درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر، شناسایی سازه های اصلی مرتبط با استعدادیابی روان شناختی در ورزشکاران از طریق تحلیل عوامل بود. این پژوهش از نوع توصیفی و روش پژوهش، پیمایشی ـ اکتشافی است که به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر استعدادیابی روان شناختی از روش تحلیل عاملی اکتشافی با عناصر اصلی و چرخش متعامد از نوع وریماکس استفاده شده است. جامعه آماری شامل 200 ورزشکار در رشته های گروهی و انفرادی عضو تیم های ورزشی شهرستان بهبهان بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. نتایج پژوهش بر پایه روش تحلیل عوامل نشان داد، سازه های مهارت های روانی سرسختی، کمال طلبی، خوش-بینی و انگیزه پیشرفت، در دو عامل کلی روان شناختی دسته بندی شدند. عامل اول؛ مهارت های روانی، امیدواری و خوش بینی و عامل دوم؛ سرسختی و خوش بینی. در مجموع، این دو عامل 9/57 درصد از واریانس استعدادیابی روان شناختی را تبیین می کند.

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تداخل ضمنی (CI) بر اکتساب، یادداری و انتقال سه نوع مهارت سرویس ساده، چکشی و موجی طراحی شد. بدین منظور چهل نفر از دانشجویان پسر دانشگاه تهران با میانگین سنی 2 ± 4/22 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی 1 و 2 به منظور بررسی اثر و مقایسه دو روش تمرینی مسدود (با تداخل ضمنی کم) و تصادفی (با تداخل ضمنی زیاد) قرار گرفتند. آزمودنی های هر گروه در مرحله اکتساب، طی نه جلسه سه نوع سرویس والیبال را 378 بار تکرار تمرین کردند. 45 آزمون اکتساب طی سه جلسه در مرحله تمرین به عمل آمد و بعد از 5 و 7 روز به ترتیب در 15 تکرار آزمون یادداری با تاخیر و 15 آزمون انتقال شرکت کردند. به منظور بررسی اثر هر نوع تصویرسازی بر اکتساب، یادداری و انتقال روش های مذکور، از آزمون های t، و برای مقایسه دو نوع تصویرسازی برای تعیین اختلاف درون گروهی و بین گروهی در میانگین های گروه ها، از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) «اندازه گیری تکراری» (REPETED MEASURES) استفاده شد. نتایج دو گروه آزمایشی اثر معنی دار تداخل ضمنی را با افت اجرای گروه تصادفی در زمان اکتساب و افزایش چشمگیر آنان را نسبت به گروه مسدود در تست های یادداری با تاخیر و انتقال نشان داد (05/0 P<) . این یافته ها از این ادعا که تمرینات با تداخل زمینه ای بالا، در هر دو جنبه ، موجب پیشرفت فراهم سازی حرکت و قدرت حافظه می شود، حمایت می کند.

سقوط در زنان باردار شایع است. کنترل پوسچر و جهت یابی مطلوب در جلوگیری از سقوط اهمیت زیادی دارد. هدف از این پژوهش، تحلیل عملکرد کنترل و جهت یابی پوسچر در دوران مختلف بارداری و پس از زایمان بود. آزمودنی ها شامل سه گروه 13 نفره زن با دامنه سنی 20 تا 28 سال به ترتیب زنان غیرباردار (I)، زنان در سه ماهه اول (II) و در ماه نهم بارداری (III) بودند. کنترل و تغییر وضعیت پوسچر آزمودنی ها با استفاده از دستگاه تعادل سنج BIODEX اندازه گیری شد. در گروه III پس از زایمان نیز اندازه گیری ها تکرار شد. تحلیل آماری با استفاده از روش MANOVA و Repeated Measure ANOVA 05/0 = α انجام گرفت. افراد غیرباردار (I) با کسب (17/8 ± 07/53 امتیاز بیشترین قابلیت جهت یابی پوسچر و زنان باردار 9 ماهه (III) با کسب 7/14 ± 8/31 امتیاز به طور معنی داری از کمترین قابلیت برخوردار بودند. در ماه نهم بارداری جهت یابی در سمت عقب، راست و چپ تفاوت معنی داری با بعد از زایمان نداشت. اما در دیگر جهت ها افت معنی داری دیده شد. بعد از زایمان امتیاز جهت یابی با 25 درصد افزایش همراه بود (001/0 = P). باتوجه به نتایج می توان گفت که تغییرات فیزیکی ناشی از بارداری با کاهش توانایی در تغییر سریع موقعیت پوسچر همراه است، اما مشخص نیست که این افت عملکرد به دلیل ضعف نیروی عضلانی است یا ناشی از اختلال عملکردی در گیرنده های حسی – عمقی. اگرچه پس از زایمان در مقایسه با قبل از زایمان، عملکرد جهت یابی بهتر بود، اما هنوز نسبت به افراد غیرباردار ضعیف تر بود. وجود برنامه توانبخشی در دوران بارداری و پس از زایمان برای بهبود عملکرد تعادلی، کنترل پوسچر توصیه می شود.

