استحکام روانی

هدف از اجرای پژوهش حاضر رابطه بین استحکام روانی و راهبردهای روان شناختی در دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در مسابقات ورزشی منطقه دو کشور بود. روش پژوهش استفاده شده از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. برای این منظور تعداد 100 نفر از دانشجویان ورزشکار (میانگین سنی، 5/22 و انحراف استاندارد، 7/3) رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. . شرکت کنندگان پرسش نامه استحکام روانی کلاف و همکاران را به منظور اندازه گیری استحکام روانی و آزمون راهبردهای عملکرد توماس و همکاران را برای اندازه گیری راهبردهای روان-شناختی تکمیل کردند. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت معنادار بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام-سازی، خودگفتاری و خودکاری در بعد تمرین و همچنین بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام سازی، تصویرسازی و کنترل توجهی در بعد رقابت بود. در ضمن نتایج رگرسیون چندگانه نشان دهنده پیش بینی معنادار راهبردهای روان شناختی در هر دو بعد تمرین و رقابت توسط خرده مقیاس های استحکام روانی بود که از بین متغیرهای پیش بین، خرده مقیاس تعهد در هر دو بعد بیشترین تأثیر و قدرت پیش بینی را دارا بود. این موضوع نشان می دهد که احتمالاً ورزشکاران متعهد به انجام کار و فعالیت خود، بیشتر تمایل به استفاده از مهارت های روانی برای کسب موفقیت در فعالیت مربوطه داشتند.

این پژوهش با هدف ارائه الگوی علی رابطه بین اجرای روان و اضطراب رقابتی با استحکام روانی و جهت گیری ورزشی در دانش آموزان رشته تربیت بدنی انجام شد. کلیه دانش آموزان رشته تربیت بدنی شاغل به تحصیل در سال 93-92، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسش نامه استحکام روانی، مقیاس اجرای روان، اضطراب رقابتی و پرسش نامه جهت گیری ورزشی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی، برازنده داده ها نیست و به اصلاح نیاز دارد. درنتیجه، با حذف مسیرهای غیر معنا دار برازش الگوی نهایی پیشایند داده ها نیز با ریشه خطای میانگین مجذورات تقریب تأیید شد. بر اساس نتایج مدل، اجرای روان از طریق اضطراب رقابتی، رابطه غیر مستقیم معنا داری با استحکام و رابطه مستقیم معناداری با جهت گیری ورزشی دارد. برمبنای یافته ها، رابطه غیر مستقیم اجرای روان بر جهت گیری ورزشی از طریق اضطراب رقابتی تأیید نشد. این مدل می تواند مدل مفیدی برای افزایش استحکام روانی ورزشکاران باشد.

پژوهش حاضر با هدف توصیف آمادگی ذهنی ورزشکاراننخبه انجام شد. ویژگی های مربوط به دوازده عامل مهارت های ذهنی با استفاده از آزمون اومست سه، سه عامل مکان کنترل با استفاده از آزمون لونسون، هفت عامل انگیزش ورزشی با استفاده از مقیاس انگیزه ورزشی، و سه عامل استحکام روانی با استفاده از آزمون شیرد و همکاران در 295 ورزشکار حاضر در اردوی سال 1392 تیم های ملی بررسی شد. نتایج نشان داد نمرات استاندارد مهارت های پایه روان شناختی ورزشکاران بالا، اما نمرات مهارت های روان- تنی و مهارت های شناختی اکثریت آنها متوسط بود. انگیزش درونی و بیرونی اکثریت ورزشکاران بالا، و نمره بی انگیزگی آنها کم بود. نمرات استاندارد اطمینان، پایداری، و کنترل ورزشکاران در طبقات بالا و متوسط قرار گرفت. از مجموع یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که وضعیت ورزشکاران نخبة ایرانی، از نظر مؤلفه های مکان کنترل و انگیزش مطلوب است اما از نظر استحکام روانی به آموزش نیازمندند. همچنین، طراحی برنامه های آموزشی برای مؤلفه روان- تنی و مؤلفه شناختی مهارت های روان شناختی ورزشکاران نخبه ضروری به نظر می رسد.

