری و رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. مادران کودکان دچار ناتوانی های یادگیری در مؤلفه های احساس خشم، واکنش خشمناک، برون ریزی خشم، درون ریزی خشم، کنترل برون ریزی خشم و کنترل درون ریزی خشم با مادران کودکان عادی تفاوت معناداری دارند. خشم مادران در رابطه میان ناتوانی یادگیری و شیوه های فرزندپروری نقش تعدیل کننده ندارد. خشم می تواند مؤلفه های خودپنداره رفتاری، خودپنداره تحصیلی و شادی را توجیه کنند. مؤلفه های خودپنداره کودکان دچار ناتوانی های یادگیری و عادی تفاوت معناداری دارند . خانواده به عنوان مهم ترین شکل دهنده پیشینه هر کودک می تواند جزء اساسی ترین موارد پژوهشی باشد و با توجه به مجهولاتی که در زمینه تأثیر شرایط مادران کودکان دچار نات وانی های یادگیری وجود دارد، ضروری به نظر می رسد تا اطلاعاتی در این زمینه جمع آوری شود. در طی درمان برای درمانگران سوالاتی در زمینه مادران کودکان دچار ناتوانی های یادگیری و چگونگی تأثیر آن ها بر روند درمانی فرزندانشان ایجاد می شود که پژوهش حاضر می تواند پاسخ گوی آن ها باشد.
نقش الگوهای ارتباطی خانواده در خودپنداره دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر شیراز(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
خانواده پژوهی سال یازدهم تابستان ۱۳۹۴ شماره ۴۲
237-256
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین الگوهای ارتباطی خانواده (گفت وشنود و همنوایی) با خودپنداره (تحصیلی، اجتماعی، ورزشی و ارزشی) انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، شامل 192 دانش آموز مقطع راهنمایی شهر شیراز (95 دختر و 97 پسر) بود، که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسش نامه تجدید نظرشده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک و مقیاس خود پنداره منداگلیو و پی ریت استفاده شد. نتایج نشان داد ارتباط خانوادگی از نوع گفت وشنود، به صورت مثبت و معناداری، به پیش بینی همه ابعاد خودپنداره می پردازد؛ در حالی که قدرت پیش بینی ارتباط خانوادگی از نوع همنوایی معنادار نبود. هم چنین، بیش ترین همبستگی بین متغیرهای ارتباط خانوادگی و خودپنداره، در گروه دخترها، متعلق به رابطه بین خودپنداره ارزشی و ارتباط گفت وشنود بوده و در گروه پسرها مربوط به رابطه بین خودپنداره ورزشی و ارتباط گفت وشنود است. بنابراین می توان گفت، خانواده های با جهت گیری گفت وشنود، باعث افزایش سازگاری و خودپنداره در فرزندان می شوند.
باز ساخت، رواسازی، پایاسازی، و هنجاریابی مقیاس خودپنداره ریاضی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
اندازه گیری تربیتی سال هشتم پاییز ۱۳۹۶ شماره ۳۰
19 - 45
حوزه های تخصصی:
هدف:هدف اصلی این پژوهش، بازساخت، رواسازی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس خودپنداره ریاضی بود. در این پژوهش آزمون سازی، 812 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهرستان ملارد، مشارکت کردند. روش: در این پژوهش، گویه های مقیاس بازسازی شده خودپنداره ریاضی، با استفاده از ضریب تمیز و روش هماهنگی درونی سوالات، مورد تحلیل قرار گرفت. پایایی مقیاس با روشهای تنصیف و آلفای کرونباخ، سپس روایی سازه، و روایی افتراقی آن بررسی شد. برای هنجاریابی مقیاس، از نمرات استاندارد Z و T استفاده شد. یافته ها: پایایی مقیاس، عدد 0/898 به دست آمد و روایی افتراقی آن در سطح کمتر از 0/01 معنادار بود و در بررسی دیگری، روایی افتراقی، عدد 0/76 به دست آمد. روایی سازه نیز سه عامل (قابلیت ها و مهارتها، اجتناب از ریاضی و لذت بردن از ریاضی) را در مقیاس نشان داد. مقیاس خودپنداره ریاضی بازسازی شده، می تواند در امر هدایت تحصیلی و بهبود شرایط درسی ریاضی برای دانش آموزان و همچنین تحقیقات مرتبط، مفید باشد.
