درخت حوزه‌های تخصصی

طی سالهای اخیر، معلمین به عنوان یکی از مهمترین عوامل در تعلیم و تربیت بیش از پیش مورد توجه محققین قرار گرفته­اند. در این راستا، تلاشهای زیادی جهت یافتن روابط بین متغیرهای مختلف معلمان (از جمله کارآمدی، تحلیل­رفتگی شغلی، سبک تدریس و هوش هیجانی) و ویژگیهای جمعیت شناختی آنان (نظیر جنسیت، میزان تحصیلات، و سابقه تدریس) در رشته­های وابسته به تعلیم و تربیت صورت گرفته است. با این وجود، فقدان چنین تحقیقاتی در رشته آموزش زبان انگلیسی محسوس می باشد. هدف از تحقیق حاضر، یافتن روابط میان برخی از این متغیرها در بین معلمان زبان انگلیسی ایرانی بود. بدین منظور، 264 معلم زبان انگلیسی به چهار پرسشنامه کارآمدی، تحلیل­رفتگی شغلی، سبک تدریس، و هوش هیجانی پاسخ دادند. نتایج تحلیل داده­های جمع­آوری شده حاکی از وجود همبستگی معنا دار در بین برخی از اجزا این چهار متغیر از یکسو و اختلاف معنا دار در بین بعضی از این اجزا بر اساس جنسیت، میزان تحصیلات، و سابقه تدریس افراد شرکت­کننده در تحقیق بود.

در سال­های اخیر مفهوم تحول حرفه­ای در حیطه آموزش زبان دوم خصوصا عوامل تاثیرگذار بر آن در دوره پساروش از اهمیت بسیار برخوردار شده است. این تحقیق با استفاده از پرسشنامه دلینگر و همکاران به ارتباط بین مولفه­های این پرسشنامه و سه عامل معلم شامل جنسیت، تجربه، و پیشینه تحصیلی می­پردازد. نتیجه تحقیق در مورد 59 معلم نشان می دهد که این عوامل عمدتا تاثیری بر برداشت معلمان ار کارآمدی خود ندارند. نتایج دال بر آن است که معلمان نیازمند رویکرد تامل­گرا هستند تا درک درستی از کارآمدی خود پیدا کنند.

مطالعات مبتنی بر دیدگاه اجتماعی – فرهنگی که به بررسی چگونگی توسعه کاربرد شناسی زبان بینابین می پردازند به تازگی توجه پژوهشگران حیطه اکتساب و آموزش زبان دوم را به خود جلب نموده و در این میان نقش مفاهیمی چون «همیاری»و « حیطه تحول تدریجی» در توسعه کاربرد شناسی زبان بینابین از جمله زمینه های در خور توجه است. مطالعه حاضر به بررسی میزان اثرگذاری کمک همیاران ارشد در حیطه تحول تدریجی ، همیاران هم سطح ، ونیز آموزگاران بدون توجه به حیطه تحول تدریجی بر توسعه کاربرد شناسی زبان می پردازد. در این مطالعه هشتاد و پنج دانشجوی رشته زبان انگلیسی شرکت نموده اند که از این تعداد 27 نفر مرد و 58 نفر زن بودند که در قالب سه گروه گواه و یک گروه کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه های گواه یا به یکی از روشهای همیاری مستقیم و غیرمستقیم در حیطه تحول تدریجی توسط همیاران ارشد خود و یا توسط همیاران هم سطح خود و بدون توجه به حیطه تحول تدریجی در انجام فعالیتهای زبانی یاری می شدند. شرکت کنندگان گروه کنترل نیز کمک های معلم خویش را که بدون توجه به حیطه تحول تدریجی آنان ارایه می شد دریافت می کردند. این مطالعه نشان می دهد که کمک و همیاری مستقیم و غیرمستقیم همیاران ارشد در حیطه تحول تدریجی زبان آموزان نسبت به دو نوع دیگر همیاری که بدون توجه به حیطه تحول تدریجی از طرف همیاران هم سطح و معلم ارایه می شد در توسعه کاربرد شناسی زبان بینابین نقش موثرتری دارد . کمک همیاران هم سطح نیز پس از همیاری مستقیم و غیر مستقیم همیاران ارشد در رتبه سوم تاثیر گذاری بر توسعه کاربرد شناسی زبان بینابین و تشکیل حیطه تحول تدریجی قرار می گیرد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که اشکال مختلف همیاری به طور نسبی در توسعه کاربرد شناسی زبان بینابین زبان آموزان انگلیسی موثر می باشد.

هدف این تحقیق, تحلیل استعارى عقاید زبان آموزان در مورد شرایط کنونى و ایده آل تدریس و یادگیرى زبان انگلیسى در مدارس و مؤسسات زبان و تاثیر این شرایط در چگونگى یادگیرى آنهاست. به منظور بررسى کیفى از زبان آموزان مؤسسات و مدارس خواسته شده که نظرات خود درباره شرایط کنونى و ایده آل تدریس و یادگیرى زبان را در قالب استعاره با کامل کردن جملات ناتمام، بیان کنند. بررسى و تقسیم بندى استعاره هاى بدست آمده توسط دستورالعمل ارایه شده مارتینز (2001) نشانگر اجراى شیوه هاى تدریس و یادگیرى رفتارگرایی در مدارس بود، در حالیکه زبان آموزان آنها به شیوه هاى شناخت گرایی گرایش نشان دادند. نتایج همچنین حاکی از این عقیده زبان آموزان مؤسسات است که در حال حاضر در کلاسهاى آنها از شیوه هاى شناخت گرایی استفاده می شود در حالی که آنها به شیوه هاى نوین تدریس موقعیتى تمایل دارند. در مجموع نتیجه گیرى می شود که زبان آموزان مؤسسات از نقطه نظر استفاده از شیوه هاى تدریس و یادگیری یک گام فراتر از زبان آموزان مدارس هستند که تأیید این نکته مى تواند دلیلی بر موفقیت بیشتر آنها به شمار آید. در پایان، کاربرد این یافته ها در موقعیت انگلیسی به عنوان زبان خارجی در ایران مورد بررسى قرار گرفته است.

در این مقاله به این پرسش خواهیم پرداخت که چگونه میتوان به زبان آموز خردسال در یادگیری زبان خارجی کمک کرد. برخی از محققین بر این باورند که یادگیری اساساً فرایند بخاطرسپاری است. اهمیت مسئله ""به خاطرسپاری"" نزد کودک از همین جا نشأت می گیرد. یکی از عواملی که کودک را به سمت موفقیت تحصیلی سوق می دهد، فراگیری بهتر به خاطر سپردن است. برای دستیابی به یادگیری مؤثر نزد خردسالان، باید مهارت های یادگیری مناسب انتخاب کرد. محققین گروه برنامه ریزی عصب شناسی زبان، مهارت های به خاطر سپاری متناسب با فرایند یادگیری زبان خارجی نزد خردسالان را ارائه میکنند. برخی از توصیه های نظری این گروه را مورد مطالعه قرار می دهیم. بر اساس این توصیه ها فعالسازی منابع حافظه ای خردسالان با کمک مهارت های بخاطرسپاری دیداری مناسب، موجب فعالسازی نیمکرة راست مغز خردسال میشود. از اینرو یادگیری زبان خارجی استوارتر می شود. این نظریه یادآور می شود که روش دیداری برای یادگیری زبان خارجی نزد خردسالان مؤثرتر است.