درخت حوزه‌های تخصصی

هدف تحقیق حاضر بررسی ومقایسه ترکیبات بدن قدرت عضلانی VO2max و توان بی هوازی وزنه برداران زبده با غیر ورزشکاران است به همین منظور 15 نفر از وزنه برداران زبده بامیانگین سنی 24/3+6/24 سال و 15 نفر از افرد غیر ورزشکاران با میانگین سنی 64/2+46/22 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند متغیرهای اندازه گیری شده عبارت بودند از قد و وزن و در صد چربی بدن قدرت نسبی عضلات پاها کمر و کمربند شانه توان بی هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی برای تجزیه و تحلیل یافته ها و آزمون فرض های تحقیق از فرمول t مستقل استفاده شد همبستگی بین متغیرهای موجود نیز توسط ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد نتایج نشان داد بین قدرت نسبی پاها کمر و کمربند شانه و توان بی هوازی وزنه برداران زبده و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد و بین در صد چربی بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی وزنه برداران زبده با افراد غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود ندارد همچنین بین در صد چربی بدن با حداکثر اکسیژن مصرفی (0/67 - =r )و حداکثر اکسیژن مصرفی با توان بی هوازی (0/93- = r)وزنه برداران زبده ارتباط معکوس معنی داری وجود دارد بنابراین می توان گفت انجام تمرینات وزنه برداری بر افزایش قدرت و توان بی هوازی موثر است و بر کاهش چربی بدن و افزایش VO2max تاثیری ندارد.

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات فراوانی نسبی آگاهی از نتیجه (100% و 50%) و تداخل زمینه ای (تمرین تصادفی و تمرین مسدود شده) بر عملکرد و یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتریزه کردن زمانی آن, انجام شد. آزمودنیها (تعداد آزمودنیها 64 نفر), بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند (تصادفی با آگاهی از نتیجه 100%, تصادفی با آگاهی از نتیجه 50% با حذف تدریجی, مسدود شده 100%, و مسدود شده 50% با حذف تدریج), و یک تکلیف زنجیره ای زمانبندی را تمرین کردند. آزمایش دارای چهار مرحله بود: مرحله فراگیری (تمرین), مرحله یادداری فوری, مرحله یادداری با تأخیر, و بلاخره مرحله انتقال داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر بر روی عامل دسته¬های تمرینی (بلوک), بررسی شدند. نتایج نشان داد که آگاهی از نتیجه با کاهش فراوانی اگر چه اثرات مثبتی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته دارد, ولی بر روی یادگیری پارامتریزه کردن اثرات مخربی دارد. لذا, یافته ها این تحقیق از فرضیه گسستگی فرایندهای برنامه حرکتی تعمیم یافته از فرایندهای پارامتریزه آن, حمایت می کند. همچنین یافته های تحقیق حاضر, تأییدی مجدد بر صحت فرضیه راهنمایی بود.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های آنتروپومتریک و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی مردان نخبه اپه، فلوره و سابر تیم ملی شمشیربازی ایران بود. جامعه آماری 30 شمشیرباز عضو تیم ملی با دامنه سنی 67/3 ± 2/22 سال در سه اسلحه (اپه 10 نفر، فلوره 10 نفر و سابر10 نفر) بودند. از ویژگی های آنتروپومتریکی قد نشسته، طول دست ها، شاخص توده بدن و درصد چربی بدن و از فاکتورهای آمادگی جسمانی توان هوازی، توان بی هوازی، نیروی عضلانی، سرعت، چابکی، انعطاف پذیری و زمان واکنش مورد سنجش قرار گرفت. تست ها در مرکز سنجش کمیته ملی المپیک انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد بین ویژگی های آنتروپومتریکی شمشیربازان سه اسلحه مرد نخبه ایران تفاوت معناداری وجود ندارد، اما از نظر فاکتورهای آمادگی جسمانی شمشیربازان فلوره از نیروی عضلانی (پا) و سرعت (40 یارد) بالاتر و شمشیربازان اسلحه سابر از انعطاف پذیری (ران) بهتری نسبت به دو اسلحه دیگر برخوردارند.

