مدیریت ورزشی

مدیریت در ورزش بحثی بسیار تعیین کننده است، بخصوص در بخش مدیریت کلان. مدیریت ورزشی در سطح کلان و راهبردی، نیاز امروز صنعت ورزش در ایران و اقصی نقاط جهان است. در روزگاری که همه چیز حرفه ای و استاندارد سازی شده است، ورزش و تربیت بدنی نیز نیاز به متخصصان و تئوریسین های خلاق و آگاه دارد تا بتوانند مدیریت موثری بر سازمان ها و باشگاه های خصوصی و دولتی در امر ورزش اعمال کنند. هدف از نگارش این مقاله پرداختن به مدیریت کلان ورزشی در ایران است. جهت رسیدن به این هدف ابتدا تعریفی از مدیریت کلان ورزشی را آورده ایم. بعد از آن به بیان مطالبی در باب مدیریت ورزشی و همچنین اهمیت موضوع مدیریت کلان ورزشی پرداخته ایم. با توجه به اهمیت موضوع پیشنه هایی که قبلا در این موضوع کار شده است را بیان می کنیم. همچنین به بیان مقایسه مدیریت کلان در برنامه های توسعه سوم و چهارم در بین استان های کشور می پردازیم.

امروزه جهان در حال مقابله با بحران کرونا و تغییرات ایجاد شده توسط آن است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر استرس و رضایت شغلی کارکنان باشگاههای ورزشی ایران در دوران پاندمی کووید 19 انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان باشگاه-های ورزشی است که با استفاده از جدول مورگان و روش نمونهگیری در دسترس (با توجه به محدودیت و رعایت پروتکلهای بهداشتی) انتخاب شد. در نهایت تعداد 304 پرسشنامه در تحلیل آماری استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از اجرای ابزار پژوهش، از مدل معادلات ساختاری، نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافتهها نشان داد استرس شغلی بر رضایت شغلی اثر مثبت و معناداری دارد و همچنین نتایج حاصل نشاندهنده نیاز به مدیریت مناسب در جهت کاهش خطر ابتلا و کاهش استرس شغلی کارکنان و همچنین افزایش رضایت کارکنان است. در دوران کرونا و با انبوه مشکلات اقتصادی و بهداشتی حال حاضر و همچنین عدم توانایی پیشبینی در مورد از بین رفتن این بیماری باید هرچه سریعتر تدابیر مناسبتری را با توجه به فعالیت بازگشایی اماکن ورزشی اندیشید.

هدف این پژوهش ارائه مدل زمینه ای برای توسعه بهره وری دانش آموختگان حوزه مدیریت ورزش به مثابه بهره وری فردی بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش گردآوری در زمره پژوهش های آمیخته (کیفی- کمی) است. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران حوزه مدیریت ورزشی در حوزه دانشگاه، حوزه اجراء و دانش آموختگان مدیریت ورزشی تشکیل دادند. جهت نمونه گیری در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و مصاحبه ها تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد، براین مبنا تعداد 15 مصاحبه انجام گرفت. در بخش کمی نیز تعداد 465 فارغ التحصیل به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. با تحلیل مصاحبه ها در مرحله کدگذاری باز تعداد 93 مفهوم یا کد اولیه شناسایی شد. سپس در مرحله کدگذاری محوری با در نظر گرفتن قرابت معنایی مفاهیم شناسایی شده 15 مقوله فرعی و 2 مقوله اصلی شامل عوامل درونی و عوامل بیرونی تشکیل گردید و روایی و پایایی آن در بخش کمی تأیید گردید. با استناد به مقوله های تشکیل شده بهره وری فردی دانش آموختگان در حوزه مدیریت ورزشی تابع اثرات منفی و مثبت عوامل درونی و عوامل بیرونی است. نتایج این تحقیق نشان داد که توسعه بهره وری دانش آموختگان رشته مدیریت ورزشی اتفاقی نیست و زمانی می توان انتظار بهره وری را برای دانش آموختگان این حوزه داشت که به پیشران های آن در دو بعد بیرونی و درونی توجه شود.

