درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تغییرات غلظت GH و IGF-1 نسبت به استراحت های متفاوت بین ست ها در تمرینات مقاومتی. از این رو، 15 ورزشکار رشته پرورش اندام با میانگین سن 2 ± 22 سال و وزن 8 ± 84 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها دو برنامه تمرین مقاومتی مختلف را که از نظر حجم یکسان (حرکت پرس سینه و اسکات با 5 ست × 10 تکرار بیشینه) ولی از نظر استراحت بین ست ها متفاوت بودند انجام می دادند (1 دقیقه در برابر 3 دقیقه استراحت). از آزمودنی ها قبل، بلافاصله بعد، و 1 ساعت بعد از دو برنامه تمرینی نمونه خون گرفته شد. نمونه های خون برای اندازه گیری میزان GH و IGF-1 با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و لاکتات خون در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس دوسویه و آزمون تعقیبی شفه انجام شد. سطح معناداری در این تحقیق 05/0P < در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد هر دو برنامه تمرینی در غلظت هورمون GH و لاکتات خون نسبت به قبل از تمرین افزایش معناداری را سبب شدند. همچنین، مقایسه تاثیرات دو برنامه نشان داد GH و لاکتات خون در برنامه تمرین مقاومتی با استراحت کوتاه مدت (1 دقیقه) نسبت به برنامه تمرین مقاومتی با استراحت بلندمدت (3 دقیقه) افزایش معناداری داشت. تغییرات هورمون IGF-1 نسبت به قبل از تمرین در هر دو برنامه تمرین مقاومتی از نظر آماری معنادار نبود. با این وجود، افزایش معناداری در غلظت این هورمون 1 ساعت بعد از انجام هر دو برنامه مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر از استراحت بین ست ها در تمرینات مقاومتی که متغیر مهمی در افزایش غلظت هورمون های GH و IGF-1 است حمایت می کند. باید خاطر نشان کرد استراحت کوتاه مدت (1 دقیقه) بین دوره های تمرینی نسبت به استراحت بلندمدت (3 دقیقه) افزایش بیشتری را در هورمون های آنابولیکی سبب شده است.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی ایران، از دیدگاه صاحب نظران و با استفاده از مدل AHP بود. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارشناسان فدراسیون-های ورزشی و همچنین اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی شهر تهران بود (167 نفر) که تعداد 60 نفر، با در نظر گرفتن تعداد نمونه مورد نیاز برای تصمیم گیری در مدل AHP، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. در مرحله اول تحقیق، جهت شناسایی شاخص های ارزیابی عملکرد، با مرور ادبیات و پیشینه تحقیق فهرستی از شاخص تدوین گردیده و در اختیار صاحب-نظران قرار داده شد. پس از دریافت و جمع بندی نظرات، چهارچوب نهایی شاخص های ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی ایران، در چهار معیار کلی و با 43 زیر معیار تدوین گردید. در مرحله بعد تحقیق جهت اولویت بندی این شاخص ها و تعیین میزان اهمیت هر یک از معیارها و زیر معیارهای تدوین شده، از مدل AHP استفاده گردید. بر اساس این اولویت بندی در میان چهار معیار کلی ارزیابی عملکرد فدراسیون ها، امور پشتیبانی و برنامه ریزی، توسعه زیر ساخت های ورزش، امور فنی و ورزشی و توسعه منابع کالبدی و تجهیزاتی به ترتیب در اولویت های اول تا چهارم قرار گرفته اند.