هدف:هدف از انجام پژوهش، پیش بینی استحکام روانی بر اساس بهزیستی روان شناختی و ذهن آگاهی دانشجویان ورزشکار بود. روش:روش این پژوهش، توصیفی- همبستگی است. 224 دانشجوی ورزشکار با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند در دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شدند و به پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی، ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی پاسخ دادند. یافته ها:نتایج نشان داد که بین بهزیستی روان شناختی و ذهن آگاهی، با استحکام روانی دانشجویان ورزشکار ارتباط مثبت معناداری به دست وجود دارد. یافته ها حاکی از این بود که متغیّرهای آگاهی، داشتن هدف در زندگی، روابط مثبت، غیر قضاوتی بودن، پذیرش خود و رشد شخصی، به ترتیب مهم ترین پیش بینی کننده استحکام روانی اند؛ به نحوی که 60 درصد از واریانس آن را تبیین کردند. نتیجه گیری:برای ارتقای سلامت و ایجاد شور و هیجان در دانشگاهها در جهت افزایش استحکام روانی، می توان نقش بهزیستی روان شناختی و ذهن آگاهی را در نظر گرفت.

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه رگه های تاریک شخصیت، تصمیم گیری شناختی و استحکام روانی در بدنسازان طبیعی، مکملی و استروئیدی بود.روش این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بدنسازان طبیعی، مکملی و استروئیدی شهر رشت در سال (1397) تشکیل دادند. از میان آن ها 150 نفر (50 بدنساز طبیعی، 50 بدنساز مکملی و50 بدنساز استروئیدی) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس رگه های تاریک شخصیت جوناسون و وبستر، آزمون برد و باخت آیوا و مقیاس استحکام روانی ورزشی شرد و همکاران پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی ال.اس.دی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد بین رگه های تاریک شخصیت، تصمیم گیری شناختی و استحکام روانی در سه گروه تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین، نتایج آزمون تعقیبی ال.اس.دی مشخص کرد بدنسازان استروئیدی در مقایسه با بدنسازان مکملی و طبیعی از رگه های تاریک شخصیت و باخت بیشتر و از برد و استحکام روانی کمتری برخوردار بودند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت سوء مصرف داروهای استروئیدی تأثیرات مخربی بر روی ویژگی های شخصیتی و روان شناختی ورزشکاران به جای می گذارد. بنابراین لازم است مربیان توجه بیشتری به این مسائل داشته باشند.

زمینه و هدف: فرایندهای انگیزشی زیربنای رفتارهای یادگیری دانش آموزان هستند که می تواند تحت تأثیر عوامل روان شناختی گوناگون قرار گیرد. از جمله این متغیرها، استحکام روانی نام دارد که سطوح متفاوت آن می تواند بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان تأثیرگذار باشد. از سوی دیگر، ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلندمدت عاملی موثر و مرتبط با موفقیت تحصیلی است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش استحکام روانی و ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلندمدت (ثبات) در پیش بینی موفقیت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش : مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مدارس متوسطه اول ناحیه یک شهر رشت در نیم سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه پژوهش نیز شامل300 دانش آموز از جامعه مذکور (150 دانش آموز دختر و 150 دانش آموز پسر) بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس انگیزش تحصیلی (هارتر، 1981)، پرسشنامه استحکام روانی (شرد، گلبی و ون ورچ ، 2009 )، و مقیاس کوتاه ثبات (داکورث و کیون، 2009) بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد اثر اطمینان (0/17)، پایداری (0/23)، مهارگری (0/21)، و ثبات (0/18) بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان مثبت و معنادار است. همچنین استحکام روانی و ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلندمدت (ثبات) به صورت معناداری انگیزش تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کنند ( 0/01> p ). همچنین نتایج نشان داد که استحکام روانی و ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلندمدت (ثبات)، 17 درصد از انگیزش تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، مشخص شد دانش آموزانی که دارای اهداف بلندمدتی بوده و برنامه مشخصی برای آینده تحصیلی خود دارند، از انگیزه تحصیلی بالاتری برخوردارند. همچنین دانش آموزانی که نمرات بالایی را در استحکام روانی کسب می کنند، پایداری و ثبات بیشتری را در تحصیل نشان می دهند و با انگیزه بادوام تری ادامه تحصیل خواهند داد. بدین ترتیب ضروری است که معلمان و خانواده ها با تمرکز بیشتر به این موضوعات در جهت تقویت استحکام روانی و ثبات دانش آموزان، تلاش کنند.