امروزه از سازمان ها و مدیران آنها انتظار می رود تا در راستای مسئولیت اجتماعی خود، با پیاده سازی مدیریت سبز، به سمت ایجاد سازمان سبز حرکت نمایند. سازمان های ورزشی، بویژه اماکن و تاسیسات ورزشی نیز بستر مناسبی جهت تحقق این مهم هستند. هدف از تحقیق حاضر طراحی مدل مدیریت سبز برای اماکن و تاسیسات ورزشی ایران می باشد که با رویکرد کیفی و با استراتژی اکتشافی و به روش گرندد تئوری (نظریه داده بنیاد) انجام شده است. برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه عمیق با خبرگان و صاحب نظران استفاده شد. به روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی و بر اساس 12 مصاحبه عمیق با خبرگان مرتبط با موضوع، داده های تحقیق جمع آوری شد. نتایج تحلیل تماتیک چالش های مدیریت سبز، نشان دهنده وجود چالش ها در قالب 43 مفهوم بود که از مصاحبه با خبرگان استخراج شد. این مفاهیم در مرحله دوم کدگذاری به 6 مفهوم انتزاعی تر در قالب مفاهیم اولیه و مفاهیم ثانویه تبدیل شدند و سپس در مرحله سوم این 6 مفهوم در قالب 3 مقوله عمده یا تم با عناوین بنیادی، کاربردی و محیطی تبدیل شد. در نهایت در این پژوهش مدل مفهومی مدیریت سبز اماکن و تاسیسات ورزشی طراحی شد. مدل بوجود آمده شامل 6 مفهوم چالش های مدیریت سبز، فرهنگ سازی مدیریت سبز، قانون مندی های مدیریت سبز، ساختارهای اجتماعی، تغییر ساختارها و آموزش شد.

این پژوهش با هدف برسی شاخص های ارزیابی عملکرد مدیران ورزشی، از طریق تجمیع و گردآوری برخی متغیرها، شاخص ها و معیارهای ارزیابی عملکرد به روش گردهمایی (پنل) دلفی (نظرخواهی از جمعی از خبرگان حوزه ورزش و مدیران ورزشی)، سعی در گردآوری، تدوین، تأیید و تحلیل طیف گسترده ای از شاخص های ارزیابی عملکرد مدیران ورزشی را داشته است. متعاقب آن تعداد سی ویک شاخص تجمیع شده را پس از استحصال و قبض و بسط و تعدیل پیرامونی و درونی، به وسیله یک پنل تخصصی از خبرگان حوزه مدیریت ورزشی دیگر (که به صورت گلوله برفی شناسایی شدند) در ده دسته (طبقه) جای داده و پایایی این فرآیند دسته بندی را با روش های آماری مورد تأیید قرار داده است . پس از تعیین و معلوم ساختن شاخص های ارزیابی عملکرد در ده دسته مجزا و متفاوت، اقدام به یک گونه شناسی ( سنخ شناسی) شاخص ها با معیارهای شناختی متفاوت و ویژگی ها و معیارهای حوزه ورزشی و مدیریت رویدادها و اماکن ورزشی اقدام گردید و برخی گونه ها از دل شاخص ها و معیارهای ارزیابی عملکرد هم چون گونه معطوف به پیامدها، گونه معطوف به ستانده ها، گونه معطوف به ارتقاء دارایی های فکری و سرمایه های انسانی، گونه معطوف به کارایی، گونه معطوف به شکوفایی قابلیت های ذاتی و درونی مرئوسین ، گونه معطوف به اثرات و نتایج بازشناسی شدند . کاربرد صحیح و بجا و مؤثر این شاخص ها بسیار مهم تر و اولی تر از صرف کاربرد آن هاست و این مدل استخراج شده در این تحقیق تا حدود زیادی می تواند این فرآیند شناختی را تسهیل نموده و ارزیابی کنندگان را در کاربرد صحیح و مؤثر شاخص ها و معیارهای ارزیابی عملکرد یاری نماید.