تصویرسازی ذهنی، سال هاست که مورد توجه محققان روان شناسی ورزشی و یادگیری حرکتی بوده است. هدف از این تحقیق، مقایسة روش تصویرسازی ذهنی پتلپ با تصویرسازی ذهنی سنتی در یادگیری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند) است. به این منظور 45 دانش آموز با ردة سنی 12 تا 14 سال با استفاده از روش غیرتصادفی به عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. آزمودنی ها به سه گروه تقسیم شدند و تحت تمرینات اختصاصی قرار گرفتند. برنامة گروه اول شامل تمرین عملی همراه با تصویرسازی ذهنی به روش پتلپ، گروه دوم تمرین عملی همراه با تصویرسازی ذهنی به روش سنتی و گروه سوم تمرین عملی به تنهایی بود. سپس در جلسات هفتم، چهاردهم، بیست و یکم و بیست و هشتم، از تمامی آزمودنی ها آزمون استاندارد سرویس بک هند بدمینتون (آزمون فرنچ) به عمل آمد و روند پیشرفت یادگیری آنها اندازه گیری شد، سپس داده های جمع آوری شده از طریق آزمون تحلیل واریانس یک عاملی و آزمون توکی تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته های پژوهش نشان داد که در میزان یادگیری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند)، بین گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ و گروه تصویرسازی ذهنی سنتی و گروه تصویرسازی ذهنی سنتی و گروه کنترل، در هر سه مرحلة آموزش تفاوت معنی داری مشاهده می شود. همچنین در میزان یادداری مهارت سرویس کوتاه بدمینتون (بک هند)، بعد از یک هفته بی تمرینی، بین گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ و گروه های تصویرسازی ذهنی سنتی و کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده شد. در نهایت پیشنهاد می شود مربیان و آموزش دهندگان ورزش در شرایط مقتضی از روش تصویرسازی ذهنی پتلپ استفاده کنند.

نتایج مطالعات نشان می دهد که غده تیرویید و هورمون های آن نقش مهمی در سبب شناسی افسردگی ایفا می کنند. علاوه برآن، انجام تمرینات ورزشی هوازی منجر به تغییر معنی دار در غلظت هورمون های تیروییدی می گردد. در این مطالعه، تأثیر تمرینات هوازی بر عملکرد تیرویید و هورمون های مترشحه آن در بیماران افسرده بررسی شد. تعداد ۱۸۸ نفر دانشجوی پسر به صورت نمونههای در دسترس در آزمون اولیه شرکت کردند و از آزمون بک، جهت اندازه گیری میزان افسردگی آنان استفاده شد. از این تعداد ۵۲ نفر نمره افسردگی آزمون بک را بیش از ۱۸ کسب کردند که پس از جلسه توجیهی در ارتباط با چگونگی مطالعه، تنها ۲۵ نفر از این تعداد داوطلب شرکت در این تحقیق شدند. برنامه تمرینی شامل ۶۰ دقیقه بازی یا توپ در آب (شبیه واتر پلو) بود که ۳جلسه در هفته تکرار شد و به مدت ۷ هفته ادامه یافت. آزمون بک در چهار مرحله شامل دو ماه قبل از شروع تمرین، روز اول تمرین، هفته چهارم و هفتم تمرین به انجام رسید. آزمایش عملکرد تیرویید نمونهها نیز از طریق اندازه گیری تیروگلوبولین، هورمون محرک تیرویید، تیروکسین تام، شاخص تیروکسین آزاد، تری یودوتیرونین، تری یودوتیرونین برداشتی، در روز اول و هفته هفتم تمرین با روش رادیو ایمونواسی به عمل آمد. نتایج حاصله از آزمون بک نمونهها توسط روش آنالیز واریانس دادهها با اندازهگیری مکرر و ارزیابی عملکرد تیروئید نمونهها، توسط آزمون t تحلیل شد. میانگین نمره بک نمونه ها در روز قبل از شروع تمرین ۸/۸± ۱۹/ ۲۵، در هفته چهارم بعد از تمرین ۸/۸± ۰۸/۱۵ و در هفته هفتم ۲/۸ ± ۶۴/۱۱ بهدست آمد که کاهش معنی داری نسبت به روز اول تمرین را نشان میدهد. .