درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از تحقیق حاضر توصیف هوش عاطفی و راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران آموزشی و اجرایی دانشکده و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های کشور، تعیین رابطه بین آنها و مقایسه این متغیرها در بین آزمودنی ها و ارائه الگو بود. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه های هوش عاطفی شرینگ، پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز و پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی مدیران گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد کنترل همبستگی معنی دار منفی وجود دارد (4439/0 - = r، 0001/0P<). بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد راه حل گرایی همبستگی معنی دار مثبت مشاهده شد (4258/0=r،0001/0P<). بین هوش عاطفی و راهبرد عدم مقابله هیچ گونه همبستگی مشاهده نشد. بین مدیران با مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد با دکترا و مدیران آموزشی با اجرایی از نظر میزان هوش عاطفی و انتخاب راهبردهای مدیریت تعارض تفاوت معنی داری مشاهده نشد

هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی نقش عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی در قالب سه دسته عامل کلی ""عوامل سوق دهنده، جلب کننده و بازدارنده"" از دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران و استرالیا است. بدین منظور 25 مدیر و دست اندرکار ورزش از کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی کشور ایران و 25 مدیر و دست اندرکار ورزش از کمیته ملی المپیک کشور استرالیا به عنوان نمونه انتخاب شدند. با توجه به ماهیت تحلیلی تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته ای بر اساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت طراحی و بین آزمودنی های مورد نظر توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات، با استفاده از بسته نرم افزار آماری SPSS، داده ها استخراج، ویرایش و از طریق آزمون آماری t-Student تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران با مدیران و دست اندرکاران استرالیا در خصوص عوامل جلب کننده و باز دارنده تفاوت معنی داری وجود دارد، به نحوی که مدیران و دست اندرکاران ورزش استرالیا به عوامل جلب کننده بیشتر از مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران اهمیت می دهند، در حالی که مدیران ودست اندرکاران ورزش ایران به اهمیت عوامل بازدارنده بیشتر از مدیران و دست اندرکاران استرالیا تاکید می کنند.

هدف از پژوهش حاضر تدوین نورم ملی وزن کوله¬پشتی برای دانش¬آموزان پسر ایرانی در مقاطع تحصیلی مختلف بود. نمونه آماری شامل 2000 نفر (ابتدایی: 790 نفر با میانگین سن 1/9 سال، وزن 9/31 کیلوگرم و قد 7/135 سانتی متر؛ راهنمایی: 600 نفر با میانگین سن 2/13 سال، وزن 32/48 کیلوگرم و قد 9/154 سانتی متر؛ دبیرستان: 610 نفر با میانگین سن 6/16 سال، وزن 85/62 کیلوگرم و قد 74/169 سانتی متر) بود که به طور تصادفی خوشه ای از پنج منطقه جغرافیایی مختلف کشور انتخاب شدند. این مطالعه طی دو مرحله اجرا شد: در مرحله اول که 2000 دانش آموز مورد پیمایش اولیه قرار گرفتند، ویژگی¬های جمعیت-شناختی نمونه ها و وزن مطلق (کیلوگرم) و نسبی (درصد وزن بدن) کوله پشتی آن ها اندازه گیری و ثبت شد. سپس، چارک های اول تا سوم وزن نسبی کوله پشتی حملی موجود در توزیع طبیعی داده ها برای هر یک از مقاطع تحصیلی به¬دست آمد. در مرحله دوم اثر حمل بارهایی به میزان چارک های اول تا سوم وزن نسبی کوله¬پشتی بر