تدوین الگوی علّی خودکارامدی تحصیلی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه مادران و خودپنداره و باورهای غیر منطقی دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این مقاله روابط بین طرحواره های ناسازگار اولیه مادران، خودپنداره، باورهای غیر منطقی و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان در قالب یک الگو مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، دستیابی به الگویی بوده است تا به استناد آن بتوان تغییراتِ خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان را در تعامل با سه متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه، خود پنداره و باورهای غیرمنطقی تبیین کرد. نمونه ای شامل ۳۱۷ دانش آموز دختر و پسر پایه ششم دبستان، که با روش نمونه برداری خوشه ای از مناطق ۲۲گانه تهران انتخاب شده بودند، به سه پرسشنامه خودپنداره، باورهای غیرمنطقی و خودکارامدی تحصیلی و مادرانِ آنها به پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه پاسخ دادند که برای آنان فرستاده شده بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی بود که از بین مؤلفه های پانزده گانه طرحواره های ناسازگار اولیه مادران، پنج طرحواره شامل طرحواره های رهاشدگی (p<0/0001)، بی اعتمادی (p<0/0001)، انزوای اجتماعی (p<0/0001)، معیارهای سختگیرانه (p<0/0001) و طرحواره ایثارگری (p<0/0001)، بر خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد. هم چنین نتایج نشان داد که متغیرهای خودپنداره و باورهای غیر منطقی دانش آموزان به عنوان متغیرهای میانجی برازندگی الگو را افزایش می دهد و خودکارامدی تحصیلی با خودپنداره، رابطه مستقیم و با باورهای غیر منطقی رابطه عکس دارد. در نهایت به استناد نتایج، الگوی خودکارامدی تحصیلی تدوین شده این الگو، این امکان را فراهم می آورد تا بتوان خودکارامدی تحصیلی را از روی دیگر متغیرهای پژوهش پیش بینی کرد.
اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر خودپنداره و تن انگاره در دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدشکلی بدن شهر اهواز
حوزه های تخصصی:
مقدمه: اختلال بدشکلی بدن یکی از اختلالات شایع دوران نوجوانی است که با اشتغال ذهنی به وجود نقص جسمانی در بدن مشخص می شود.
هدف: هدف کلی این پژوهش تعیین اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر خودپنداره و تن انگاره در دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدشکلی بدن شهر اهواز بود.
روش: نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) از دانش آموزان بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود و جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودپنداره، روابط چند بعدی خود - بدن استفاده شد.
یافته ها: برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیری و نرم افزار ۱۶ SPSS استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل باعث تغییر معنی دار در نمرات خودپنداره و تن انگاره شده است و این تأثیر در مرحله پیگیری نیز تداوم داشته است.
نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که هنردرمانی مبتنی بر اصول درمانِ شناختی رفتاری می تواند در درمان افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن مورد استفاده قرار بگیرد.
اثربخشی الگوی کوتاه مدت «درمانگری چندبعدی معنوی(SMP)» بر «مهار نشانگان افسردگی»(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر «الگوی کوتاه مدت درمانگری چندبعدی معنوی» بر «مهار نشانگان افسردگی» شکل گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی، با روش پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری را مبتلایان به افسردگی مراجع کننده به «مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی مشهد» و «مرکز مشاوره با رویکرد دینی» حرم مطهر تشکیل دادند. که با رعایت ملاک های ورود و خروج، 40 مراجع انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. ابزار پژوهش «پرسشنامه افسردگی بک» و «پرسشنامه خودپنداره- خداپنداره جان بزرگی» بود. گروه آزمایش در 12 جلسه یک و نیم ساعته مداخله را دریافت کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین دو گروه در نشانگان افسردگی، کاهش معناداری وجود داشت. این مداخله با اصلاح خودپنداره (تصویر ساختگی از خود) و خداپنداره (تصویر ساختگی از خدا) زمینه تقویت و ایجاد تصویر واقعی از خود و تصویر واقعی از خدا را نیز فراهم کرده و مکانیزم درمان و پایداری نتایج را تامین می کند
تدوین الگوی پیش بینی اختلالات عاطفی - رفتاری کودکان بر اساس مهارت های اجتماعی و اضطراب مادرانشان با میانجیگری خودپنداره کودکان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
روش ها و مدل های روان شناختی سال نهم تابستان ۱۳۹۷ شماره ۳۲
181 - 202
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی پیش بینی اختلالات عاطفی-رفتاری کودکان براساس مهارت های اجتماعی و اضطراب مادرانشان با میانجیگری خودپنداره کودکان بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر 8 تا 12 ساله 4 مدرسه دولتی منطقه 6 شهر تهران به همراه مادران آنان در سال 1396 بودند. حجم نمونه با توجه به نوع تحقیق و برای جلوگیری از افت آزمودنی450 نفر درنظرگرفته شد.ابزار پژوهش پرسشنامه های مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت، اختلالات رفتاری و رفتاری- عاطفی وودورث، خودپنداره پیرز و هریس است. پس از اتمام پرسشنامه ها از مادران آنها خواسته شد که به پرسشنامه اضطراب مارچ در مورد خود پاسخ دهند. سپس پرسشنامه مادرانی که نمرات بالایی در اضطراب کسب کرده بودند با پرسشنامه های مربوط به فرزند خود مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نمرات پایین اضطراب از روند پژوهش خارج شد. در نتایج به دست آمده از ضریب همبستگی، رگرسیون چند متغیری و آزمون تحلیل مسیر استفاده شد. در صورت لزوم تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری مانند ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS و روش تحلیل مدل معادلات ساختاری در نرم افزار Amos به بررسی فرضیه های تحقیق پرداخته شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار بوده است.