نتایج آزمون عملکرد تیرویید در روز اول و هفته هفتم تمرین به ترتیب: تیروگلوبولین ۴/۴۴۶/۹۵ درمقابل ۴/۱۲ ۶/۷۴نانو گرم در میلی لیتر، هورمون محرک تیرویید ۰/۶۲۱/۳۵ در مقابل ۰/۴۰۱/۱۸میلی لیتر واحد در میلی لیتر، تیروکسین تام ۱/۳۶ ±۸۸/ ۸ در مقابل ۱/۱۶۸۲/۸۲ گرم واحد در دسی لیتر، شاخص تیروکسین آزاد ۰/۳۸ ± ۲/۵۸ در مقابل 30/0 52/2 گرم واحد در دسی لیتر، تری یودوتیرونین ۱۱/۵۱۰۱/۵ در مقابل ۱۷/۳۱۰۲/۴۷ نانو گرم در دسی لیتر، تری یودوتیرونین برداشتی۲/۳۶۲۹/۲۲ ٪ در مقابل ۵۴/۱ ± ۲۸/۶ ٪ بهدست آمد که پس ازآزمون، تفاوت معنی داری در نتایج آزمون عملکرد تیرویید مشاهده نگردید. به نظر می رسد که الگوی تمرین هوازی طراحی شده در آب می تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر مورد توجه قرارگرفته شود و در صورت انجام پژوهش های تکمیلی حتی به عنوان یک روش درمان جایگزین در برخی از بیماران مبتلا به افسردگی تحت نظارت پزشک بهکار رود. به علاوه، تمرینات ورزشی هوازی با سازوکارهای دیگری غیر از تغییر عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز- تیرویید، نقش درمانی خود را در بهبود نمرات افسردگی ایفا مینماید.

زی 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی با دامنه سنی 20 تا 30 سال از میان داوطلبان شرکت در تحقیق به صورت تصادفی انتخاب شدند آزمودنی ها 3 آزمون را بعنوان آزمون های بی هوازی اجرا کردند آزمون های وینگیت دو 45 متر و 200 متر سرعت در بررسی داده های تحقیق از روش های آماری آنالیز رگرسیون و تی استیودنت استفاده شده و سطح معنی داری 5 در صد منظور گردید نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین توان بی هوازی وینگیت و مدت زمان آزمون میدانی دو 45 متر سرعت همبستگی معنی داری وجود ندارد بین حداقل توان های مطلق و نسبی و شاخص خستگی در آزمون وینگیت و آزمون میدانی دو 200 متر سرعت رابطه معنی دار متوسطی به ترتیب 40/0- و 45/0- و 35/0 به دست آمد( 05/0>P با این حال اختلاف میانگین ها معنی دار بود نتایج تحقیق نشان داد که برای سنجش توان بی هوازی نمی توان به شاخص مدت زمان آزمون های میدانی دو 45 و 200 متر سرعت اتکا کرد و بهتر است از آزمون های معتبر تری استفاده نمود

تحقیق حاضر تاثیر مصرف ویتامین B1 تیامین بر تغییر غلظت های گلوکز و اسید لاکتیک خون را بررسی می کند بدین منظور 41 مرد غیر ورزشکار با دامنه سنی 30-20 سال داوطلبانه انتخاب شدند ودر 3 گروه تجربی 1 تجربی 2 و کنترل پلاسبو به صورت تصادفی جای گرفتند قرص های ویتامین B1 در دورز های مختلف به صورت تصادفی به هر یک از سه گروه اختصاص داده شد این پژوهش به شیوه دو سو کور انجام شد آزمودنی ها دو مرحله برنامه بیشینه استورردیویس را روی ارگومتر با میانگین شدت 90 در صد ضربان قلب ذخیره HRR اجرا کردند مرحله اول قبل از مصرف تیامین و مرحله دوم بعد از ده روز