ورزش به صورت سنتی، ابزاری استراتژیک برای تشویق و توسعه رفتارهای سلامت و فاکتور محافظتی و پیشگیرانه از رفتارهای پرخطر مخصوصا خطرپذیری جنسی به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش و متغیرهای مرتبط با آن بر خطرپذیری جنسی – گرایش به دوستی با جنس مخالف و گرایش به رابطه و رفتار جنسی- نوجوانان انجام گرفت. 406 دانش آموز شامل 271 پسر و 135 دختر مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) را تکمیل کردند. علاوه بر این پرسشنامه ای که در آن نوع ورزش، مدت زمان عضویت در تیم ورزشی، سطح رقابتی مسابقات، شرکت در اردوی ورزشی، میزان فعالیت ورزشی گنجانده شده بود، مورد سوال قرار گرفت. روش نمونه گیری چند مرحله ای و ترکیبی از نمونه گیری طبقه ای، متناسب با حجم و تصادفی بود. برای توصیف متغیرها از میانگین و انحراف معیار، فراوانی و فراوانی نسبی و برای مقایسه میانگین ها از تحلیل واریانس چندگانه (MANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد برخلاف فرض تحقیق، نوجوانانی که در سطوح بالاتر ورزشی فعالیت داشتند، از خطرپذیری جنسی بالاتری برخوردار بودند. میانگین گرایش به دوستی با جنس مخالف و گرایش به رابطه و رفتار جنسی در بین کسانی بیشتر به ورزش می پرداختند، از کسانی که کمتر ورزش می کردند، بطور معنی داری بالاتر بود. تفاوت معنی داری بین میانگین خطرپذیری جنسی در بین اعضای تیم های ورزش انفرادی نسبت به ورزشکاران ورزشهای گروهی وجود نداشت. ورزشکارانی که سابقه حضور در اردوهای ورزشی داشتند در خطرپذیری جنسی بطور معنی داری از میانگین بالاتری نسبت به سایرین برخوردار بودند. برای توجیه رابطه بین ورزش و خطرپذیری جنسی در بین نوجوانان، می توان به اثر استرس و فشار روانی فضای رقابتی، ضعف ارزشها و هنجارهای سازگارانه در محیط های ورزشی غیرحرفه ای، نبود آموزش و آمادگی ذهنی برای مقابله با خطرپذیری و نحوه شکل گیری تشکل های ورزشی، سازماندهی و سیاستگزاری ورزش مدارس اشاره کرد. ضمناً عوامل زیست شناختی دوران نوجوانی از جمله بحران هویت و ساختار شخصیتی ورزشکاران را نیز باید مورد توجه قرار داد.