پارامترهای فیزیولوژیکی (ضربان قلب، فشار خون، اکسیژن مصرفی، هزینه انرژی و تهویه دقیقه ای) 54 دانش¬آموز در آزمایشگاه، با استفاده از دستگاه گاز آنالایزر مطالعه شد. همچنین در ادامه، اثر حمل این بارها بر میزان دردهای جسمانی دانش¬آموزان، با استفاده از مقیاس DRS بررسی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد حمل کوله¬پشتی با وزن¬هایی معادل 30/11%، 50/10% و 9% وزن بدن و بیشتر، به ترتیب در دانش¬آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به تغییرات منفی معنی داری در عملکرد فیزیولوژیکی و نیز افزایش معنی دار میزان دردهای جسمانی آن ها منجر می شود. همچنین، با وجود آسیب¬پذیر بودن ساختارهای عضلانی- اسکلتی در سنین کمتر، نتایج تحقیق نشان داد که دانش¬آموزان دبستانی، در مقایسه با دانش¬آموزان مقاطع بالاتر کوله پشتی سنگین تری حمل می کنند. با توجه به نتایج، به طور کلی نورم طبیعی و حداکثر وزن نسبی مجاز کوله¬پشتی، به ترتیب برای دانش¬آموزان ابتدایی، 5/9% و 11% وزن بدن، راهنمایی، 8% و 5/9% وزن بدن و دبیرستان، 7% و 5/8% وزن بدن تعیین شده است. بر همین اساس، نورم و حداکثر وزن مجاز کوله¬پشتی بر حسب کیلوگرم برای پایه های اول تا پنجم ابتدایی با وزن طبیعی، به¬ترتیب (10/2 و 35/2)، (40/2 و 80/2)، (70/2 و 15/3)، (10/3 و 50/3) و (40/3 و 90/3) کیلوگرم، برای پایه های اول تا سوم راهنمایی با وزن طبیعی، به ترتیب (55/3 و 22/4)، (80/3 و 50/4) و (12/4 و 90/4) کیلوگرم و برای پایه های اول تا سوم دبیرستان با وزن طبیعی، به ترتیب (25/4 و 15/5)، (36/4 و 30/5) و (60/4 و 60/5) کیلوگرم تعیین شده است؛ بنابراین، با توجه به رعایت نکردن حمل وزن مجاز کوله پشتی از سوی دانش¬آموزان ایرانی که تاکنون به دلیل نبود نورم ملی در مدارس، عادی به نظر می رسید و آثار منفی خود را بر دردها و ناهنجاری های قامت آن ها برجای می گذاشت، پیشنهاد می شود دانش آموزان، والدین، مدیران و مسئولان آموزش و پرورش از نتایج تحقیق حاضر به عنوان مبنا و نورم وزن کوله پشتی استفاده کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان تأثیر عوامل مدیریتی بر هویت هواداران تیم های فوتبال در ایران است. این عوامل عبارتند از: سازمان، جذابیت، وابستگی، رسانه و سنت.512 نفر از هواداران هشت تیم فوتبال حاضر در لیگ برتر فصل 1387- 88 به عنوان نمونة تحقیق، پرسشنامة استاندارد 54 سؤالی شامل پنج عامل اصلی و 12 مؤلفة فرعی را به صورت داوطلبانه تکمیل کردند. 12 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی روایی صوری و محتوایی این ابزار را تأیید کردند و پایایی آن از طریق تحلیل پاسخ های 35 نفر از افراد جامعة مورد مطالعه به دست آمد. (83/0 = α). یافته های حاصل از آزمون دو جمله ای با اطمینان 95/0 نشان داد که چهار عامل مدیریتی شامل سازمان (0003/0=P)، جذابیت (0002/0 =P)، وابستگی (013/0 =P) و سنت (012/0 =P) نقش بسیار مهمی در ایجاد و حفظ هویت تیمی هواداران تیم های فوتبال دارند. همچنین بر اساس نتایج آزمون فریدمن، جذابیت (09/4 =میانگین رتبه) مهم ترین عامل و رسانه (04/3 =میانگین رتبه) کم اهمیت ترین عامل ایجاد و حفظ هویت تیمی هواداران تیم ها میباشند. نتیجة کلی این تحقیق نشان داد که بیشتر عوامل مدیریتی فوق، باعث جذب افراد به باشگاه های فوتبال و شکل گیری باشگاه های هواداری در حوزة صنعت فوتبال کشور میشوند؛ بنابراین آگاهی از چنین مواردی نه تنها باعث توسعة دانش دربارة مفهوم هویت تیمی میشود، بلکه کاربردها و فواید عملی ویژه ای برای متخصصان مدیریت ورزشی، مدیران باشگاه ها و سازمان های ورزشی در جهت توسعة صنعت فوتبال خواهد داشت.