مشکلات روان شناسی از جمله اضطراب رقابتی و استحکام روانی پایین برای عملکرد ورزشکاران مشکلات زیادی ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس (ام.بی.اس.آر) بر اضطراب رقابتی و استحکام روانی نوجوانان کشتی گیر بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل) بود. در این پژوهش، 36 نوجوان کشتی گیر دارای اضطراب رقابتی بالا که نمره پایین در استحکام روانی داشتند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات در پیش آزمون و پس آزمون از پرسش نامه اضطراب رقابتی و پرسش نامه استحکام روانی 48 (ام.تی.کیو-48) استفاده شد. برای گروه آزمایش ام.بی.اس.آر به مدت 8 جلسه اعمال شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شد. نتایج نشان داد ام.بی.اس.آر بر کاهش اضطراب رقابتی و افزایش اعتماد به نفس ورزشی و استحکام روانی کشتی گیران تأثیر معنا دار داشته است. با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از آموزش ام.بی.اس.آر برای کاهش اضطراب رقابتی، افزایش اعتماد به نفس ورزشی و استحکام روانی نوجوانان کشتی گیر پیشنهاد می شود.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین استحکام روانی و مؤلفه های آن با بازطراحی شغلی معلمان تربیت بدنی شهر اهواز بود. بر اساس جدول مورگان حجم نمونه پژوهش حاضر 201 تخمین زده شد که جهت اطمینان 220 پرسش نامه توزیع و 202 پرسش نامه جمع آوری شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه بازطراحی شغلی معلمان تربیت بدنی و پرسش نامه استحکام روانی بود که روایی و پایایی آن ها در پژوهش های گذشته تأیید شده است. داده های جمع آوری شده توسط آزمون های تی تک نمونه ، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش همزمان در سطح معناداری 05/0≥P تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد بین استحکام روانی و مؤلفه های آن با بازطراحی شغلی معلمان تربیت بدنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، مؤلفه اعتماد بین فردی نیز تنها متغیر پیش بین معنادار عامل استحکام روانی بود. بنابراین می توان عنوان کرد سطوح بالای استحکام روانی و به ویژه اعتماد بین فردی و برقراری روابط بین فردی مثبت می تواند بر میزان استفاده از بازطراحی شغلی یا دستکاری و شخصی سازی محیط آموزشی معلمان تأثیرگذار باشد، این امر با توجه به وضعیت فعلی اغلب مدارس و کمبود امکانات لازم برای اجرای درس تربیت بدنی می تواند به مدیران، کارشناسان تربیت بدنی ادارات و مسئولین مربوطه جهت برنامه ریزی بهتر کمک نماید.