تحقیقات نشان داده اند که کاهش سطوح هورمون جنسی متصل به گلوبولین (SHBG)، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان و بازرخداد آن را در زنان یائسه افزایش دهد. هدف این پژوهش بررسی اثر 15 هفته فعالیت ورزشی ترکیبی بر سطوح SHBG در زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان بود. به این منظور 29 زن یائسه مبتلا به سرطان پستان به دو گروه تجربی (میانگین سن 21/6 ± 14/57 سال) و کنترل (میانگین سن 43/6 ± 33/57 سال) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 15 هفته، هر هفته 4 جلسه (2 جلسه پیاده روی و 2 جلسه تمرین مقاومتی) به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت ورزشی یا بدنی شرکت نکردند. وزن بدن،BMI،WHR و سطوح سرمی SHBG پیش و پس از 15 هفته اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA)انجام گرفت (05/0p). یافته های پژوهش حاضر حاکی از اثر معنی-دار فعالیت ورزشی ترکیبی بر وزن بدن،BMI و سطوح سرمی SHBGزنان یائسه مبتلا به سرطان پستان بود (05/0p< ). در گروه تجربی، پس از 15 هفته، وزن بدن و BMI به طور معنی دار کاهش و سطوح سرمی SHBG به طور معنی دار افزایش یافته بود. ازآنجا که افزایش سطوح سرمی یا پلاسمایی SHBG، خطر ابتلا به سرطان پستان و یا بازرخداد آن را کاهش می دهد، فعالیت ورزشی ترکیبی همزمان با درمان سرطان پستان ممکن است با افزایش سطوح SHBG خطر بازرخداد آن را کاهش دهد.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفه های خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربه ای در روش های تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و به طور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه های تجربی، به مدت 10 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه، در برنامة تمرینی مشخص شرکت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامة تمرینی سازمان یافته ای شرکت نداشتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة خودتوصیفی بدنی (PSDQ) در سه نوبت شروع، وسط و پایان برنامة تمرین استفاده شد. تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پایان 5 هفته تمرین، مؤلفه های هماهنگی و لیاقت ورزشی در گروه یوگا نسبت به گروه ایروبیک و کنترل به طور معنیداری بیشتر بود (05/0P<). همچنین در پایان 10 هفته تمرین در گروه یوگا مؤلفه های هماهنگی و فعالیت بدنی نسبت به گروه کنترل، و مؤلفة قدرت نسبت به گروه ایروبیک و کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (05/0P<). علاوه بر این، مؤلفة هماهنگی در گروه ایروبیک به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0P<). آزمون t گروه های وابسته نشان داد در گروه یوگا، مؤلفه های لیاقت ورزشی و قدرت در پایان 10 هفته تمرین به طور معنیداری بیشتر از 5 هفته تمرین بود (05/0P<). نتایج نشان داد در گروه یوگا، افزایش معنیدار مؤلفه های هماهنگی، فعالیت بدنی و لیاقت ورزشی به تأثیرات 5 هفتة اول و افزایش معنیدار قدرت به تأثیرات 5 هفتة دوم تمرین مربوط است. این نتایج به مزیت نسبی تمرینات یوگا و نیاز به تعداد جلسات بیشتر برای بهبود برخی از مؤلفه های خودتوصیفی بدنی اشاره دارد.