امروزه در مدیریت ورزشی که دارای ثبات آن چنانی نیست می توان اشاره کرد که بیش از هر زمان دیگری سازمان ها برای داشتن مزیت رقابتی پایدار نیاز اساسی به نوآوری دارند و ظرفیت نوآوری به عنوان یکی از ویژگی های اصلی در میان سازمان ها که منجر به مزیت رقابتی آن ها می شود شناخته شده است. دانشی که شرکت ها شناسایی می کنند، منبعی پویا است که نیازمند تغذیه حمایت و مدیریت دقیق است و چنانچه دانش به صورت اصولی مدیریت نشود، نمی تواند مبنای توسعه قرار گیرد و برای مدیریت این دارایی نامشهود در طول دهه های گذشته توجه زیادی را به خود جلب نموده به طوری که اجرای یک استراتژی موثر مدیریت دانش و تبدیل شدن به یک سازمان دانش محور، شرط الزامی موفقیت سازمان ها در دوره ای است که به دوره اقتصاد دانش محور معروف است. کاربرد کار آفرینی بسیار فراتر از ایجاد شغل و اشتغال زایی است . در سال های اخیر مقالات و پژوهش هایی پدیدار شدند تا میان مدیریت دانش و نوآوری و نوآوری و کارآفرینی ارتباط برقرار نمایند. اما کمتر مطالعه ای تاکنون به ارتباط مدیریت دانش و کارآفرینی ورزشی در سازمان های ورزشی پرداخته است. بنابراین در این تحقیق در پی آن هستیم که عوامل اثرگذار بر توسعه مدیریت ورزشی و عملکردهای آن در ارگان های ورزشی را شناسایی نماییم. روش تحقیق دراین پژوهش بر اساس اهداف از انواع تحقیقات کاربردی و به جهت ماهیت از نوع توصیفی، تحلیلی می باشد.

پژوهش حاضر با هدف ارائه بررسی عوامل موثر بر افزایش توانمندسازی کارکنان بر اساس اطلاعات جدید(مطالعه موردی ادارات ورزش و جوانان استان های غرب کشور)اجرا گردید.پژوهش حاضر از نوع آمیخته بود که از دو روش کمی و کیفی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید برجسته در حوضه مدیریت ورزشی بوده که با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری از 25 نفر مصاحبه گرفته شد و در بخش کمی پزوهش جامعه اماری کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور بوده اند که بر اساس امار تعداد انان 800 نفر بوده که از این تعداد بر اساس دول مورگان تعداد 300 نفر به عنوان نمونه مشخص شد.ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تحلیل یافتههای پژوهش حاضر از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و همچنین استفاده از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهای پیالاس استفاده گردید.نتایج حاصل از مدل اندازهگیری حاکی از تأثیر غیرمعنادار زیرساخت فناوری بر توانمندسازی بود. ارزش زیرساخت فناوری اطلاعات امروزه برای کسی پوشیده نیست.در نتیحه زیرا زیرساخت فناوری اطلاعات با ارائه مبنای مشترک جهت ایجاد کاربردهای تجاری نقش اساسی در عملیاتی کردن سایر عناصر فناوری اطلاعات دارد و همچنین نتایج پژوهش همچنین نشان داد که محیط های با اطلاعات و فناوری بالا بر توانمندسازی تأثیرمعناداری ندارد. نتایج حاصل از مدل اندازهگیری حاکی از تأثیر غیر معنادار در نظامهای اطلاعاتی بر توانمندسازی بود. نتایج حاصل از مدل اندازهگیری حاکی از تأثیر غیر معنادار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توانمندسازی بود.