علاوه بر آمادگی بدنی، عوامل روان شناختی می توانند تأثیر فراوانی بر عملکرد ورزشی بگذارد. بررسی و درک این عوامل نیز می تواند احتمال موفقیت ورزشکاران را افزایش دهد. بدین جهت، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استحکام روانی، جو انگیزشی ادراک شده و هدف مداری در میان ورزشکاران حرفه ای بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه ورزشکاران حرفه ای شرکت کننده در تیم های مختلف ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. 120 ورزشکار از رشته های تیمی به روش در دسترس انتخاب شدند. تمام شرکت کنندگان پرسش نامه استحکام روانی ( شیرد، گلبی و ورسچ، 2009) ، پرسش نامه جو انگیزشی ادراک شده ( سایفرز، دودا و چی، 1992) و مقیاس هدف مداری در فعالیت بدنی ( پتریک و مارکلند، 2008) را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها توسط مدل یابی معادلات ساختاری و در سطح معناداری 05/0 ≥ P انجام شدند. نتایج نشان داد که جو انگیزشی مهارتی تأثیر معنادار و مثبتی بر استحکام روانی (006/0 P= ) و انتخاب اهداف تکلیف مدار (0001/0 P= ) و خودمدار (0001/0 P= ) داشت. علاوه بر این، بین جو انگیزشی عملکردی و تکلیف مداری (043/0 P= ) رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین رابطه مثبت و معنا داری بین اهداف تکلیف مدار (012/0 P= ) و خودمدار (014/0 P= ) و استحکام روانی وجود داشت. با توجه به یافته های حاضر، پیشنهاد می شود مربیان و روانشناسان ورزشی در تمرینات و مسابقات، جوی مهارتی برای ورزشکاران ایجاد کرده و بر هدف مداری ورزشکاران نیز تأکید کنند.

هدف: هدف این پژوهش تبیین رابطه ساختاری سرمایه روان شناختی و استحکام روانی و نقش میانجی تحمل ابهام با شادکامی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک طرح همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد تهران واحد علوم تحقیقات در سال تحصیلی 1400-1399 بود که 380 دانشجوی دختر و پسر با روش تصادفی انتخاب و به پرسشنامه های شادکامی آکسفورد (آرگایل و دیگران، 1987)، سرمایه روان شناختی (لوتانز و آولیو، 2007)، استحکام روانی (کلاف و دیگران، 2002) و مقیاس تحمل ابهام (باهر و داگاس، 2002) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از ضرایب همبستگی و تحلیل مسیر و با نرم افزار spss و Amos تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین مؤلفه های سرمایه روان شناختی (تاب آوری، خوش بینی، امیدواری و خودکارآمدی)، مؤلفه های استحکام روانی (تعهد، مبارزه جویی، مهار و اعتماد) و تحمل ابهام با شادکامی دانشجویان رابطه مثبت معنادار وجود دارد. نتایج آزمون مدل یابی نشان داد مدل شادکامی بر اساس سرمایه روان شناختی و استحکام روانی با تاکید بر نقش میانجی تحمل ابهام برازش دارد و تحمل ابهام در ارتباط بین سرمایه روان شناختی و استحکام روانی با شادکامی دانشجویان نقش میانجی دارد. براساس نتایج آزمون مدل یابی سرمایه روان شناختی و استحکام روانی توانایی تبیین 43 درصد از واریانس تحمل ابهام دانشجویان را دارند. افزون بر آن سرمایه روان شناختی، استحکام روانی و تحمل ابهام توانایی تبیین 52 درصد از واریانس شادکامی دانشجویان را دارند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد به منظور افزایش سطح شادکامی دانشجویان، می توان بر اساس روان شناسی مثبت نگر و رگه-های شخصیتی مانند سرمایه روان شناختی و استحکام روانی، همچنین تقویت درک مناسب محیطی با تقویت تحمل ابهام دانشجویان، اقداماتی اثرگذار را در راستای تقویت شادکامی و کیفیت زندگی دانشجویان و افراد جامعه انجام داد که با توجه به شرایط تحمیل شده به دلیل همه گیری کرونا، امری ضروری است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی هراس کرونایی براساس استحکام روانی بواسطه خودانتقادی در دانشجویان دختر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد واحد تنکابن بود که از میان آن ها، بر طبق فرمول کوکران تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهشی شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)، پرسشنامه استحکام روانی کلا، ارله و سویل (2002) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامسون و ظروف (2004) بود. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی همزمان بوسیله نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد استحکام روانی پیش بینی کننده معنا دار اضطراب کرونا است، همچنین خودانتقادی پیش بینی کننده معنادار اضطراب کرونا است و وقتی در رابطه بین استحکام روانی و اضطراب کرونا، خودانتقادی به عنوان متغیر واسطه ای وارد شود، این رابطه کاهش می یابد (01/0=P). نتیجه گیری: براساس نتایج حاصله، توجه به استحکام روانی بواسطه خودانتقادی در میزان تجربه هراس کرونایی در دانشجویان دختر نقش بسزایی دارد.

