هدف از این تحقیق، مقایسه عوامل مؤثر بر حضور تماشاچیان گاهگاهی، منظم و متعصب در مسابقات فوتبال لیگ برتر ایران است. به این منظور از روش تحقیق توصیفی، پیمایشی استفاده شد. تیم های حاضر در لیگ برتر بر اساس سابقه حضور به سه طبقه تقسیم شدند و براساس فرمول کوکران تعداد 490 نمونه با انتساب متناسب بین طبقات تقسیم شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با تاکید بر مدل کوریا و استیوس (2007) استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط استادان و متخصصان، و روایی محتوا از طریق تحلیل عاملی اکتشافی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ و با (870 = α) تایید شد. پرسشنامه ها در چهار ورزشگاه و در چهار شهر (تهران، همدان، اصفهان و قزوین) توزیع شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (با چرخش واریماکس) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، فریدمن، کروسکال والیس و یو مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که عوامل اقتصادی (قیمت بلیت ، هزینه حمل و نقل) و تسهیلات ورزشگاه از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر حضور هر سه گروه تماشاچیان بود. از میان هفت عامل به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی در میزان اهمیت دو عامل وابستگی به تیم (بازیکنان مورد علاقه، عملکرد خوب تیم مورد علاقه، ارزیابی عملکرد بازیکنان و مربیان، وفاداری بازیکنان به تیم و پیروزی طلبی) و پرخاشگری (توهین به داور، تحقیر و تضعیف تیم مقابل، دیدن خشونت های بازی) برای حضور تماشاچیان گاه گاهی، منظم و متعصب در ورزشگاه تفاوت معنی داری وجود داشت.