هدف از این پژوهش عبارت است از تعیین ارتباط متغیرهای شناختی- انگیزشی با عملکرد ورزش دانش آموزان با توجه به رویکرد اجتماعی- شناختی دوئک. برای این منظور 500 دانش آموز پایه سوم رشته ریاضی (250 دختر و250 پسر) دبیرستانهای شهر شیراز که از نظر جسمانی سالم بودند، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به پرسش نامه ای متشکل از خرده مقیاسهای باورهای هوشی، اهداف پیشرفت، تلاش و ارزش تکلیف پاسخ دادند. عملکرد ورزشی دانش آموزان نیز از طریق نمره درس ورزش آنان در پایان سال سنجیده شد. نتایج تحلیل مسیر به طور کل ی نشان داد باورهای ذاتی در مورد هوش، عملکرد ورزشی را کاهش اما باورهای افزایشی در مورد هوش، عملکرد ورزشی را افزایش می دهد. همچنین، نتایج نشان داد از میان متغیرهای پژوهش، تلاش بیشترین اثر مستقیم را بر عملکرد ورزشی دارد.

در ورزش های تیمی، انسجام گروهی عامل مهمی در کسب موفقیت به حساب میآید. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی منابع پیش بینی کننده انسجام گروهی در بازیکنان فوتبال از دیدگاه هوش هیجانی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را تیم های فوتبال دسته دو باشگاه های تهران در سال 1387 تشکیل داده اند. از این میان تعداد 95 ورزشکار از هشت تیم به صورت خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه محیط گروهی(کارون، ویدمایر و براولی) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش آمار همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنیداری 05/0 P≤ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معنیداری بین هوش هیجانی و انسجام گروهی در بازیکنان فوتبال وجود دارد (01/0> p ، 56/0= r). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هوش هیجانی، قابلیت پیش بینی انسجام گروهی را داشته است (53/0= r2 Adjusted) و خرده مقیاس های خودآگاهی و مهارت های اجتماعی بهترین پیش بینیکننده های انسجام گروهی بودند. با توجه به نتیجه تحقیق می توان گفت که هوش هیجانی می تواند انسجام گروهی را در تیم های ورزشی پیش بینی کند. لذا با آموزش های لازم برای افزایش هوش هیجانی و مؤلفه های آن می توان به انسجام گروهی بیشتر و در نتیجه به نتایج بهتری در تیم های ورزشی دست یافت.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین طرحواره های اخلاقی با رویکرد عدالت اجتماعی مبتنی بر نیاز است. روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی است که به شیوة میدانی انجام گرفت. به این منظور از بین کشتی گیران استان گلستان 341 نفر به صورت خوشه ای برای پاسخگویی به پرسشنامه های آزمون تبیین مسائل (Dit2) رست و همکاران و مقیاس عدالت اجتماعی مبتنی بر نیاز راسینسکی انتخاب شدند. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نمونة مقدماتی به ترتیب برابر 87 /0 و 80 /0 ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام انجام گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که بین طرحواره های اخلاقی نفع شخصی و تفکر پس عرفی با رویکرد عدالت اجتماعی مبتنی بر نیاز رابطة معنادار وجود دارد، ولی رابطة معناداری بین طرحوارة پاسداشت هنجارها و رویکرد عدالت اجتماعی مبتنی بر نیاز مشاهده نشد (05 /0 P<). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد که از بین طرحواره های اخلاقی طرحوارة نفع شخصی و طرحوارة تفکر پس عرفی رویکرد عدالت اجتماعی مبتنی بر نیاز را بهتر پیش بینی می کند.