این پژوهش با هدف بررسی موانع مدیریتی توسعه اماکن و تاسیسات ورزشی با تاکید بر اقتصاد مقاومتی اماکن و تاسیسات ورزشی شهر شیراز انجام شد. از نظر روش انجام پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی است که به شیوه ترکیبی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اساتید و مدیران اماکن و تاسیسات ورزشی دولتی در شهر شیراز بود؛ نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شده است .برای تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد کیفی با کدگذاری باز و محوری و مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. با توجه یافته های حاصل از کدگذاری باز و محوری مشخص شد که موانع مدیریتی توسعه اماکن و تاسیسات ورزشی با تاکید بر اقتصاد مقاومتی شامل موانع اجتماعی، موانع انسانی، فقدان کیفیت تولیدات داخلی، کسری بودجه مزمن و پایدار، موانع اقتصادی کشور، موانع ساختاری، فرسودگی و کیفیت پایین اماکن ورزشی، فقدان اختیار کافی و ضعف مهارتی مدیران بالادستی و پایین دستی می باشد حال به تفکیک هر یک از این عوامل مورد تفسیر قرار می گیرند.نتایج پژوهش نشان داد سه مانع یعنی موانع اقتصادی کشور، موانع ساختاری، فقدان کیفیت تولیدات داخلی در سطح اول قرار گرفته اند و مهمترین موانع تلقی می شوند همچنین در سطح دوم موانع ضعف مهارتی مدیران بالا و پایین دستی و فقدان اختیار کافی قرار دارد در سطح سوم موانع فرسودگی و کیفیت پایین اماکن ورزشی و کسری بودجه مزمن و پایدارجای گرفته است و در سطح آخر نیز موانع اجتماعی و موانع انسانی قرار گرفته است.کشور ایران با مشکلات و محدودیت های اقتصادی و عدم انطباق آن با ساختارهای حاکم بر دنیا در حوزه های مختلف روبه روست. درک این محدودیت ها است در ورزش نیز وجود دارد که اهمیت اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی را روشن می کند.

رسانه ها از طریق تطابق یا چالش دادن نقش های جنسیتی متداول و ترتیب دهی دیدگاه های جامعه به ورزش زنان تأثیر می گذارند. ورزش به طورمعمول به عنوان یک دنیای مردانه در نظر گرفته می شود و بسیاری از افراد معتقدند که ورزش زنان جذابیت کمتری دارد. هدف این تحقیق، تحلیل جامعه شناختی نقش رسانه ها در ترویج نابرابری در پوشش رویدادهای ورزشی است. روش تحقیق به صورت مرور نظام مند و تحلیل منابع ثانویه انجام شد و با استفاده از تکرار و تنوع منابع، داده ها جمع آوری و تحلیل شدند. جستجوی منابع در پایگاه های اطلاعاتی معتبری مانند وب آوسیس، اسکوپوس، اشپرینگر، امرالد و الزویر و غیره انجام شد. محدوده زمانی جستجو از ژانویه 2005 تا ژوئن 2022 بود و مقالاتی که به ورزش زنان متمرکز نبودند حذف شدند. با وجود پیشرفت های چشمگیر در ورزش های زنان و توانایی بالای ورزشکاران زن در ایجاد نمونه های مثبت، پوشش رسانه ای آن ها نسبت به ورزشکاران مرد همچنان محدود است. این نابرابری در نحوه نمایش ورزشکاران زن در رسانه ها به وجود آمده و باعث عدم احترام به آن ها می شود. برای تسهیل موفقیت ورزش زنان، باید به آن ها پوشش رسانه ای باکیفیت بیشتر و جلب احترام به عنوان ورزشکاران قدرتمند توجه کرد. تصورات جامعه از ورزش زنان تا حد زیادی تحت تأثیر رسانه ها است. فقدان پوشش رسانه ای باکیفیت باعث می شود ورزشکاران زن از اهمیت کمتری برخوردار شوند و فرصت کمی برای ایجاد علاقه به ورزش می دهد. تبعیض هایی که در رسانه ها وجود دارد، موفقیت ورزشکاران را بی اهمیت جلوه می دهد و باعث عدم احترام جامعه می شود. برای اینکه ورزش زنان فرصتی برای موفقیت واقعی داشته باشد، باید به آن ها پوشش رسانه ای بیشتر و باکیفیت بالاتری داده شود که به جایگاه آن ها به عنوان ورزشکاران قدرتمند احترام بگذارد.