کووید-19 موجب مشکلات روان شناختی در ورزشکاران شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اضطراب کرونا و نقش ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی در پیش بینی آن در ورزشکاران رشته بدنسازی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل ورزشکاران رشته بدنسازی در ملایر تشکیل دادند که از میان آنان 267 ورزشکار به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب بیماری کرونا، ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که 82/40 درصد ورزشکاران رشته بدنسازی دارای اضطراب متوسط تا شدید نسبت به بیماری کرونا بودند. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ذهن آگاهی ورزشی (بازیابی تمرکز) و استحکام روانی (کنترل و چالش) در پیش بینی اضطراب کرونا نقش معنادار داشتند. با توجه به نتایج، روانشناسان ورزشی باید به مشکلات روان شناختی به ویژه اضطراب کرونا در ورزشکاران بدنسازی در شرایط شیوع کووید-19 توجه داشته باشند تا بتوانند برنامه ریزی لازم را برای تمرینات روان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی برای کاهش اضطراب کرونا ارائه دهند.

استحکام روانی و خودآگاهی هیجانی، مولفه هایی هستند که بر فرآیندهای اجتماعی، ارتباط، روانشناختی و هیجانی افراد اثرگذارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی بر استحکام روانی و خودآگاهی هیجانی دختران نوجوان شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دختران نوجوان 13 الی 18 سال شهر اصفهان بودند که تعداد 30 نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس، با توجه به ملاک های ورود و خروج، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه 48 سوالی استحکام روانی (کلاف و همکاران، 2002) و پرسشنامه استاندارد خودآگاهی هیجانی (گرنت، فرانکلین و لانگ فورد، 2002) میباشد. گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی (متیو و وست، 2016) را در هشت جلسه 90 دقیقه ای در طی دو ماه به صورت هفته ای یک جلسه دریافت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و از طریق نرم افزار SPSS-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها از مقایسه دو گروه آزمایش و گواه نشان داد به طور کلی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی بر استحکام روانی و خودآگاهی هیجانی دختران نوجوان، اثر معنادار دارد (P<0/05). نتایج حاکی از آن بود، به نظر می رسد که درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی می تواند استحکام روانی و خودآگاهی هیجانی دختران نوجوان را افزایش دهد و در جهت بهبود سلامت روان آن ها برآید.