در این مطالعه تاثیر نحوه ارائه محرک های متوالی بر یادگیری صریح و ضمنی توالی حرکتی مورد آزمایش قرار گرفت. برای دسترسی به اهداف تحقیق، ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرکهای متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط برنامه نویسی C++ طراحی و نوشته شد. در این پژوهش 60 نفر آزمودنی راست دست، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به پنج گروه آزمایشی (هر گروه 12 نفر) شامل مسدود – صریح ،مسدود- ضمنی، تصادفی – صریح ، تصادفی- ضمنی و گروه کنترل تقسیم شدند. ابتدا همه گروه ها در پیش آزمون شرکت کردند و سپس آزمودنی ها به استثنای گروه کنترل طی 5 جلسه تمرینی و در هر جلسه 3 بلوک 10 کوششی را به صورت مسدود و تصادفی انجام دادند. پس از مرحله اکتساب، آزمون یادداری و انتقال انجام شد. برای تحلیل یافته ها از آزمون t استیودنت، آنالیز واریانس سه عاملی با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس دو عاملی استفاده شد. نتایج نشان داد آزمودنی ها طی مرحله اکتساب پیشرفت معنی داری در زمان و دقت پاسخ داشته اند اما بین گروه های تمرینی تفاوت معنی دار وجود نداشت. بعلاوه گروه های یادگیری ضمنی در دو مولفه زمان پاسخ و دقت پاسخ پیشرفتی مشابه یادگیری صریح داشتند که بیانگر اثر بخشی این یادگیری است. همچنین آزمون یادداری نشان داد تمرین تصادفی در دقت حرکتی برتر از تمرین مسدود است اما نوع روش تمرینی تاثیری بر یادداری زمان عکس العمل متوالی نداشت. در آزمون انتقال نیز همه گروه ها انتقال به تکلیف جدید را فقط برای دقت پاسخ نشان دادند. علاوه بر این یافته ها نشان داد تمرین مسدود به افزایش یکپارچگی حسی حرکتی و زمانبندی حرکت منجر شد در حالی که تمرین تصادفی به ارتباط بهتر محرک-پاسخ منجر شد. به طور کلی نتایج این تحقیق از این ایده که یادگیری ای که در زمینه ای از تداخل اتفاق می افتد، می تواند یادداری و انتقال به تکلیف دیگر را نشان دهد، حمایت می کند.

هدف از پژوهش حاضر، اولویت بندی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر صحه گذاری ورزشکاران مشهور بر محصولات ورزشی از دیدگاه مشتریان فروشگاه های ورزشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه مشتریان زن و مرد فروشگاه های ورزشی شهر شیراز که قصد خرید پوشاک ورزشی مجید ( ) را داشتند (که توسط علی کریمی صحه گذاری شده بود) تشکیل دادند؛ بنابراین، با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، حجم نمونه از طریق فرمول کوکران تعیین گردید (185= N ). نتایج نشان می دهد که در بین تمامی مؤلفه های صحه گذاری، مؤلفه شخصیت دوست داشتنی ورزشکار دارای بیشترین اهمیت می باشد و پس از آن مؤلفه های صداقت حرفه ای، منبع جذابیت، تیپ شخصیتی و توان ستاره بودن دارای کمترین اهمیت هستند؛ لذا، شناسایی عواملی که بتوانند با صحه گذاری و تأییدکردن محصولات از طریق ورزشکاران بر مشتریان تأثیر بگذارند، برای ورزشکاران و مدیران سازمان های صنعتی ضروری می باشد تا آن ها بتوانند از این طریق و به منظور جذب مشتری بیشتر جهت فروش محصولات خود، سرمایه گذاری کرده و تمرکز مناسبی بر این عوامل داشته باشند.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی باشگاه بر هویت هواداران تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال ایران بود. جامعه پژوهش را هواداران 3 تیم استقلال، پرسپولیس و تراکتور سازی تشکیل می دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه برای جامعه نامحدود، 384 نفر به دست آمد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه مسئولیت اجتماعی باشگاه و پرسشنامه هویت تیمی بود. روایی صوری پرسش نامه ها با نظر خواهی از 6 نفر از اساتید و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های آماری تحلیل عاملی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد مسئولیت اجتماعی، تأثیر مثبت و معنا داری بر هویت تیمی هواداران دارد. بر اساس نتایج پژوهش، توجه به فعالیت های مسئولیت اجتماعی از قبیل انجام بازی های دوستانه با هدف کمک به نیازمندان، حمایت از ورزش همگانی و فعالیت هایی از این قبیل باعث افزایش هویت هواداران نسبت به باشگاه می شوند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان تعهد مدیران و عوامل تاثیرگذار بر آن در اجرای استراتژیها