رباب مختاری

هدف این پژوهش بررسی رابطه عوامل درون سازمانی با رفتار سیاسی با تأکید بر نقش تعدیل گری مهارت سیاسی در وزارت ورزش و فدراسیون ها و ارائه مدل می باشد. جامعه مورد پژوهش کارکنان وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ها بود که از بین آن ها 705 نفر (433 مرد، 272 زن) به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی از طریق مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. تبیین نظری مدل نهایی نشان داد عوامل درون سازمانی موجب ایجاد برداشت از سیاست در سازمان می شوند که مقدمات شکل گیری رفتار سیاسی را فراهم می کنند و مهارت سیاسی هم در رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی نقش تعدیل گری را ایفا می کنند. مطابق یافته های تحقیق اثر عوامل درون سازمانی بر رفتار سیاسی، مهارت سیاسی بر رفتار سیاسی مورد تایید قرار نگرفت. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ها در جهت ایجاد رفتارهای سیاسی موثر در بهبود کارایی سازمان به متغییرهای عوامل درون سازمانی، برداشت از سیاست، مهارت سیاسی توجه ویژه داشته باشند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس اعتماد تیمی کاستا و اندرسون (2011) و نیز بررسی رابطه اعتماد با انسجام و عملکرد در درون تیم های کاری انجام شده است. طرح پژوهش حاضر همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 196 نفر به روش سرشماری انتخاب شدند و پرسش نامه های پژوهش را تکمیل کردند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس های اعتماد تیمی (کاستا و اندرسون، 2011)، صداقت (جارونپا و همکاران، 1998)، پیش آمادگی برای اعتماد (آشلیگ و همکاران، 2012)، انسجام تیمی (کارلس و دی پائولا، 2000) و عملکرد تیمی (وست و مارکیویکس، 2004) بودند. به منظور بررسی همسانی درونی و پایایی مقیاس از روش ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی هر ماده با نمره کل آزمون استفاده شد. نتایج نشان داد این مقیاس از پایایی قابل قبولی برخوردار است. به منظور بررسی روایی مقیاس اعتماد تیمی از چند روش استفاده شد. اول، تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که ساختار چهار عاملی این مقیاس با 20 ماده از برازش مناسبی برخوردار است. دوم، نتایج حاصل از بررسی روایی همگرا نشان داد که مقیاس اعتماد تیمی با مقیاس های صداقت و پیش آمادگی برای اعتماد رابطه مثبت و معنی داری دارد. سوم، نتایج حاصل از روایی پیش بین نشان داد که اعتماد تیمی قادر به پیش بینی انسجام تیمی و عملکرد تیمی می باشد. در مجموع، یافته های پژوهش نشان دادند که مقیاس اعتماد تیمی یک مقیاس پایا و معتبر برای سنجش اعتماد تیمی در سازمان های ایرانی می باشد.

در فضای رقابتی امروز، داشتن رفتار سیاسی است که کسب وکارها را در رسیدن به مزیت رقابتی سازمان ها یاری می کند. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی با تأکید بر نقش میانجی گری ادراک از سیاست سازمانی است. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان وزارت ورزش کشور و فدراسیون ها است. 705 پرسشنامه جهت تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. کارکنان پرسشنامه های ماکیاول گرایی کریستی و همکاران (1970)، خودپایشی لناکس و ولف (1984)، کانون کنترل لونسون (1972)، استقلال شغلی، بازخورد، تنوع مهارت هاکمن و اولدهام (1980)، ارتباط با مدیر اسکندورا و همکاران (1986)، تمرکز دی وار و همکاران (1980)، رسمیت هاکمن و اولدم (1981)، مشارکت در تصمیم گیری ایکن و هیج (1993)، عدالت رویه ای نیهاف و مورمن (1993) و ادراک از سیاست سازمانی کاکمار و فریز (1999) را تکمیل نمودند. گردآوری داده های کمی پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیه ها از نرم افزارهای SPSS ویراست 19 و 5/8LISREL استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و ادراک از سیاست سازمانی رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی را میانجی گری می کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه عوامل درون سازمانی با رفتار سیاسی براساس نقش تعدیل گر مهارت سیاسی و اراده سیاسی در صنعت ورزش بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع طرح همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان وزارت ورزش کشور و فدراسیون ها بود که بالغ بر 1500 نفر می باشند. از بین فدراسیون ها، 4 فدراسیون ورزش تیمی و 4 فدراسیون ورزش انفرادی به علت پر طرفدار بودن از بین سایر فدراسیون ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه پژوهش حاضر شامل 350 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردیدند. جهت سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه استفاده گردید. در بررسی الگوی پیشنهادی، روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS-19 و PLS به کار گرفته شد. یافته ها حاکی از آن بود که رابطه عوامل درون سازمانی، مهارت سیاسی و اراده سیاسی با رفتار سیاسی معنی دار نبود. رابطه عوامل درون سازمانی با مهارت سیاسی و اراده سیاسی معنی دار بود. همچنین، یافته ها نشان دادند که مهارت سیاسی و اراده سیاسی رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی را تعدیل کردند. با توجه به نتایج این پژوهش، به مدیران و مسئولان سازمان ها پیشنهاد می شود که نقش اثرگذار عوامل درون سازمانی، مهارت سیاسی و اراده سیاسی بر روی ابعاد مختلف سیاست سازمانی را مورد توجه قرار دهند.

هدف پژوهش طراحی و آزمون مدلی از عوامل تأثیرگذار بر رفتارهای سیاسی در صنعت ورزش بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است که به روش مطالعه میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل تمام کارکنان (1498) وزارت ورزش کشور و فدراسیون ها است؛ که از این بین به روش تصادفی ساده 705 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری داده های کمی پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه صورت گرفت. کارکنان پرسشنامه های ماکیاول-گرایی، خودپایشی، کانون کنترل، استقلال شغلی، بازخورد، تنوع مهارت، ارتباط با مدیر، تمرکز، رسمیت، مشارکت در تصمیم گیری، عدالت رویه ای و ادراک از سیاست سازمانی را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیه ها از نرم افزارهای SPSS ویراست 19 و PLS استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. به علاوه نقش میانجی گری ادراک از سیاست سازمانی و نقش تعدیل گری اراده سیاسی مورد تایید قرار گرفت. در سازمان ها سیاست یک واقعیت زندگی است. آنان که نتوانند متوجه رفتارهای سیاسی شوند نمی توانند این واقعیت را درک کنند که سازمان یک سیستم سیاسی است. لذا سازمان ها باید به سمت سیاسی شدن سوق پیدا کنند و مدیران در جهت این مهم تلاش های لازم را به عمل آورند تا بتوانند به اهداف سازمانی نائل آیند.