شرایط اجتماعی و اقتصادی سازمان های عصر حاضر، لزوم انعطاف و توجه ویژه به ساختارهای سازمانی را بیش از پیش نمایان ساخته است؛ همچنین اهتمام مستمر نسبت به توسعه ی سازمان بر اساس ویژگی های سازمانی سالم از ملزومات هر سازمان است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردهای سیستم مدیریت سایبرنتیکدر تثبیت شاخصه های سلامت سازمانی در سازمان های ورزشی تدوین شده است. روش تحقیق همبستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش همه ی کارشناسان 15 فدراسیون ورزشی و آکادمی ملی المپیک است که بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعیین شد و در نهایت 89 پرسش نامه دریافت گردید (149 N=). برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه ی مدیریت سایبرنتیک قربانی زاده (1389) (92/0α =) و پرسش نامه ی استاندارد سلامت سازمانیOHI (مدل لایدن و کلینگل،92/0α=) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، t مستقل و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بر اساس یافته های این پژوهش، بین مدیریت سایبرنتیک با سلامت سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت، همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 6/73% از واریانس سلامت سازمانی مربوط به مدیریت سایبرنتیک بوده و جریان صحیح اطلاعات بیشترین اهمیت را در پیش بینی تغییرات سلامت سازمانیداراست. با توجه به نتایج به دست آمده می توان لزوم توسعه ی سلامت و بسط شاخصه های سیستم مدیریت سایبرنتیک را با اهمیت دانست؛ همچنین لزوم توجه ویژه به اخلاقیات، توسعه و آموزش فناوری های نوین، ایجاد جریان اطلاعات و رهبری راهگشا در جهت ارتقای بهره وری مضاعف سازمان های ورزشی امری مهم دررسیدن به اهداف و راهبُردهای سازمان است.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی دو نوع محیط انگیزشی تمرین بر یادگیری یک تکلیف ادراکی حرکتی (پرتاب آزاد بسکتبال) است. نمونه آماری این پژوهش شامل 37 نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی بود که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (19 نفر) در محیطی با شرایط انگیزشی و برانگیختگی بیشتر و گروه دوم (18 نفر) نیز در محیطی با شرایط انگیزش و برانگیختگی کمتر تمرین کردند. هر دو گروه تمرین های خود را در محیط های تعریف شده انگیزشی به مدت 6 هفته، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش انجام دادند. آزمون اکتساب بی درنگ پس از پایان دوره تمرین و آزمون یادداری ده روز بعد از آن اجرا شد. از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال به عنوان ابزار اصلی پژوهش استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر، آزمون های T مستقل و T همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو گروه آزمایشی به لحاظ اکتساب تکلیف روند رو به رشدی داشته اند و تمرین در هر دو محیط انگیزشی تاثیر معنی داری بر یادگیری تکلیف داشته است. تفاوت معنی داری بین دو گروه مورد بررسی در اکتساب و یادگیری تکلیف مشاهده نشد، اما یادگیری مهارت در شرایط محیطی پر انگیزه و با برانگیختگی زیاد از ثبات بیشتری برخوردار است و با نوسان های کمتر در اکتساب تکلیف در طول مهارت دوره یادگیری همراه است.

با توجه بر تاکید روزافزون براهمیت تمرین ذهنی وکاربردهای متنوع آن درآموزش ویادگیری وبهبودمهارت های ورزشی ،این پژوهش به بررسی تاثیر تمرین ذهنی با استفاده از الگوهای سمعی وبصری بر دقت سرویس والیبال پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی وبا استفاده از پیش آزمون وپس آزمون می باشد .جامعه آماری وحجم نمونه را 45 دختر والیبالیست 15-20 سال شهرستان ایلام تشکیل می دهند ،که به سه گروه تجربی کسانی که ضمن تمرین عملی از تمرین ذهنی نیزبهره برده اند. کسانی که ضمن استفاده از تمرین عملی وذهنی از طریق فیلم ویدئویی از عملکرد بازخورد داشته اند وگروه کنترل که فقط تمرین عملی داشته اند تقسیم شدند. ابتدا از کلیه آزمودنی ها ،آزمون اولیه گرفته شد وسپس گروه هابه مدت 24 جلسه تمرین کردند. آنگاه آزمون پایانی گرفته شد. برای اندازه گیری دقت سرویس والیبال از آزمون استاندارد والیبال ایفرد وجهت انجام تمرین ذهنی از روش آزمون ذهنی هیک من استفاده شد. هدف کلی این تحقیق تعیین میزان تاثیر تمرین ذهنی برافزایش دقت سرویس والیبال با استفاده از الگوهای سمعی وبصری بوده است. به منظور آزمون فرضیه ها از آزمون t وابسته ،تحلیل واریانس وآزمون کوکی استفاده شد ونتایج زیر به دست آمد:هرسه شیوه ی تمرین بر دقت سرویس والیبال تاثیر داشتند. بین تاثیر شیوه ی تمرین در گروه تجربی وگروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نشد . بین تاثیر شیوه تمرین گروه تجربی 1 وگروه تجربی 2 اختلاف معنی داری وجود نداشت. بین تاثیر شیوه ی تمرین در گروه تجربی 2 وگروه کنترل اختلاف معنی دار بود.