متوالی مصرف تیامین افراد روی ارگومتر طوری رکاب می زدند که به واماندگی می رسیدند هزینه کالری مصرفی روزانه افراد برآرود شد بلافاصله پس از اجرای پروتکل 5 سی سی خون از ورید بازویی به صورت ناشتا گرفته می شد تغییرات غلظت گلوکز به روش آنزیماتیک GOD-PAP و اسید لاکتیک خون به روش تایلور 1996 انالیز گردید یافته ها نشان می دهد مصرف روزانه 30 و450 میلی گرم تیامین در کاهش غلظت گلوکز خون تفاوت معنی داری نداشت 05/0

هدف از تحقیق حاضر، ارائه نیمرخی از آسیب های حاد مردان و زنان کاراته کای حرفه ای حاضر در رقابت های سوپرلیگ ایران در سال 1387 بود. تعداد 140 فرد (مرد و زن) شرکت کننده در این مسابقات در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات در زمینه آسیب های رخ داده در این مسابقات که 101 مرد ( میانگین ± انحراف معیار، سن 2/3 ±7/21 سال، قد 9/6 ±9/176 سانتی متر، وزن 9/8 ±4/69 کیلوگرم ) و 39 زن (میانگین ± انحراف معیار، سن 3 ± 22 سال، قد 8/6 ± 4/164 سانتی متر، وزن 2/6 ± 6/55 کیلوگرم) در آن شرکت کرده بودند، از طریق فرم ثبت آسیب و با کمک پزشک و فیزیوتراپ تیم ها جمع آوری شد. عواملی همچون میزان شیوع، محل آسیب دیده، سازوکار و علت آسیب ها و برخی عوامل دیگر مورد توجه قرار گرفتند. از آمار توصیفی و خی دو برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در مجموع 170 مسابقه تیمی (1436 بازی انفرادی)، 326 آسیب ثبت شد (مردان 244 آسیب و زنان 82 آسیب). میزان شیوع آسیب مردان، 2/8 آسیب در هر 100 دقیقه ورزشکار در معرض مسابقه بود و این میزان برای زنان 4/13 آسیب در هر 100 دقیقه ورزشکار در معرض مسابقه بود. در مردان، شیوع آسیب های بالاتنه بیشتر از پایین تنه و تفاوت آنها از لحاظ آماری معنادار بود (05/0>P، 24/21 =2) اما در مورد زنان تفاوت معناداری مشاهده نشد (43 در برابر 39 مورد)، (05/0P، 26 = 2، 05/0 P، 15 = 2، 05/0

پژوهش حاضر رابطه بین سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های فوتبال مردان لیگ برتر ایران در فصل 85-86 را بررسی کرده است. پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) در اختیار هر 16 تیم حاضر در لیگ قرار گرفت، اما فقط12 تیم (264 ورزشکار) برای تکمیل پرسشنامه ها همکاری کردند. پرسشنامه LSS با 40 سؤال پنج بعد سبک رهبری مربیان، و پرسشنامه GEQ با 18 سؤال دوبعد انسجام گروهی را اندازه گیری می کرد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 71/0 به دست آمد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0≤ P استفاده شد. نتایج نشان داد انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراسی، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت رابطه مثبت و معنادار، و با سبک رهبری آمرانه رابطه منفی و معناداری دارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد مربیان فوتبال بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین (وظیفه محوری) و کمتر از سبک رهبری دموکراسی استفاده می کردند. بنابراین، به نظر می رسد سبک رهبری مربیان به خصوص سبک رهبری حمایت اجتماعی و آمرانه ارتباط بالایی با انسجام گروهی دارند.