زمینه و هدف: ثبات عامل هدایت گر موفقیت است و بدون ثبات، امکان شکوفایی استعداد وجود ندارد. در واقع، ثبات جزء ضروری موفقیت در مدرسه است که بهبود آن می تواند پیشرفت تحصیلی را به همراه آورد. بدین ترتیب، مطالعه حاضر در تلاش است که در قالب یک مطالعه مداخله ای با استفاده از برنامه ثبات به تقویت ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلند مدت، استحکام روانی، و خودکارآمدی دانش آموزان بپردازد. روش: در این مطالعه شبه تجربی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه)، جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مدارس متوسطه یکم ناحیه یک شهر رشت در نیم سال تحصیلی 98-1397 بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 82 دانش آموز (41 دانش آموز دختر و 41 دانش آموز پسر) با سن بین 13 تا 15 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (تعداد=41) و گواه جایدهی (تعداد=41) گردیدند. برنامه توسعه و تقویت ثبات و قالب ذهنی شامل داستان ها، نقشه های انتخاب، راهنمایی هم کلاسی ، ارزیابی خود و خود-آموزش دهی کلامی (پولیرستک، 2017) برای گروه آزمایش در قالب 9 جلسه 90 دقیقه ای (سه روز در هفته) تدوین شده وبه صورت گروهی روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس کوتاه ثبات (داکورث و کیون، 2009)، پرسشنامه استحکام روانی-18 گویه ای (کلاف و همکاران، 2002) و مقیاس خودکارآمدی عمومی (شوارزر و جروسالم، 1995) بودند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده با روش تحلیل چندمتغیره کوواریانس انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج، برنامه تقویت ثبات منجر به بهبود نگهداری تلاش (0/46 = ηp2)، تداوم علاقه (0/61 = ηp2)، استحکام روانی (0/4646/0 = ηp2) و خودکارآمدی (0/50 = ηp2) در دانش آموزان شد. برنامه بر تداوم علاقه (0/61 = ηp2) بیش از همه موثر بود (0/001>P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تاییدکننده کارآمدی برنامه ثبات بر ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلند مدت، استحکام روانی و خودکارآمدی دانش آموزان بوده است و در نتیجه با توجه به نقش تسهیل گر ثبات در عملکرد تحصیلی دانش آموزان و موفقیت در مدرسه، ضروری است که مداخلاتی به منظور توسعه ثبات در دانش آموزان ارائه شود.