هدف این تحقیق بررسی اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز بود. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان تنیس روی میز شهر تهران بودند که بعد از تعیین دست و چشم برتر 48 بازیکن با میانگین سنی (08/3 ±) 85/23 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 4 گروه (همسوی ماهر، دگرسوی ماهر، همسوی مبتدی و دگرسوی مبتدی) قرار گرفتند. پرسشنامه دست برتری آنت با روایی 80 درصد و پایایی 86 درصد و کارت سوراخ دار برای تعیین چشم و دست برتر بازیکنان استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی ترکیبی نشان داد که اثر متقابل تکلیف و الگوی ترجیح جانبی بر متغیر دقت و الگو معنادار نبود (05/0 P>). همچنین، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف و سطح مهارت بر متغیر دقت معنادار نبود (05/0 P>) ولی بر الگو معنادار بود (05/0 P≤). به علاوه، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف، الگوی ترجیح جانبی و سطح مهارت بر متغیر دقت و الگو نیز معنادار نبود (05/0 P>). با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد الگوی ترجیح جانبی در اجرای مهارت های فورهند و بکهند رشته تنیس روی میز مهم نباشد. می توان گفت که این عامل در سطوح مورد مطالعه تحقیق حاضر اثری نداشت؛ ولی شاید در سطوح بالا با تجربه زیاد اثر داشته باشد و یا با ارزیابی های دقیق تر کینماتیکی اثرات معنی داری دیده شود که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد..

هدف از این پژوهش، ارائه ی مدلی از بی انگیزگی دانش آموزان در فعالیت های تربیت بدنی بر اساس ساختار چهاربعدی بی انگیزگی بود. این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بوده و به شکل میدانی انجام شده است. به این منظور، 381 دانش آموز مقطع متوسطه ی شهرستان بوکان به روش تصادفی، خوشه ای، چند مرحله ای به عنوان نمونه های آماری انتخاب شدند و پرسش نامه ی بی انگیزگی در تربیت بدنی (AI-PE) شن و همکاران با پایایی =0.81α را پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل معادله ی ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که جذاب نبودن و ارزشمند نبودن فعالیت های تربیت بدنی با تلاش ناکافی دانش آموزان رابطه ی مثبت و معنا دار دارند (به ترتیب؛ r=0.560، P=0.002؛ r=0.662 ، P=0.001) و تلاش ناکافی با اعتقاد به کمبود توانایی رابطه ی مثبت و معنا دار دارد (r=0.668 ، P=0.000). ضرایب مسیر استانداردشده در مدل برازش شده نشان داد که جذاب نبودن و ارزشمند نبودن فعالیت های تربیت بدنی به ترتیب به میزان 27/0 و 61/0 بر تلاش ناکافی دانش آموزان اثرگذار هستند. هم چنین، تلاش ناکافی به میزان 89/0 بر اعتقاد به کمبود توانایی تأثیرگذار است. ممکن است دانش آموزان به دلایل مختلفی در فعالیت های تربیت بدنی بی-انگیزه شوند. پس، باید ماهیت چندبعدی بی انگیزگی در تربیت بدنی شناسایی و در طول تدریس و یادگیری مورد توجه قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر عبارت است از مقایسه سطح و محتوای مواد معدنی استخوان بین زنان فوتسالیست و غیر ورزشکار. نمونه های این پژوهش 15 زن فوتسالیست (سن 8/2±3/24 سال، قد 4/4±1/161سانتی متر، و وزن 7±3/54 کیلوگرم) و 15 زن سالم غیر ورزشکار (سن 2±8/23 سال، قد 7±9/160 سانتی متر، و وزن 6/9±5/51 کیلوگرم) بودند. همه نمونه ها سالم بودند و هیچ گونه سابقه بیماری و پوکی استخوان یا شکستگی نداشتند. همچنین، هیچ دارویی نیز استفاده نمی کردند. سطح و محتوای مواد معدنی استخوان با دستگاه سنجش تراکم مواد معدنی استخوان (DEXA) در مهره های دوم تا چهارم کمری، همچنین گردن و تروکانتر استخوان ران هر دو پا اندازه گیری شد. آزمون t مستقل در تحلیل داده ها به کار رفت. نتایج نشان داد میزان محتوای مواد معدنی استخوان مهره های کمری، و پای برتر و غیر برتر زنان فوتسالیست (8/2477±0/53607، 3/2393±6/35130 و 8/2177±2/36791 میلی گرم) به طور معناداری (05/0>P) بیشتر از زنان غیرورزشکار (2/1979±3/45877، 8/2178±8/27082 و 4/1848±2/26739 میلی گرم) بود. اما، بین سطح استخوانی در مهره های کمر، و پای برتر و غیر برتر زنان فوتسالیست (5/2±4/42، 8/1±2/31 و 9/1±2/31 سانتی مترمربع) و افراد غیرورزشکار (5/2±5/41، 9/1±9/30 و 9/1±4/30 سانتی مترمربع) تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر هشت هفته مصرف مکمل آهن بر ذخایر آهن بدن زنان ورزشکار انجام شده است. آزمودنی های پژوهش 28 زن ورزشکار داوطلب در باشگاه های آمادگی جسمانی و واجد شرایط (فریتین سرم کمتر از 20 نانوگرم بر میلی لیتر) با میانگین 64/2 39/26 سال، میانگین وزن 70/5 61/61 کیلوگرم و میانگین قد 17/4 163 سانتی متر بودند که به روش تصادفی ساده و با استفاده از طرحی دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. اطلاعات مربوط به غلظت فریتین سرم، هموگلوبین، هماتوکریت، ظرفیت اتصال به آهن خون (TIBC) و درصد اشباع ترانسفرین، قبل و بعد از مصرف مکمل جمع آوری و اندازه گیری شد. در طول دوره مصرف مکمل، گروه تجربی روزانه 100میلی گرم آهن و گروه کنترل روزانه 100 میلی گرم دارونما دریافت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری t همبسته و t مستقل بررسی و تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد در گروه تجربی یک دوره هشت هفته ای مصرف مکمل آهن در زنان ورزشکار توانسته است بر بیشتر متغیرهای پژوهش تأثیری مثبت و معنی دار داشته باشد (05/0< P). در گروه کنترل مصرف دارونما تأثیر معنی داری بر هیچ یک از متغیرهای اندازه گیری شده در زنان ورزشکار نشان نداد. همچنین، مقایسه نتایج دو گروه بعد از دوره مصرف مکمل آهن نیز نشان داد مصرف مکمل آهن در گروه تجربی موجب افزایش غلظت فریتین سرم (005/0P=) زنان ورزشکار، در مقایسه با گروه کنترل شده است، ولی در سایر متغیرها با وجود افزایش مقادیر در گروه مکمل، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0> P). با توجه به نتایج پژوهش، توصیه می شود زنان ورزشکار زیر نظر پزشک یا افراد متخصص از قرص های آهن و سایر مکمل های تقویتی در این زمینه (از جمله ویتامین C)، استفاده کنند تا احتمال ابتلا به کم خونی فقر آهن کاهش یابد.

گیرنده های استیل کولین نیکوتینی (nAChR)، پروتئین های کامل غشایی هستند که عمل انتقال سیناپسی را در اتصالات عصبی عضلانی تعدیل می کنند. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر میزان nAChR در عضله نعلی موش های نر نژاد ویستار بود. تعداد 23 سر موش نر ویستار (با میانگین وزن 15 ± 220 گرم( به طور تصادفی به سه گروه کنترل(تعداد 8 سر)، تمرین مقاومتی(تعداد 7 سر) و تمرین ترکیبی(تعداد 8 سر) تقسیم شدند. حیوانات در هر دو گروه تمرینی به مدت 12 هفته برطبق برنامه های مورد نظر به تمرین پرداختند. 48 ساعت بعداز آخرین جلسه تمرینی، حیوانات بیهوش شدند و عضله نعلی آنها جدا شد. برای سنجش nAChR، از کیت الایزا استفاده شد. برای تحلیل آماری نیز، t مستقل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو تمرین مقاومتی و ترکیبی موجب افزایش میزان nAChR عضله نعلی شد؛ بدین ترتیب که بین میزان nAChR گروه کنترل با گروه تمرین مقاومتی (001/0> p) وگروه کنترل با تمرین ترکیبی(001/0> p) تفاوت معنی دار وجود داشت. به علاوه، مشخص شد بینnAChR عضله نعلی گروه های تمرین ترکیبی و تمرین مقاومتی تفاوت معنی دار وجود ندارد. بر اساس این یافته ها، تمرین ورزشی می تواند عامل مهمی در افزایش nAChR در عضله نعلی موش نر ویستار باشد. به -نظر می رسد که فعالیت بدنی مانند تمرینات مقاومتی و ترکیبی احتمالاً می تواند با تسریع عوامل نروتروفیکی که در ساخت و دسته بندی nAChR دخیل اند، نقش کلیدی را در افزایش میزان گیرنده های نیکوتینی داشته باشد.