هدف این تحقیق بررسی نقش مرجعیت علمی نشریات مدیریت ورزشی در فرآیند سیاست گذاری ورزشی در ایران است. این تحقیق به دنبال شناسایی تأثیرات نشریات علمی معتبر بر سیاست گذاری های ورزشی، چالش ها و موانع موجود در ارتباط بین این نشریات و سیاست گذاران، و ارائه راهکارهایی برای بهبود فرآیندهای سیاست گذاری است. این تحقیق با رویکرد مروری و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق بررسی منابع علمی معتبر، مقالات منتشر شده در نشریات داخلی و خارجی، و تحلیل نتایج پژوهش های مرتبط جمع آوری شده است. در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از تحلیل محتوا و بررسی پیشینه تحقیق، نقش مرجعیت علمی در سیاست گذاری ورزشی در ایران مورد بررسی قرار گیرد. یافته های تحقیق نشان داد که نشریات علمی معتبر می توانند تأثیر قابل توجهی بر سیاست گذاری های ورزشی داشته باشند. با این حال، در ایران موانع متعددی از جمله عدم ارتباط موثر بین نشریات علمی و سیاست گذاران، موانع فرهنگی و مدیریتی، و عدم استفاده کافی از دانش علمی در تدوین سیاست ها، باعث کاهش تأثیرگذاری این نشریات شده است. نتایج همچنین نشان داد که تقویت تعامل بین دانشگاه ها و نهادهای دولتی، توسعه شبکه های علمی و ارتقاء همکاری های بین المللی می تواند به بهبود فرآیندهای سیاست گذاری ورزشی در ایران کمک کند. مرجعیت علمی نشریات مدیریت ورزشی نقش مهمی در بهبود کیفیت و کارآمدی سیاست گذاری های ورزشی در ایران دارد. با این حال، برای بهره گیری بهتر از این منابع علمی، لازم است تا موانع موجود رفع شده و ارتباطات بین پژوهشگران و سیاست گذاران تقویت گردد. پیشنهاد می شود که تحقیقات بیشتری در زمینه های مرتبط با چالش های سیاست گذاری ورزشی در ایران انجام شود تا راهکارهای مناسبی برای بهبود این فرآیندها ارائه گردد.

هدف: ظهور اینترنت در محیط تجاری مدرن به حدی فراگیر شده است که هیچ شرکت بزرگ یا کوچکی نمی تواند نفوذ آن را نادیده بگیرد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی نگرش به تبلیغات رسانه های اجتماعی بر قصد خرید محصولات بود.روش شناسی پژوهش: جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را دنبال کنندگان صفحات نمایندگی های فروش محصولات آدیداس در کشور تشکیل می دادند. جهت انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد که در نهایت 342 پرسشنامه به صورت آنلاین جمع آوری گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی فرضیه ها از نرم افزار اسمارت-پی ال اس استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که اطلاع دهندگی تبلیغات، نقش و تصویر اجتماعی و خلاقیت در تبلیغات تاثیر مثبت و معناداری بر نگرش نسبت به تبلیغات رسانه های اجتماعی دارد. سرانجام، بین نگرش نسبت به تبلیغات رسانه های اجتماعی و قصد خرید تاثیر مثبت و معناداری یافت شد. بهبود نگرش کاربران اینستاگرام و افزایش اعتماد آن ها به نظراتی که در اینستاگرام مطرح می شود، باعث می شود که کاربران درباره محصولات و خدماتی که دریافت کرده اند، برای دوستان خود توضیح دهند و تبلیغ کنند.اصالت/ارزش افزوده علمی: با توجه به پیشرفت فناوری و گسترش فضای مجازی، این تبلیغات برای مصرف کنندگان، به شدت افزایش یافته است. از جمله موضوعاتی که مورد توجه ما قرار می گیرند، عبارت اند از: نحوه تاثیرگذاری رسانه های اجتماعی برای انتخاب محصولات ورزشی، عواملی که مصرف کنندگان را به خرید حرکت می کنند و نقش عوامل روان شناختی مانند اعتماد و شناخت در این روند. این تحقیق می تواند به تدوین های بهینه تر برای تبلیغات در رسانه های اجتماعی و بهبود عملکرد بازار محصولات ورزشی کمک کند.