پیش بینی قصه های عشق بر اساس سبک های دفاعی و خودپنداره(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف مطالعه همبستگی حاضر، بررسی نقش سبک های دفاعی و خودپنداره بر قصه عشق زنان و مردان متاهل بود. 350 نفر از دانشجویان متاهل واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 1395 که بین سنین 20-45 سال بودند بر اساس نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه سبک های دفاعی اندروز و همکاران (1993)، پرسشنامه قصه عشق استرنبرگ (1998) و پرسشنامه 6 عاملی خودپنداره استک (1994) پاسخ دادند. یافته های پژوهش نشان داد که بین خرده مقیاس های خودپنداره و قصه های عشق افراد، ارتباط مثبت معنادار وجود دارد. همچنین بین سبک های دفاعی با قصه های عشق افراد، رابطه وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیان داشت که قصه های عشق افراد از طریق سبک های دفاعی و خودپنداره آنان قابل پیش بینی است. از این نتایج می توان در حوزه مشاوره زوجین استفاده نمود. کلید واژه ها : قصه عشق، خودپنداره، سبک های دفاعی
تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره ی دانش آموزان دارای افت تحصیلی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش در نظام های آموزشی دوره ۱۰ بهار ۱۳۹۵ شماره ۳۲
52 - 63
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودپنداره ی دانش آموزان دارای افت تحصیلی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی شهرستان نمین در سال تحصیلی 93-1392 بودند که از میان آنان، 30 دانش آموز با افت تحصیلی به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به گروه آزمایش 10 جلسه مهارت های زندگی آموزش داده شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خودپنداره ی کالیفرنیا استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله ی پس آزمون از لحاظ خودپنداره تفاوت معناداری وجود دارد و نمرات خودپنداره ی دانش آموزان گروه آزمایش بالاتر از گروه کنترل بود؛ بنابراین، می توان گفت که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش خودپنداره ی در دانش آموزان گروه آزمایش شده است و می توان از آموزش مهارت های زندگی برای افزایش خودپنداره دانش آموزان استفاده کرد.
اثربخشی آموزش مبتنی بر اثر پیگمالیون به معلمان، بر خودپنداره و رضایت از مدرسه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری املا(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
اندیشه های نوین تربیتی دوره سیزدهم زمستان ۱۳۹۶ شماره ۴
251 - 268
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر اثر پیگمالیون به معلمان، بر خودپنداره و رضایت از مدرسه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری املا بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی(پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل) بود. جام عه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری املا شهر اصفهان در سال تحصیلی93-1392 بودند که از میان آنها 30 دانش آموز با اختلال یادگیری املا به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند(15 دانش آموز در گروه آزمایش و 15 دانش آموز در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های خودپنداره، رضایت از زندگی، آزمون اختلال املا و آزمون هوشی وکسلر بود. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS 23 در دو سطح توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کواریانس چندمتغیری) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از اثربخش بودن روش درمانی پیگمالیون بر خودچنداره و رضایت از مدرسه دانش آموزان بود(001/0<P). بنابراین ادراک معلم یکی از عوامل اثرگذار بر خودپنداره و رضایت از مدرسه دانش آموزان دارای اختلال املا است، و می توان از این روش به عنوان گزینه مکمل آموزشی در جهت بهبود ناکارآمدی های تحصیلی و راهبرد یادگیری موثر بر عملکرد دانش آموزان استفاده کرد. <br />کلید واژه ها: پیگمالیون، رضایت از مدرسه، خودپنداره، اختلال یادگیری املا.