در سازمانهای ورزشی میباشد. روش انجام تحقیق از نوع توصیفی و پیمایشی است و جامعه آماری آن مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی و روسای فدراسیون ها که تعداد 59 نفر و اساتید دانشگاهی (31نفر) به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. از پرسشنامه محقق ساخته ای در دو بخش مشخصات فردی و سوالات اصلی با 17سوال که تعهد مدیریت را در ابعاد (دانش، تجربه، انگیزه، مشارکت، اعتقاد و تغییرات مدیریتی) مورد بررسی قرار میدهد، استفاده شده است. پایایی پرسشنامه از روش آلفا کرونباخ 98/0 بدست آمد. از آمار توصیفی برای توصیف متغیرها در و از آزمون KS، فریدمن و بای نومینال در سطح معناداری p≤./05 استفاده شد. از دیدگاه مدیران مشاهده گردید که مولفه های تغییرات مدیریتی (001/0 =p)، مشارکت (009/0 =p)، اعتقاد (014/0 =p)، تجربه(005/0 =p)، دانش(010/0 =p) و از دیدگاه اساتید نیز مولفه های تغییرات مدیریتی (003/0 =p)، مشارکت (036/0 =p)، اعتقاد (002/0 =p)، تجربه(008/0 =p)، انگیزه (008/0 =p)، موجب بهبود (تاثیر معنیداری) در میزان تعهد مدیران بر اجرای استراتژیهای سازمانیمیگردد. همچنین با توجه به آزمون توزیع دوجمله در تاثیر گذاری مولفه تعهد مدیران در اجرای استراتژی سازمانهای ورزشی مشاهده گردید که هم از دیدگاه مدیران(001/0 =p) و هم از دیدگاه اساتید دانشگاهی(001/0 =p)، تعهد مدیران در اجرای استراتژی سازمانهای ورزشی به طور معنی داری موثر میباشد. سرانجام با توجه به آزمون فریدمن اولویت بندی مولفه های تعهد مدیران در اجرای استراتژی سازمانهای ورزشی، از دیدگاه مدیران؛ به ترتیب تغییرات پیاپی مدیریتی، مشارکت مدیران در مرحله تدوین طرح، تجربه مدیران، دانش مدیران، اعتقاد به محتوای برنامه ها و انگیزه از بالاترین به پایین ترین عامل دسته بندی گردید.

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نیم رخ خود ادراکی جسمانی دانش-آموزان مقطع متوسطه شهر مشهد است. شرکت کننده ها شامل 920 نفر (460 دانش آموز پسر و 460 دانش آموز دختر مقطع متوسطه در دامنه سنی 15 تا 18 سال) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از نیم رخ خود ادراکی جسمانی فوکس و کوربین (1989) استفاده شد. برای تعیین اعتبار عاملی اکتشافی، از روش تحلیل عاملی مؤلفه های اصلی، برای تعیین اعتبار عاملی تأییدی از الگوی معادلات ساختاری و برای تعیین ثبات درونی و پایایی زمانی از روش های ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد نیم رخ خود ادراکی جسمانی با تعیین پنج مؤلفه (شاخص نیکویی برازش86/0) و عامل اصلی شایستگی ورزشی، وضعیت جسمانی، جذابیت بدنی، قدرت جسمانی و خود ارزشی جسمانی اعتبار سازه مطلوبی دارد. همچنین نتایج نشان داد ثبات درونی(87/0) و پایایی زمانی(82 /0) نیم رخ و خرده-مقیاس های آن در حد مطلوبی است. در نهایت، یافته های این پژوهش نشان داد نسخه فارسی نیم رخ خود ادراکی جسمانی برای استفاده مربیان و معلمان به منظور مطالعه ادراک و خودپنداره بدنی دانش آموران مقطع متوسطه در محیط های آموزشی- ورزشی روایی و پایایی لازم را دارد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر مدت کشش ایستا بر حداکثر انقباض ارادی (MVC) و انعطاف پذیری همسترینگ بود. به این منظور 10 دانشجوی پسر تربیت بدنی سه پروتکل مختلف گرم کردن شامل 5 دقیقه دویدن روی تردمیل و 45 ثانیه (15×3 ثانیه) کشش ایستای همسترینگ، 5 دقیقه دویدن و 90 ثانیه (30×3 ثانیه) کشش ایستای همسترینگ و 5 دقیقه دویدن (شرایط کنترل) را به صورت تصادفی در روزهای جداگانه اجرا کردند. در هر جلسه قبل و بعد از هر پروتکل، انعطاف پذیری همسترینگ به وسیله آزمون نشستن و رساندن و بعد از آن MVC همسترینگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد انعطاف پذیری همسترینگ به طور معناداری بعد از هر دو پروتکل کشش ایستا افزایش یافت (05/0 > p) و تفاوت معناداری نیز بین دو وضعیت کشش مشاهده نشد (05/0 < p) . حداکثر انقباض ارادی به طور معنا داری بعد از 30×3 کشش در مقایسه با شرایط کنترل و 15×3 ثانیه کشش کاهش یافت (05/0 > p). بااین حال، بین شرایط کنترل و 15×3 ثانیه کشش تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 < p). بنابراین، نتیجه گرفته می شود که مدت کوتاه کشش ایستا (15×3 ثانیه) اثر منفی بر تولید نیروی عضلانی ندارد.