هدف از این تحقیق، مقایسه عوامل مؤثر بر حضور تماشاچیان گاهگاهی، منظم و متعصب در مسابقات فوتبال لیگ برتر ایران است. به این منظور از روش تحقیق توصیفی، پیمایشی استفاده شد. تیم های حاضر در لیگ برتر بر اساس سابقه حضور به سه طبقه تقسیم شدند و براساس فرمول کوکران تعداد 490 نمونه با انتساب متناسب بین طبقات تقسیم شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با تاکید بر مدل کوریا و استیوس (2007) استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط استادان و متخصصان، و روایی محتوا از طریق تحلیل عاملی اکتشافی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ و با (870 = α) تایید شد. پرسشنامه ها در چهار ورزشگاه و در چهار شهر (تهران، همدان، اصفهان و قزوین) توزیع شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (با چرخش واریماکس) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، فریدمن، کروسکال والیس و یو مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که عوامل اقتصادی (قیمت بلیت ، هزینه حمل و نقل) و تسهیلات ورزشگاه از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر حضور هر سه گروه تماشاچیان بود. از میان هفت عامل به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی در میزان اهمیت دو عامل وابستگی به تیم (بازیکنان مورد علاقه، عملکرد خوب تیم مورد علاقه، ارزیابی عملکرد بازیکنان و مربیان، وفاداری بازیکنان به تیم و پیروزی طلبی) و پرخاشگری (توهین به داور، تحقیر و تضعیف تیم مقابل، دیدن خشونت های بازی) برای حضور تماشاچیان گاه گاهی، منظم و متعصب در ورزشگاه تفاوت معنی داری وجود داشت.

بازخورد یکی از مهم ترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائه بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق به روش پیش آزمون- پس آزمون و آزمون یادداری با سه گروه بازخورد (0% ، 50%، 100%) بود. جامعه آماری شامل کودکان پسر اوتیسم 6 تا 8 ساله شهر اهواز بودند که 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تکلیف آزمودنی ها مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت سیبل ترسیم شده روی زمین بود. در مرحله اکتساب آزمودنی ها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودنی های گروه صفر درصد هیچ گونه بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50 درصد در نصف کوشش ها و گروه 100 درصد در تمامی کوشش ها بازخورد دریافت کردند. 24 ساعت پس از مرحله اکتساب، آزمون یادداری که شامل 10 کوشش بود، از آزمودنی ها به عمل آمد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها ، داده ها به روش آماری تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه گیری تکراری، تحلیل واریانس بین گروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج در مرحله اکتساب و یادداری بین سه گروه تفاوت معناداری (0.001 P= ) نشان داد. همچنین گروه 100 درصد هم در مرحله اکتساب و هم در مرحله یادداری برتری داشت. به طور کلی توصیه می شود در یادگیری مهارت کودکان مبتلا به اوتیسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.

هدف از انجام این پژوهش، طراحی و تدوین استراتژی توسعه ورزش همگانی استان کرمان بود. برای گردآوری اطلاعات از بررسی اسناد و مدارک، مطالعه ادبیات پیشینه، نظر سنجی و جلسات شورای راهبردی استفاده شد. نمونه آماری این پژوهش 30 نفر از (اساتید تربیت بدنی مؤسسات آموزش عالی، مدیران کل تربیت بدنی، مدیرعامل های باشگاه های حاضر در لیگ های برترکشور و دانشجویان ارشد مدیریت ورزشی استان) که در زمینه فعالیت های ورزش همگانی و قهرمانی نقش داشته اند می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های توصیفی و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی و تحلیل swot استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقَق سا خته ای که روائی آن توسط چند تن از اساتید صاحب نظر و پایائی آن از روش آلفای کرونباخ (آلفا=91/0) تأیید گردید. یافته های پژوهش نشان داد اداره کل تربیت بدنی استان کرمان در ورزش همگانی در وضعیت کنونی دارای 8 قوت و 16 ضعف است و با 9 فرصت و 14 تهدید مواجه می باشد. ساخت و احداث ایستگاه های تندرستی در پارک ها، حضور جامعه جوان در ورزش همگانی، عدم توسعه فرهنگ ورزش و تحرک در جامعه، نداشتن برنامه کوتاه مدت و بلندمدت، عدم استفاده از نیروهای کارآمد و متخصص در ورزش های همگانی، تأکید تعالیم دینی و پزشکان به امر پرداختن به ورزش، هزینه کمتر امکان دسترسی بیشتر به ورزش همگانی نسبت به سایر ورزش ها، بالابودن نرخ بیکاری و اعتیاد در استان،کمبود سرانه فضای سبز در استان، نفوذ فرهنگ جوان پسند غربی و کاهش اوقات فراغت مردم استان به دلیل مشکلات معیشتی از جمله این عوامل بودند. نتایج تحقیق پس از تجزیه و تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید و تشکیل ماتریس ارزیابی هر یک از عوامل داخلی و خارجی ورزش همگانی استان محرز شد که اداره کل تربیت استان کرمان در زمینه ورزش همگانی در موقعیت WT قرار دارد که می بایستی از استراتژی تدافعی (تغییر یا رها کردن) استفاده نماید. و در نهایت، براساس تحلیل های استراتژیک به تدوین برنامه استراتژیک اداره کل تربیت بدنی استان کرمان در ورزش همگانی اقدام شد و موضوعات استراتژیک آن شامل چشم انداز، مأموریت، اهداف بلندمدت، استراتژی و برنامه های عملیاتی ورزش همگانی استان کرمان بود.