نقش واسطه ای استدلال اخلاقی در رابطه خودپنداره و فراشناخت اخلاقی با رفتار اخلاقی دانش آموزان دبیرستان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
روانشناسی تربیتی سال سیزدهم زمستان ۱۳۹۶ شماره ۴۶
123 - 143
حوزه های تخصصی:
تأکید بر ارزش های اخلاقی به ویژه حمایت از رفتارهای اخلاقی در سال های اخیر افزایش چشمگیری یافته است. هدف این پژوهش، بررسی اثر واسطه ای استدلال اخلاقی در رابطه ی خودپنداره و فراشناخت اخلاقی (متغیرهای پیش بین) و رفتار اخلاقی (متغیر ملاک) دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر شیراز بود. برای این منظور ۳۰۰ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه ی فرااخلاق سوانسون و هیل (۱۹۹۳)، سیاهه رفتار اخلاقی سوانسون و هیل (۱۹۹۳)، آزمون رشد استدلال اخلاقی معنوی پور (۱۳۹۰) و آزمون خودپنداره راجرز (-۱۹۷۵) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان و بر اساس روش بارون و کنی (۱۹۸۶) تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان داد خودپنداره (۴۲/۰-=β، 01/0P< ) و فراشناخت اخلاقی (18/0=β، 01/0P< ) بر استدلال اخلاقی اثر مستقیم دارند. همچنین خودپنداره و فراشناخت اخلاقی از طریق واسطه گری استدلال اخلاقی بر رفتار اخلاقی اثر غیرمستقیم دارند. استدلال اخلاقی به صورت مثبت رفتار اخلاقی را پیش بینی می کند؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که استدلال اخلاقی در رابطه بین خودپنداره و فراشناخت اخلاقی با رفتار اخلاقی نقش واسطه ای دارد.
اثربخشی آموزش از طریق تلفن همراه بر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رادیولوژی(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش از طریق تلفن همراه بر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رادیولوژی شهر بهبهان انجام گرفت . روش کار: یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی بهبهان بود که در سال 94-95 مشغول به تحصیل بودند و نمونه پژوهشی، دانشجویان رشته رادیولوژی بودند که در این نیمسال مشغول به تحصیل و درس روش های پرتونگاری را اخذ نمودند. روش نمونه گیری در ابتدا به صورت تصادفی ساده از بین رشته های موجود در دانشکده، رشته رادیولوژی انتخاب گردید و در مرحله بعد همه دانشجویان کلاس مورد سنجش قرار گرفتند. متغیر مستقل در این پژوهش آموزش از طریق تلفن همراه و متغیرهای وابسته خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی هستند . یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل کوواریانس پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمون و کنترل در متغیر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. همچنین تفاوت در 4 مؤلفه خلاقیت (سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط) و هر 6 مؤلفه خودپنداره (جسمانی، اجتماعی، عقلانی، اخلاقی، آموزشی و خلق و خو) نیز معنی دار بوده است . نتیجه گیری: استفاده از تلفن همراه در امر آموزش گروه آزمون موجب بهبود خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی آزمودنی های این گروه نسبت به گروه کنترل شد که از دلایل احتمالی این امر می توان به ارائه محتوا در قطعات کوچک، تمرین و تکرار با فواصل زمانی و بازخورد به موقع و به کارگیری چندین حس فراگیر، دردسترس بودن این وسیله بدون محدویت زمانی و مکانی، استفاده بیشتر از زمان، اتصال محیط یادگیری غیررسمی به رسمی، اشاره کرد .