پدیده اضافه وزن و چاقی همراه با سبک زندگی کم تحرک ، امکان تشدید تظاهرات بالینی و اُفت کارایی تنفسی افراد مبتلا به آسم را فراهم می کند. از سویی، نقش نوتوانی فعالیتهای هوازی در کارکرد بهینه فیزیولوژی دستگاه تنفس جمعیت های سالم و بیماران ریوی نسبتاً آشکار شده است. از این رو تاثیر برنامه ورزش- از جنبه های مدت، شدت و شیوه تمرین- بر شاخص های بالینی اسپیرومتری بیماران چاق آسمی مورد ارزیابی قرار گرفت. 39مرد میانسال چاق پیکر با سندرم ریوی داوطلبانه انتخاب شدند. مختصات دموگرافیک آنها ، ، چربی احشایی و هزینه انرژی پایه روزانه 4/1805 کیلوکالری بود. حجم و ظرفیت های تنفسی بروش استاندارد(BTPS) مطابق روشKnudson در وضعیت های پیش و پس از ملاحظه توانبخشی هوازی اندازه گیری شدند. گروه آزمایش طبق تجویز ACSM ظرف سه ماه، برنامه پیشرونده ترکیبی دویدن متناوب و ارگومتری را با تواتر سه نوبت در هفته، هر هفته 15 تا 40 دقیقه با دامنه شدت کار زیربیشینه 40 تا 80 درصد HRmax اجرا کردند. تحلیل واریانس داده ها، تاثیر ورزش را در بهبود شاخص های عملکرد ریوی بیماران دارای آسم تمرین کرده نشان داد . الگوی تغییرات فزاینده درکارایی تنفسی گروه شاهد – بدون مداخله ورزش – بدست نیامد (0.05‹ P). این برنامه توانبخشی هوازی با رویکرد بالینی می تواند از جنبه کاهش هزینه های درمانی و میزان مصرف داروهای آنتی برونکو اسپاسم ریوی در بیماران مزمن آسمی چاق پیکر، برای پزشکان و بیماران قابل توجه باشد.

هدف از این پژوهش، مطالعه مدل تأثیر بازاریابی رسانه های اجتماعی بر وفاداری به نام تجاری بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه مشتریان محصولات ورزشی استان سمنان بودند، که از بین آنها ۳۹۱ نفر به عنوان نمونه مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه بازاریابی رسانه های اجتماعی (مهرابی و همکاران، ۲۰۱۴) استفاده شد. نتایج آزمون مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که عوامل مبارزات تبلیغاتی، مطالب مرتبط، به روزرسانی مطالب، مطالب محبوب در میان دوستانو برنامه های کاربردی به طور مستقیم بر بازاریابی رسانه های اجتماعی تأثیر داشت. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که بازاریابی رسانه های اجتماعی بر وفاداری به نام تجاری تأثیر (۸۶/۰=β) مستقیم و مثبت داشت. ضریب تعیین متغیر درون زا نشان داد که ۷۳ درصد از واریانس متغیر وفاداری به نام تجاری توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین است. در نهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بود.