هدف پژوهش حاضر، مطالعه ارتباط انگیزة مشارکت ورزشی و رضایتمندی ورزشکاران رشته های منتخب ورزشی شهر کامیاران بود. 265 نفر از ورزشکاران چهار رشته تیمی (فوتبال، والیبال، بسکتبال و هندبال) و دو رشته انفرادی (کونگ فو و تکواندو) به صورت نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های انگیزه مشارکت ورزشی گیل و همکاران (1983) و رضایتمندی ورزشکاران ریمر و چلادورای (1998) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد بین مؤلفه های انگیزة مشارکت ورزشی و رضایتمندی ورزشکاران ارتباط معناداری وجود دارد و مؤلفه عوامل موقعیتی از میان مؤلفه های انگیزة مشارکت ورزشی به طور معناداری تغییرات مربوط به رضایتمندی ورزشکاران را پیش بینی می کند. لذا توجه به مباحث مرتبط با عوامل موقعیتی شامل نقش والدین و دوستان ورزشکار در ادامه فعالیت ورزشی، نقش مربی جهت ایجاد روابط دوستانه و استفاده از وسایل ورزشی توسط مربیان و دست اندرکاران ورزش ضروری به نظر می رسد.

درد کمر فعالیت فیزیکی و اجتماعی بیمار را محدود کرده و زندگی را با درد و رنج همراه می سازد هدف از این تحقیق بررسی اهمیت ویژگی های استقامت عضلانی و آنتروپومتریکی بعنوان عوامل هشدار دهنده در بروز بیماری کمر درد مزمن و نیز بررسی ضرورت ورزش درمانی پس از بهبود درد بود بدین منظور 16 زن مبتلا به کمردرد مزمن و 30 زن سالم با دامنه سنی 20 تا 40 ساله بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند شدت درد ناتوانی استقامت عضلات فلکسور تنه و اکستنسور های تنه و اندام های تحتانی و ترکیب و تیپ بدنی کلیه آزمودنی ها اندازه گیری شد این اندازه گیری ها پس از سه ماه ورزش درمانی ویژه تکرار گردید نتایج نشان داد درد کمر و میزان ناتوانی بیماران به ترتیب حدود 58 و 53 در صد بهبود یافتند قبل از درمان استقامت عضلانی بیماران به طور متوسط حدود 62 در صد نسبت به افراد سالم کمتر بود ویژگی های آنتروپومتریکی هر دو یکسان بود استقامت فلکسورها پس از درمان تغییری نکرد اما در اکستنسورها حدود 51 در صد در تنه و 44 در صد در اندام تحتانی افزایش به وجود آمد 01/0=P نتیجه نهایی اینکه استقامت عضلانی بیماران کمر درد دچار ضعف بود ورزش درمانی منجر به بهبود درد کاهش ناتوانی و افزایش استقامت اکستنسورهای تنه و اندام تحتانی گردید بین ابعاد گردید بین ابعاد بدنی و کمر درد ارتباطی وجود نداشت ضعف استقامت فکلسورها پس از درمان عاملی برای پیش بینی بروز مجدد کمر درد تلقی می شود