نقش واسطه ای خودپنداره در رابطه بین دلبستگی به والدین و همسالان با رفتارهای جامعه پسند(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف پژوهش تعیین نقش واسطه ای خودپنداره در رابطه بین دلبستگی به والدین و همسالان با رفتارهای جامعه پسند بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر متوسطه اول پایه های هفتم تا نهم مدارس نواحی یک و دو شهرستان همدان به تعداد 21690 بود. میشل 1993، نسبت 10 تا 20 آزمودنی به ازای هر متغیر مشاهده شده و گاداگنولی و ولیسر (1998) نیز در پژوهش با رویکرد الگو یابی و تحلیل مسیر، نمونه ای با حجم 300 تا 450 نفر را ضروری می دانند. بنابراین در این پژوهش با در نظر گرفتن احتمال ریزش نمونه۵70 نفر، به روش نمونه برداری تصادفی دو مرحله ای به این صورت که از هر ناحیه 2 مدرسه به نام مدرسه شاهد 1 و 2 و مدرسه فروغ و فاطمه الزهرا و از هر مدرسه 4 کلاس انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان آرمسدن و گرینبرگ (1987)، پرسشنامه خودپنداره ساراسوت 1984 و مجموعه شخصیت جامعه پسند پنر، فریتشر، کریگر و فرایفلد (1995) بود. پس از حذف 48 پرسشنامه مخدوش و 2 داده پرت، داده ها با استفاده از روش الگویابی معادله های ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ضریب مسیر غیرمستقیم دلبستگی به همسالان با رفتارهای جامعه پسند (064/0=β، 001/0=P)، دلبستگی به پدر با رفتارهای جامعه پسند (033/0=β، 018/0=P) و دلبستگی به مادر با رفتارهای جامعه پسند (022/0=β، 037/0=P) مثبت و معنادار است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود برای کاهش رفتارهای ضداجتماعی و افزایش رفتارهای جامعه پسند در مدارس، برنامه هایی جهت ارتقای خودپنداره نوجوانان و ترمیم دلبستگی آن ها با والدین و همسالان تدوین شود
اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی، خودپنداره و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان دچار نارسانویسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی، خودپنداره و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان دچار نارسانویسی بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه و جامعه آماری 114 دختر و پسر 9 تا 15 ساله دوره ابتدایی دچار نارسانویسی بود که در سال 1396 به مرکز اختلال های یادگیری ناحیه 1 آموزش و پرورش شهر کرمانشاه مراجعه کرده بودند. از میان آن ها به شکل در دسترس، 30 کودک انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های حساسیت اضطرابی ریس و مکنالی (1985)، خودپنداره بک، استر، اپستین و براون (1990)، خودکارامدی تحصیلی جینکز و مورگان 1999 (نقل از مظاهری و صادقی، 1394) و برنامه آموزش ذهن آگاهی کابات- زین (1992) بود که طی 8 جلسه 5/1 ساعته، یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه در سه مرحله به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد؛ آموزش ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی (46/16 =F، 001/0 =P)، خودپنداره (97/51 =F، 001/0 =P) و خودکارامدی تحصیلی (69/69 =F، 001/0 =P) اثر داشته و این تأثیر در مرحله پیگیری سه ماهه پایدار مانده است. نتیجه گیری: آموزش ذهن آگاهی روش مداخله ای مؤثری است که با کاهش حساسیت اضطرابی، دانش آموزان نارسانویس را قادر می سازد که احساسات و نشانه های جسمانی و روانی خود را بپذیرند و خودپنداره و خودکارامدی تحصیلی را ارتقا دهند.
مقایسه شیوه های مقابله با استرس و خودپنداره در زنان متأهل تحصیل کرده شاغل و غیرشاغل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این پژوهش، به منظور بررسی مقایسه شیوه های مقابله با استرس و خودپنداره در زنان متأهل تحصیل کرده شاغل و غیرشاغل صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان متأهل تحصیل کرده شاغل موسسات یا نهادهای دولتی و زنان متأهل تحصیل کرده غیرشاغل، شهر تهران بودند، که از میان آن ها تعداد 100 نفر زن متأهل تحصیل کرده شاغل و 100 نفر زن متأهل تحصیل کرده غیرشاغل (مجموعاًَ 200 نفر) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای در سال 1392 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقابله با استرس (CS-R) و پرسشنامه خودپنداره راجرز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استودنت جهت دو گروه مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها نشان داد که؛ بین شیوه های مقابله با استرس و خودپنداره زنان متأهل تحصیل کرده شاغل و غیرشاغل تفاوت معناداری وجود دارد. هم چنین، بین شیوه های مقابله و خودپنداره با استرس زنان متأهل تحصیل کرده شاغل و غیرشاغل با خودپنداره رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که زنان متأهل تحصیل کرده شاغل و غیرشاغل از شیوه مقابله با استرس مساله مدار که شیوه مقابله با استرس مناسبی محسوب می شود، استفاده می کنند، هم چنین خودپنداره مثبت تری در مقایسه با زنان متأهل تحصیل کرده غیرشاغل دارند. شاید بتوان گفت که، فرصت حضور در اجتماع و پذیرش و تجربه نقش های گوناگون در ایجاد و رشد راهبردهای مقابله ای موثر و خودپنداره مثبت در آن ها نقش بسزایی داشته است.