هدف تحقیق حاضر ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشتی سالن های چندمنظوره ورزشی شهر اهواز و رابطه آن با وقوع آسیب های ورزشی بود. تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعه آماری آن کلیه سالن های چندمنظوره ورزشی(43N=) و همچنین استفاده کنندگان از آنها(4300N=) بود. به دلیل تعداد کم سالن ها ، از طریق روش سرشماری اندازه نمونه با اندازه جامعه برابر در نظر گرفته شد ولی اندازه نمونه استفاده کنندگان از طریق جدول مورگان354 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده برآورد شد. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست و پرسشنامه محقق ساخته آسیب های ورزشی بود. روایی ابزار تحقیق توسط تعدادی از اساتید تربیت بدنی مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای چک لیست و پرسش نامه به ترتیب81/0 و 87/0برآورد گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید. نتایج نشان داد سالن های ورزشی چندمنظوره در مولفه مربوط به ایمنی سازه ها و تأسیسات ورزشی9/47 درصد ایمنی، در مولفه مربوط به ایمنی جایگاه تماشاچیان و سکوها و پوششها 4/47 درصد ایمنی و در مولفه مربوط به ایمنی تجهیزات و لوازم ورزشی 9/63 درصد ایمنی را دارا هستند. همچنین6/47 درصد از بعد بهداشتی از مطلوبیت برخوردارند. بین وقوع آسیب های ورزشی با ایمنی تأسیسات، ساخت و ساز اماکن ورزشی (002/0=p)، ایمنی جایگاه تماشاچیان، سکوها و پوشش ها(001/0=p)، ایمنی تجهیزات و لوازم ورزشی(001/0=p) و مولفه بهداشتی اماکن ورزشی(001/0=p) رابطه معنادار معکوس وجود دارد. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود مسئولین با در نظر گرفتن تمهیداتی مانند استفاده از نظرات متخصصین تربیت بدنی در ساخت مجموعه های ورزشی و نظارت در تهیه تجهیزات ورزشی درصدد ارتقاء سطح ایمنی اماکن ورزشی باشند.

پژوهشگران ومربیان ،برای تشخیص مهارت های روانی ورزشکاران رشته ی ورزشی خود ، به استفاده از ابزار مناسب ودر اختیارداشتن هنجاری برای ارزیابی نیازمندند. نر به اینکه روایی وپایایی نسخه ی فارسی پرسشنامه ی خود سنجی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی پیش از این روشن شده وصراحت ،سادگی وجامعیت آن براستفاده ی پژوهشی وتشخیصی از آن تاکید می کند،ضرورت ایجاد هنجار برای هررشته ی ورزشی ارزتر می گردد.ازاین رو پژوهش حاضر، بدون قصد مقایسه ی رشته های ورزشی، درصدد ایجاد هنجار ونیمرخ مهارت های روانی رشته های مختلف ورزشی بود. به همین دلیل345 ورزشکارمذکر عضوتیم های ملی وبرخی باشگاه های درجه ی یک کشور پرسشنامه ی مذکور را پر کردند. شاخص های آماری توصیفی، مانند میانگین، انحراف استاندارد وهنجار درصدی شش مهارت روانی که توسط آزمون فوق قابل سنجش هستند، به دست آمد. حساسیت وملاحظات استفاده از این هنجارها مورد بحث قرار گرفته است.