مقدمه: تصمیم گیری یکی از عوامل کلیدی است که با عوامل روانشناختی ارتباط بالایی دارد. با این وجود در مورد بررسی ارتباط بین این متغیر و استحکام روانی مطالعات اندکی صورت گرفته است. هدف: هدف از این تحقیق بررسی ارتباط استحکام روانی با دقت تصمیم گیری با توجه به نقش واسطه ای جنسیت بود. روش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه داوران فوتسال لیگ برتر کشور در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود، که تعداد ۱۲۳ نفر به صورت داوطلبانه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از آزمون دقت تصمیم گیری اسپیتز و همکاران (۲۰۱۸) و پرسشنامه استحکام روانی کلاف و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. بررسی رابطه بین متغیرها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون تی مستقل و نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین استحکام روانی با دقت تصمیم گیری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰/۳۲ ،P=۰/۰۰۱). همچنین نتایج مؤلفه های استحکام روانی نشان داد که بین مؤلفه های چالش، تعهد، کنترل هیجانی و کنترل زندگی با دقت تصمیم گیری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰/۰۵>P). آزمون رگرسیون چندگانه نیز نشان داد دقت تصمیم گیری توسط استحکام روانی (۰/۰۳۰=B) قابل پیش بینی است و بین زنان و مردان در استحکام روانی تفاوت معناداری وجود دارد (t=۳/۸۱ و P<۰/۰۰۱)؛ اما این تفاوت در دقت تصمیم گیری معنادار نبود (۰/۰۵<P). نتیجه گیری: وجود ارتباط معنادار بین استحکام روانی و دقت تصمیم گیری، نشان می دهد با افزایش استحکام روانی، دقت تصمیم گیری بهبود می یابد؛ لذا پیشنهاد می شود از متغیر استحکام روانی به عنوان یک روش روانشناختی مؤثر در بهبود عملکرد شناختی استفاده شود.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه استحکام روانی با کنش تأملی در زنان شهر اصفهان می باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی_همبستگی و جامعه آماری آن کلیه زنان نواحی 1 تا 3 شهر اصفهان بودند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 173 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه 48 سؤالی استحکام روانی کلاف و همکاران و پرسشنامه کنشوری تأملی فوناگی بود که روایی و پایایی آن ها در پژوهش های قبلی و پژوهش حاضر تائید شده است. داده های جمع آوری شده توسط آزمون تی تک نمونه، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش همزمان در سطح معناداری 0/05 تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد بین استحکام روانی و مؤلفه های آن با عامل اطمینان کنش تأملی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان دادند که بین استحکام روانی و مؤلفه های آن با عامل عدم اطمینان کنش تأملی رابطه منفی معناداری وجود دارد. از بین متغیرهای پیش بین، اعتماد به توانایی های خود و چالش بیشترین ضریب همبستگی را با عامل اطمینان کنش تأملی و متغیرهای اعتماد به توانایی های خود و کنترل هیجان بیشترین ضریب همبستگی را با عامل عدم اطمینان کنش تأملی دارا هستند؛ بنابراین می توان عنوان کرد سطوح بالای استحکام روانی می تواند بر میزان کنش تأملی زنان تأثیرگذار باشد. نتایج این پژوهش می تواند در جهت افزایش سلامت روان جامعه زنان کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری میلین زدای عص بی مرک زی اس ت. ای ن بیم اری یک ی از شایع ترین بیماری های نورولوژیک در انسان بوده و ناتوان کننده ترین بیماری سنین جوانی است در این راستا هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثربخشی درمان مبتنی بر تجارب زیسته انگ اجتماعی بر استحکام روانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه بود، جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در سال 1399 به مطب متخصص مغز و اعصاب شهر اصفهان مراجعه کردند بود و همچنین افرادی که از طریق آگاهی در شبکه های اجتماعی مطلع شدند که 30 بیمار مبتلا به ام اس به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه درمان مبتنی بر تجارب زیسته انگ اجتماعی و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند آزمودنی ها به مدت 8جلسه هفتگی 90 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر تجارب زیسته انگ اجتماعی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. داده ها در این پژوهش، توسط پرسش نامه استحکام روانی (MTQ48) (کلاف و همکارانش، 2007) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری گردآوری شد و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر نشان داد درمان مبتنی بر تجارب زیسته در مرحله بین گروهی تفاوت معنی داری ایجاد کرده است(05/0>P). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر تجارب زیسته انگ اجتماعی موجب افزایش استحکام روانی در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس گردیده است. بنابراین این نتایج برای متخصصین بالینی و مراقبین بهداشتی توصیه می گردد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی ویژگی های روان سنجی مقیاس استحکام روانی نوجوانان McGeown و همکاران (2016) و آزمون رابطه ی آن با اهمال کاری تحصیلی، اضطراب فراگیر و اضطراب ریاضی در قالب تحلیل مسیر بود. نمونه آماری پژوهش شامل 455 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر زنجان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت حضوری و اجرای کلاسی به مقیاس های مربوطه پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده ها، به صورت دوفازی و با به کارگیری روش های آماری تحلیل عاملی و تحلیل مسیر انجام شد. در فاز اول پژوهش به بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس استحکام روانی پرداخته شد. نتایج نشان داد یک راه حل شش عاملی، مطابق با شش ویژگی پیشنهادی استحکام روانی یعنی چالش، تعهد، کنترل (زندگی و هیجان) و اعتمادبه نفس (توانایی ها و بین فردی)، نسبت به مدل های رقیب بهترین برازش مدل را دارد. به علاوه همسانی درونی کل مقیاس با استفاده از آلفای کرونباخ 81/0 به دست آمد. در فاز دوم پژوهش به آزمون اثرات مستقیم و غیرمستقیم استحکام روانی بر اضطراب (فراگیر و ریاضی) و اهمال کاری تحصیلی با به کارگیری تکنیک آماری تحلیل مسیر پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان که استحکام روانی اثر مستقیم بر اضطراب فراگیر، اضطراب ریاضی و اهمال کاری تحصیلی دارد به علاوه استحکام روانی با میانجی گری اضطراب فراگیر بر اهمال کاری تحصیلی و اضطراب ریاضی اثر غیرمستقیم دارد. پیامد یافته های پژوهش ازجمله کاربرد نتایج در مدارس و محیط های تحصیلی و پیشنهاد های پژوهشی برای مطالعات آتی موردبررسی قرار گرفت.