هدف پژوهش حاضر، توصیف و بررسی و تحلیل محتوای مقالات مرتبط با مدیریت ورزش زنان در نشریات علمی پژوهشی بود. جامعه پژوهش شامل مقاله های موجود در پایگاه های داده (سیویلیکا، مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری، زدنی، مگ ایران، مجلات نور، پورتال جامع علوم انسانی، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و پایگاه استنادی علوم جهان اسلام) و همچنین نشریه های مدیریت ورزشی کشور بود. کلمات کلیدی «ورزش زنان، ورزش بانوان و ورزش دختران» در پایگاه های نام برده جست وجو شد و سپس 129 مقاله از طریق تحلیل محتوا بررسی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که این پژوهش ها را می توان در هشت گرایش طبقه بندی کرد که مهم ترین آن ها موضوعات 1. روان شناسی، اجتماعی و نگاه ایدئولوژیک، 2. مدیریت مالی و بازاریابی و  3. مدیریت و رهبری است. از بین دانشگاه-های کشور، مجموع دانشگاه های آزاد و دانشگاه تهران و مجموع دانشگاه های پیام نور و دانشگاه گیلان بیشتر به این حوزه پرداختند و بیشترین مقالات این حوزه در نشریه مدیریت ورزشی دانشگاه تهران چاپ شده است. همچنین در استناددهی به این حوزه بیشتر از مقالات فارسی استفاده شده و روش تحقیق کمّی در بیش از 57 درصد پژوهش ها به کار رفته است. همچنین تولید علم در سال های اخیر با استقبال بیشتری همراه بوده است؛ بنابراین با توجه به اهمیت ورزش زنان در شاخص های توسعه ورزش پیشنهاد می شود که تحقیقات در این حوزه با استفاده از همکاری های بین رشته ای گسترش یابد.

تلاطم و ناپایداری اساسی در تحقیقات علوم ورزشی در دو روش تحقیق کمی و کیفی وجود دارد که، منجر به گسترش دانش نظری و تجربی در این زمینه شده است. پژوهش کیفی که می تواند از طریق دریچه های پوزیتیویستی یا انتقادی مورد بررسی قرار گیرد، محققین را ملزم می کند که فلسفه پژوهشی و موضع معرفت شناختی خود را پیشاپیش بیان کنند. قابل توجه، رویکرد روش شناختی که ریشه در شهودگرایی برای تحلیل پدیده های اجتماعی دارد، دستخوش تغییرات مشابهی در جامعه شناسی و مدیریت ورزشی می شود. این رویکرد نه تنها باعث انتقاد می شود، بلکه پایه های نظری متعددی را نیز ایجاد می کند. برای مقابله با تمایلات تقلیل گرایانه در چارچوب های نظری، نظریه چند زمینه (MGT ) معرفی شد و سعی دارد روش های تحلیلی شهودگرایی و کاهش گرایی را در قالب تز و آنتی تز هگلی به هم پیوند دهد. نتیجه می گیریم که، نویسندگان در MGT از رویکرد استقرایی محض در گراندد تئوری (GT) فراتر رفته و استفاده صریح از نظریه های بیرونی را اضافه می کنند. هدف از این نظریه به چالش کشیدن برخی بنیادهای GT است. بنابراین، نویسندگانی که از MGT استفاده می کنند، فراتر از رویکرد استقرایی خالص در GT با ترکیب صریح نظریه های بیرونی حرکت می کنند. با پر کردن شکاف بین چارچوب های نظری و داده های تجربی، MGT وعده می دهد که درک جامعی از پدیده های مرتبط با ورزش ارائه دهد، و محققان را برای تولید نظریه های نوآورانه و هدایت پیشرفت دانش در این زمینه توانمند می سازد.