با توجه به اهمیت و نقش گرم کردن، امروزه مربیان روش های مختلف گرم کردن را جهت بهبود عملکرد ورزشکاران خود انجام می دهند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حاد سه پروتکل مختلف گرم کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر عوامل منتخبآمادگی جسمانی در مردان رشته والیبال بود. سی و یک ورزشکار مرد رشته والیبال (میانگین سن 7/1 ± 2/21 سال، وزن 9/8 ± 1/72 کیلوگرم، قد 0/5 ± 5/180 سانتی متر) به صورت تصادفی در 4 گروه ماساژ، کشش پویا، حسی عمقی و کنترل تقسیم شدند. در جلسه ی اول، متعاقب5 دقیقه دویدن آهسته، آزمون های منتخب آمادگی جسمانی (توان بی هوازی، چابکی و انعطاف پذیری) در آزمودنی ها اندازه گیری شد. در جلسه ی دوم، آزمودنی های سه گروه تجربی (متعاقب 15 دقیقه گرم کردن اختصاصی) و گروه کنترل، آزمون های آمادگی جسمانی مربوطه را مجدداً انجام دادند. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (05/0P<). نتایج نشان داد در آزمون چابکی، هر سه گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری عملکرد بهتری داشتند (05/0P<) و نتایج گروه حس عمقی به طور معنا داری برتر از گروه کشش و ماساژ بود (001/0P=). نتایج آزمون توان بی هوازی نیز در گروه حس عمقی و ماساژ به طور معنا داری بهتر از گروه های کشش پویا و کنترل بود (05/0P<). ضمن بهبود معنا دار انعطاف پذیری در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل، نتایج این آزمون نیز در گروه ماساژ نسبت به دیگر گروه ها به طور معنا داری بهتر بود (05/0P<). به نظر می رسد استفاده از تمرینات تخصصی گرم کردن حس عمقی و ماساژ، نسبت به سایر روش های گرم کردن، می تواند باعث بهبود بیشتری در عملکرد ورزشکاران رشته ی والیبال گردد.

هدف از این تحقیق، مقایسه وضعیت سلامت عمومی و روابط اجتماعی کارکنان فعال و غیرفعال حرکتی دولت در شهر اصفهان بود. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دولت در شهر اصفهان بودند که براساس آخرین آمار و اطلاعات مرکز آمار ایران در سال 85، تعداد آنها 93482 نفر اعلام شده است. 384 نفر از جامعه مذکور با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان به شیوه تصادفی از ادارات وابسته دولتی در نقاط مختلف شهر اصفهان انتخاب و پرسشنامه های تحقیق بین آنان توزیع شد. نتایج بررسی وضعیت سلامت عمومی کارکنان نمونه تحقیق نشان داد که 268 نفر وضعیت سلامت عمومی قابل قبول و 37 نفر وضعیت سلامت عمومی قابل قبولی نداشتند. در ضمن، آزمودنی های زن و نمونه های متاهل و افراد با مدرک تحصیلی کارشناسی، از حیث سلامت عمومی نسبت به دیگر آزمودنی ها وضعیت بهتری داشتند. نتایج تحقیق نشان داد روابط اجتماعی بیشتر آزمودنی ها (286 نفر) مناسب وضعیت روابط اجتماعی 53 نفر آنها مناسب نبود. آزمون خی دو تفاوت معنی دار را بین سلامت عمومی و روابط اجتماعی کارکنان فعال و غیرفعال حرکتی دولت در شهر اصفهان نشان داد. در این زمینه، پیشنهاد می شود مسئولان با برنامه ریزی جلسات مختلف در راستای اهداف سازمان و دعوت از کارکنان کم سابقه، امکان همصحبتی و حضور کارکنان کم سابقه خود را در محافل اجتماعی فراهم ساخته و به ارتقای سطح روابط اجتماعی آنان کمک کنند.