اختلال حرکتی، حسی و اندام لنفاوی در اندام فوقانی و کاهش خودپنداره، از جمله مشکلات پس از جراحی ماستکتومی است. اثر برنامه های بازتوانی بر این مشکلات متناقض است. ازاین رو، این تحقیق با هدف تأثیر سه روش تمرینی یوگا، پیلاتس و فعال رایج بر دامنه حرکتی، اندام فوقانی و خودپنداره بدنی زنان متعاقب جراحی ماستکتومی اجرا شد. در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 38 زن (45-28 ساله و میانگین وزن08/22±66 کیلوگرم) مبتلا به سرطان پستان به صورت تصادفی در سه گروه یوگا، پیلاتس و فعال رایج قرار گرفتند. گروه یوگا به مدت دو هفته در زمان بستری شدن، 15 جلسه تمرین یوگا شامل پنج حرکت آسانا یوگا را انجام داد و گروه پیلاتس در همین مدت تمرینات mat پیلاتس و گروه فعال رایج پنج حرکت اندام فوقانی را اجرا کردند. دامنه حرکتی، محیط و خودپنداره بدنی قبل و پس از فعالیت اندازه گیری شد و با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و تی همبسته در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. پس از تمرینات یوگا و پیلاتس میزان فلکشن، اکستنشن، چرخش داخلی و خارجی شانه، فلکشن و اکستنشن آرنج، فلکشن، اکستنشن، انحراف به سمت زند اعلا و زند اسفل مچ و خودپنداره بدنی افزایش معنادار و محیط بازو و ساعد کاهش معنادار یافت. درحالی که فلکشن، اکستنشن، چرخش داخلی و خارجی شانه، فلکشن، اکستنشن آرنج و فلکشن مچ و خودپنداره بدنی در گروه فعال رایج افزایش معنادار یافت. نتایج نشان داد تمرینات یوگا و پیلاتس در کاهش عوارض جانبی ماستکتومی از جمله افزایش دامنه حرکتی اندام فوقانی و خودپنداره بدنی و کاهش ادم مؤثرتر بوده اند، ازاین رو پیشنهاد می شود از این تمرینات به عنوان روش مؤثر در بازتوانی بیماران پس از جراحی ماستکتومی استفاده شود.

هدف از اجرای پژوهش حاضر رابطه بین استحکام روانی و راهبردهای روان شناختی در دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در مسابقات ورزشی منطقه دو کشور بود. روش پژوهش استفاده شده از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. برای این منظور تعداد 100 نفر از دانشجویان ورزشکار (میانگین سنی، 5/22 و انحراف استاندارد، 7/3) رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. . شرکت کنندگان پرسش نامه استحکام روانی کلاف و همکاران را به منظور اندازه گیری استحکام روانی و آزمون راهبردهای عملکرد توماس و همکاران را برای اندازه گیری راهبردهای روان-شناختی تکمیل کردند. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت معنادار بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام-سازی، خودگفتاری و خودکاری در بعد تمرین و همچنین بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام سازی، تصویرسازی و کنترل توجهی در بعد رقابت بود. در ضمن نتایج رگرسیون چندگانه نشان دهنده پیش بینی معنادار راهبردهای روان شناختی در هر دو بعد تمرین و رقابت توسط خرده مقیاس های استحکام روانی بود که از بین متغیرهای پیش بین، خرده مقیاس تعهد در هر دو بعد بیشترین تأثیر و قدرت پیش بینی را دارا بود. این موضوع نشان می دهد که احتمالاً ورزشکاران متعهد به انجام کار و فعالیت خود، بیشتر تمایل به استفاده از مهارت های روانی برای کسب موفقیت در فعالیت مربوطه داشتند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هدف گزینی، آگاهی از نتیجه، ترکیب هدفی گزینی و آگاهی از نتیجه با توجه به تغییرات سطح انگیزش درونی بر یادگیری سرویس بلند والیبال دانش آموزان دختر است. تعداد 96 دانش آموز دختر 16-15 سال شرکت کنندگان این پژوهش اند. در هر دو آزمایش پژوهش حاضر، 48 