بررسی رابطه خودپنداره، کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره با کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی است، که در آن از سه پرسشنامه خودپنداره بک، مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و سلامت عمومی استفاده شد. جامعه آماری شامل مربیان مهدکودک که در سال 1391 در استان تهران مشغول به فعالیت بود، که به روش تصادفی ساده 289 نفر انتخاب شدند. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که زیرمقیاس های خودپنداره بک با زیر مقیاس های سلامت عمومی رابطه مستقیم و معناداری را نشان می دهد. تمام زیرمقیاس های آزمون خودپنداره ی بک با زیرمقیاس های کیفیت زندگی و کیفیت زندگی به صورت کلی و هم چنین سلامت روانی و زیرمقیاس های آن ارتباط مستقیم و معنی داری دارند. هم چنین بیشتر مؤلفه های خودپنداره می توانند زیرمقیاس های کیفیت زندگی و سلامت روانی را پیش بینی نمایند. بنابراین به نظر می رسد که تلاش برای ارتقا خودپنداره، گامی مؤثر در جهت اعتلای سلامت روانی و کیفیت زندگی مربیان مهد است.
بررسی رابطه خودپنداره، کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره با کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی است، که در آن از سه پرسشنامه خودپنداره بک، مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و سلامت عمومی استفاده شد. جامعه آماری شامل مربیان مهدکودک که در سال 1391 در استان تهران مشغول به فعالیت بود، که به روش تصادفی ساده 289 نفر انتخاب شدند. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که زیرمقیاس های خودپنداره بک با زیر مقیاس های سلامت عمومی رابطه مستقیم و معناداری را نشان می دهد. تمام زیرمقیاس های آزمون خودپنداره ی بک با زیرمقیاس های کیفیت زندگی و کیفیت زندگی به صورت کلی و هم چنین سلامت روانی و زیرمقیاس های آن ارتباط مستقیم و معنی داری دارند. هم چنین بیشتر مؤلفه های خودپنداره می توانند زیرمقیاس های کیفیت زندگی و سلامت روانی را پیش بینی نمایند. بنابراین به نظر می رسد که تلاش برای ارتقا خودپنداره، گامی مؤثر در جهت اعتلای سلامت روانی و کیفیت زندگی مربیان مهد است.
مقایسه رابطه بین مؤلفه های ابزار گری هیجانی و خودپنداره در دانشجویان دختر و پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر به منظور تعیین و مقایسه رابطه بین مؤلفه های ابزار گری هیجانی و خودپنداره در دانشجویان دختر و پسراست. روش : روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش شامل 214 نفر(17 دانشجوی پسر و 107 دانشجوی دختر) بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه- ای انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه های ابرازگری هیجانی(1990) گردآوری و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی، آزمون t، تحلیل رگرسیون و تبدیل فیشر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین ابراز صمیمیت و خودپنداره در دانشجویان پسر و دختر رابطه مثبت وجود دارد.دانشجویان پسری که ابرازگری هیجانی مثبت بیشتری داشتند از خودپنداره مثبت، و دانشجویان دختری که ابرازگری هیجانی منفی بیشتری داشتند از خودپنداره منفی برخوردار بودند. بین نمره کلی ابرازگری هیجان و خودپنداره در دانشجویان پسر رابطه مثبت وجود داشت. اما دانشجویان دختر بین این دو مؤلفه رابطه ای مشاهده نشد.همچنین فقط همبستگی بین ابرازگری هیجانی منفی و خودپنداره در دانشجویان دختر و پسر با هم تفاوت معناداری داشت. نتیجه گیری: مؤلفه های ابرازگری هیجانی پیش بینی کننده های خوبی برای خودپنداره دانشجویان هستند و کمک به دانشجویان برای شناسایی هیجان ها و ابراز صحیح آن ها میتواند تأثیر بسزایی در افزایش شناخت خود و شکل گیری خودپنداره در آن ها باشد.