در تحقیق حاضر برخی از عوامل سینماتیکی وسینتیکی که در اجرای پرتاب کنندگان برتر کشور مؤثرند،مورد بررسی واندازه گیری قرار گرفتند .10 پرتاب کننده ی برتر کشور که میانگین وانحراف معار سن ،قد ووزن آنها به ترتیب 61/5?1/26 ،055/0?88/1 و89/8?2 /107 بود ودرمسابقات لیگ باشگاه های کشور در سال 1380 شرکت داشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. اجرای این پرتاب کنندگان با استفاده از دودوربین با شاترهای بالا‹9000› از دو جهت فیلمبرداری شد وارتباط بین متغیرهای مختلف با نتیجه ی اجرا‹برد› به وسیله ی تجزیه وتحلیل ویدئویی وبه کمک مدل های ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مسافت پرتاب ومتغیرهای سرعت زاویه ای دوران دوم ، سرعت رهایی ، نیروی گریز از مرکز ، کار انجام شده توسط عضلات ، توان مصرفی عضلات ، گشتاور وارد بر مفصل شانه، مسافت طی شده توسط دیسک در دوران ، شعاع دوران، زاویه ی رهایی وزمان پرواز دیسک ، همبستگی معنی داری وجود دارد.علاوه براین، مشخص شدکه عامل اصلی افزایش برد،نیروی گریز از مرکز استونیروی عضلات صرفاًبرای کنترل دیسک در هنگام دوران به کار می آید.از طرف دیگر ،سرعت زاویه ای در هر مرحله از دوران متفاوت است وزوایای رهایی ، وضعی وحمله ی یک پرتاب کننده باید متناسب با سرعت رهایی اوتغییرکند.

توانمندسازی کارکنان یکی از تکنیک­های مؤثر برای استفاده بهینه از ظرفیت­ها و توانایی های آنان جهت دستیابی به اهداف سازمانی است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر دوره­های آموزش ضمن­خدمت بر توانمندسازی دبیران تربیت بدنی شهر اهواز بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری کلیه دبیران تربیت بدنی زن و مرد در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان شهر اهواز در سال تحصیلی 1390 بودند (n=398). نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و به روش تصادفی خوشه­ای تعیین شد(n=200). ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ویژگی های فردی و پرسشنامه تعدیل یافته توانمندسازی نادری(1386) بود. روایی سازه از طریق تحلیل عاملی (0/88) و پایایی از طریق آلفا کرونباخ (0/98 ) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون یومن ویتنی، تحلیل رگرسیون چندگانه) انجام شد (0/05=α). نتایج تحقیق نشان داد به طورکلی بین دوره های آموزش­ضمن­خدمت با توانمندسازی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین دیدگاه زنان و مردان در مورد میزان افزایش توانمندسازی بر اثر دوره های آموزش ضمن خدمت تفاوت معناداری مشاهده شد که این میزان در میان دبیران زن بیشتر از دبیران مرد بود. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد از میان دوره­های مختلف آموزش ضمن خدمت، دوره های تخصصی پیش­بینی کننده قویتر برای توانمندسازی دبیران تربیت بدنی می باشد.

هدف از این پژوهش مروری اجمالی بر ورزش باستانی و زورخانه ومحقق در پی یافتن و نحوه شکل گیری این نهاد سیاسی اجتماعی بوده است بشر اولیه برای ادامه حیات نیازمند بود که توانمند باشد پرورش تن و تقویت قوای جسمانی با تاسی از الگوهای طبیعی حیات او را به ورزش رهنمون می شد این ورزش با پیشرفت و ترقی تدریجی انسان تکامل یافت ورزش در اکثر تمدن های باستانی پی گرفته می شده است ( مصر باستان و ایران باستان و یونان باستان و ....) در ایران باستان بنابر عقاید حاکم وتعالیم اوستا ناخوشی منسوب به اهریمن بوده و توسط او به بدن وارد می شده از این رو وظیفه هر ایرانی مبارزه با اهریمن بوده است بنابر همین عقیده ایرانیان برای پرورش جسم وجاان و تامین سلامت به فرزندان خود انواع ورزش ها را می آموختند ادبیات ایران قبل و بعد از اسلام مملو از حماسه ها و حماسه سازان است پادشاهان و پهلوانان سعی داشتند با انتساب خود به پهلوانان اساطیری برای خود مشروعیت کسب کنند تحول زورخانه نیز بعنوان نهادی اجتماعی و سیاسی دو دیدگاه را به همراه دارد اول آنکه قدمتی برای زورخانه به بلندای تاریخ ایران و قوم ایرانی قائل اند و دلایلی ارائه می کنند دوم آنکه برای شکل گیری نهاد زورخانه و ورزش های زورخانه ای عمری بیش از سیصد سال قائل نیستند

