بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری خانواده و شخصیت کارآفرینانه جوانان (مطالعه موردی شهر تهران)
حوزه های تخصصی:
بیکاری یکی از بزرگ ترین مشکلات جامعه ایران است. کارآفرینی از جمله عواملی است که می تواند این مشکل را تا حدودی برطرف نماید. از طرف دیگر، خانواده، اساسی ترین نهاد جامعه پذیر کردن، به ویژه در سال های اولیه زندگی است. اینکه خانواده چگونه فرد را تربیت می کند، بر شکل گیری شخصیت وی، اثرگذار است. گونه های ساختار قدرت در خانواده که مؤید نوع شیوه های تربیتی والدین است، در بروز رفتارهای متفاوت فرزندان در زندگی اجتماعی مؤثر است. پژوهش حاضر، باهدف بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری و شخصیت کارآفرینانه افراد، در بین جوانان تهرانی انجام گرفته است. برای رسیدن به هدف تحقیق از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه استفاده شد. با توجه به جامعه آماری تحقیق، تعداد 397 نفر از جوانان تهرانی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد و موردبررسی قرار گرفت. شخصیت کارآفرینانه شامل شش بعد خلاقیت، مرکز کنترل درونی، استقلال طلبی، خطرپذیری منطقی، نیازبه موفقیت و تحمل ابهام است. همچنین گونه های فرزندپروری نیز شامل فرزندپروری مقتدر، فرزندپروری دموکراتیک و فرزندپروری سهل گیر می باشد. مقدار F محاسبه شده 216/44 شد که درسطح 95 درصد، معنی داری رابطه بین سبک فرزندپروری و شخصیت کارآفرینانه را نشان می دهد. R با ضریب همبستگی چندگانه 457/0 نشان داد که متغیرهای مستقل داخل معادله، به طور همزمان، تقریباً 7/45 درصد با متغیر شخصیت کارآفرینانه ارتباط دارند. R2 با ضریب تعیینی که داشت، نشان داد که 9/20 درصد از واریانس متغیر شخصیت کارآفرینانه به وسیله متغیرهای مستقل موجود در معادله تبیین می شوند.