نفر از شرکت کنندگان، پس از انجام پیش آزمون، بر اساس روش متعادل سازی نمرات به 4 گروه طبقه بندی شدند. در آزمایش اول گروه ها عبارت بودند از هدف گزین (خود گزین)، آگاهی از نتیجه (انگیزشی)، ترکیب هدف گزین (خود گزین) و آگاهی از نتیجه، کنترل و گروه ها در آزمایش دوم عبارت بودند از هدف گزین (مربی گزین)، آگاهی از نتیجه (انگیزشی)، ترکیب هدف گزین (مربی گزین) و آگاهی از نتیجه، کنترل. ده جلسه تمرین یک روز در میان، در سه دسته با ده کوشش تمرینی برای شرکت کنندگان تدارک دیده شد، پس از آن، آزمون های یادداری اول و دوم، 24 ساعت و پس از 10 روز، به عمل آمد. ابزارهای تحقیق، آزمون سرویس والیبال اپرد و پرسش نامه انگیزش درونی (دسی و ریان، 1985) و پرسش نامه اطلاعات فردی بوده اند. برای تحلیل داده های هر دو آزمایش، در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی مرکب (جلسه) 10 × (گروه) 4 × (سطوح انگیزش درونی) 2 و برای تحلیل داده های آزمون های یادداری از روش تحلیل واریانس عاملی (سطوح انگیزش درونی) 2 × (گروه) 4 و از آزمون تعقیبی توکی برای مشخص شدن اثر معناداری استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق، در هر دو آزمایش، اثر اصلی جلسات در مرحله اکتساب معنادار بوده است F=10.27, p<0.001) و (F=21.27, p<0.001 ولی اثر اصلی هیچ یک از راهکارهای انگیزشی معنادار نبوده است. در آزمایش اول اثر تغییرات سطح انگیزش درونی بر یادگیری سرویس والیبال در آزمون یادداری دوم(=4.186, =0.047) و در آزمایش دوم در مرحله اکتساب و آزمون یادداری اول معنادار بوده است (F=6.506, p=0.015) و (F=6.24, p=0.017). نتیجه اینکه با آنکه تغییرات سطح انگیزش در برخی از مراحل آزمایش معنی دار بوده است اما به طور کلی می توان چنین اظهار کرد که راهبردهای انگیزشی (هدف گزینی، آگاهی از نتیجه انگیزشی) در یادگیری سرویس والیبال در سطح دانش آموزان دختر چندان اثر بخش نبوده است.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع کاربرد فناوری اطلاعات در درس تربیت بدنی مدارس دوره ابتدایی بود. از این رو، تمامی معلمان تربیت بدنی و مدیران مدارس شهرستان زرند کرمان به صورت برابر با جامعه آماری انتخاب شدند (N= 180) و به پرسش نامه محقق ساخته 34 سؤالی پنج ارزشی لیکرت پاسخ دادند. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه بر اساس اصلاحات محققان مدیریت ورزشی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (91%) به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی و برای اولویت بندی هر یک از آنها از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که بر اساس تبیین واریانس تجمعی 69 درصدی و با حذف پنج گویه، تعداد 6 مانع انسانی (87/6)، امکاناتی – تجهیزات (11/6)، فنی (45/4)، فرهنگی (41/4)، مالی (75/2) و توانایی حرفه ای (24/2) شناسایی شدند و نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد که هر کدام از آنها به ترتیب مهمترین نقش برای عدم کاربرد فناوری اطلاعات در ورزش مدارس مقطع ابتدایی را داشتند (λ2= 198.55; P≤ .01). به نظر می رسد که برنامه های آموزشی و تقویتی برای معلمان ورزش مدارس در سطح بسیار پایینی قرار دارد، چرا که نگرش های منفی معلمان تربیت بدنی، مهارت ها، دانش و روش های تدریس سنتی آنها مهمترین عامل برای عدم کاربرد فناوری اطلاعات در درس تربیت بدنی مدارس ابتدایی به شمار می رود. بنابراین انتظار می رود که علاوه بر بهبود امکانات و زیرساخت های مناسب، تشکیل گروه های طراحی شغل برای تغییرات نگرشی معلمان تربیت بدنی به فناوری اطلاعات نیز می تواند عاملی اثرگذار در این زمینه باشد