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر بازخورد خود کنترلی بر یادگیری تکلیفی پرتابی در کودکان 10 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهر همدان بود. نمونه آماری پژوهش شامل 20 کودک 10 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود که بصورت تصادفی در دو گروه بازخورد خودکنترلی و جفت شده قرار گرفته و به تمرین مهارت پرتاب کیسه 100 گرمی لوبیا با دست غیر برتر در 6 بلوک 10 کوششی پرداختند، به منظور ممانعت از آگاهی نسبت به نتایج از عینک غواصی بدون دید استفاده گردید. در طول تمرین به گروه بازخورد خودکنترلی هر زمان از سوی آنها درخواست می شد بازخوردی که نشان دهنده جهت و اندازه خطا بود بصورت کلامی ارائه می شد در همین زمان به فرد جفت شده با آزمودنی در گروه بازخورد خودکنترلی نیز همان برنامه بازخوردی ارائه گردید، تنها تفاوت دو گروه توانایی کنترل دریافت بازخورد از سوی آزمودنیها بود. پس از 24 ساعت آزمودنیها در آزمون یادداری که شامل انجام 10 کوشش بدون دریافت بازخورد بود شرکت نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون ANOVA با اندازه گیریهای مکرر و آزمون تی نشان داد، تفاوت مابین گروه بازخورد خود کنترلی و گروه جفت شده در طول مرحله اکتساب معنی دار نبود ولی در آزمون یادداری این تفاوت معنی دار بود (05/0p≤). این یافته ها تایید مجددی بر این نکته می باشد که ارائه بازخورد بصورت خود کنترلی حتی در کودکان با اختلالات ژنتیکی بدلیل درگیری فعالانه تر یادگیرنده در فرآیند یادگیری و افزایش انگیزش در یادگیرنده، برای یادگیری سودمند می باشد.

این تحقیق با هدف بررسی رضایت مندی مشتریان باشگاه های بدن سازی خصوصی و دولتی شهر گرگان انجام شد. ادامه حیات هر یک از سازمان های ورزشی در دنیای پررقابت امروز در گرو رضایت کامل مشتریان آن هاست. رضایت مشتری عامل تعیین چگونگی موفقیت سازمان هایی است که با مشتری ارتباط دارند؛ از این رو اندازه گیری آن خیلی مهم است. تحقیق حاضر علّی- مقایسه ای است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق¬ساخته استفاده شد که روایی آن تأیید شد و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ 56/91 تعیین شد. جامعه آماری مورد بررسی در این تحقیق، مشتریان باشگاه های بدن سازی خصوصی و دولتی شهر گرگان بودند که دست¬کم شش ماه سابقه فعالیت ورزشی داشتند. نمونه آماری 390 نفر از مشتریان بودند (175 مرد و 215 زن) که به¬طور تصادفی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در آمار استنباطی از آزمون t، ANOVA، ضریب همبستگی کندال، کای اسکوئر و من ویتنی-یو برای آزمون فرضیه ها و در سطح معنی¬داری 05/0 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد تفاوت معنی داری در رضایت کلی مشتریان باشگاه های بدن سازی خصوصی و دولتی وجود دارد (001/0=p). همچنین در رضایت مشتریان از تجهیزات و محیط فیزیکی، شهریه ¬و دسترسی به باشگاه و کیفیت کارکنان نیز تفاوت معنی داری وجود دارد (001/=p)، (001/0=p)، (03/0=p) به¬طوری که رضایت مشتری در خصوص این عوامل در باشگاه های خصوصی بیشتر از باشگاه های دولتی است. در رضایت مشتریان از عوامل سلامت، اجتماعی و برنامه های تمرینی در باشگاه های بدن سازی خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین در هیچ یک از عوامل رضایت تفاوت معنی داری بین زنان و مردان مشاهده نشد و تنها اختلاف معنی دار بین دو گروه مردان و زنان هدف و انگیزه آنان از شرکت در باشگاه های بدن سازی بود که هدف مردان بیشتر آمادگی جسمانی (%9/30) و قهرمانی (%1/21) بود، ولی هدف زنان سلامتی (%74) و کنترل وزن(%74)، آرامش (%8/42) و اجتماعی شدن (%9/27) بود.