شواهد محکمی دال بر تأثیر تمرینات پلایومتریک در افزایش معنیدار قدرت عضلانی و پرش عمودی وجود دارد، اما بهدلیل ماهیت شدید این تمرینات، احتمال افزایش آسیبهای عضلانی - اسکلتی وجود دارد. بنابراین بهنظر میرسد انجام تمرینات پلایومتریک در یک محیط آبی، احتمالاً منجر به بهبود پرش عمودی با خطر آسیب کمتر میشود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر یک برنامه پلایومتریک در آب (APT) بر پرش عمودی، کوفتگی عضلانی و سرعت 40 متر و مقایسه آن با تمرینات خشکی بوده است. بدین منظور، تعداد 21 والیبالیست دختر غیر نخبه (سن: 12/1 ±19/22 سال، وزن: 35/6 ±13/59 کیلوگرم و قد: 81/4 ± 16/163سانتی متر) داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها به صورت تصادفی جفت شدند و بر اساس پرش عمودی، به دو گروه تجربی آب و خشکی و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. گروههای تجربی علاوه بر انجام تمرینات والیبال، به مدت 6 هفته، دو جلسه در هفته و هر جلسه 55-45 دقیقه در برنامه تمرینی پلایومتریک در محیط آبی یا خشکی شرکت کردند. میزان پرش عمودی و زمان اجرای دوی 40 متر سرعت قبل از شروع تمرینات، پس از 4 هفته و بعد از 6 هفته تمرین اندازه گیری شد. همچنین کوفتگی عضلانی در عضلات همسترینگ، چهارسر و دوقلو بعد از جلسه اول و بعد از 4 هفته تمرین و بعد از 6 هفته تمرین بلافاصله پس از تمرین، 24 ساعت و 48 ساعت پس از تمرین، با پرسشنامه استاندارد 10 امتیازی کوفتگی عضلانی اندازه گیری شد. با استفاده از روش تحلیل واریانس برای اندازههای تکراری، مشخص شد که میزان پرش عمودی گروه APT بعد از 6 هفته تمرین، افزایش معنیداری نداشته است (05/0p>)، اما میانگین گروه آب 3/21 درصد در مقابل 77/0- درصدگروه کنترل و 081/0 درصد در گروه خشکی پیشرفت نشان داد. میانگین زمان دوی سرعت 40 متر بین گروهها در پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون معنیدار نبود(05/0p>). کوفتگی عضلانی بعد از جلسه اول ، بعد از 4 هفته و پس از 6 هفته تمرین در هیچ کدام از عضلات در هیچ یک از زمان های یاد شده در گروه آب معنیدار نبود (05/0p>). در مقابل گروه خشکی در جلسات مختلف، در ساعت-های آزمون گیری (0,24,48) و در عضلات متفاوت، میزان کوفتگی معنیداری را گزارش کرد. میزان کوفتگی در گروه آب از بلافاصله پس از تمرین و تا 48 ساعت بعد کاهش نشان داد(05/0p<)، در مقابل میزان کوفتگی گروه خشکی، بعد از 24 ساعت افزایش معنیداری را نشان داد (05/0p<). هر چند نتایج این مطالعه، پیشرفت معنیداری را در متغیرهای اجرای گروه های تجربی نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل نشان نداده است، اما با توجه به پیشرفت عددی میانگین پرش عمودی گروه آب نسبت به پیش آزمون، و در مقایسه با دو گروه دیگر، می توان گفت که تمرینات پلایومتریک در آب احتمالاً میتواند سبب بهبود پرش عمودی والیبالیست های زن بدون ایجاد کوفتگی عضلانی شود.

این پژوهش به مطالعه تاثیر حمایت اجتماعی بر مشارکت زنان در فعالیتهای ورزشی پرداخته است. روش بررسی در این تحقیق پیمایشی و به صورت مقطعی است. داده های این پژوهش از 360 زن جمع آوری شده اند که ابتدا به طور نمونه گیری طبقه ای و سپس به شیوه تصادفی از میان زنان 25 تا 40 ساله 13 شهر از شهرهای استان مازندران انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه اصلاح شده مشارکت ورزشی است. نتایج این برررسی تفاوت معنادار مشارکت کنندگان را در فعالیتهای ورزشی با توجه به نوع حمایت اجتماعی از زنان برای مشارکت در فعالیتهای ورزشی نشان داده اند. نتایج تحلیل رگرسیون، سلسله مراتب چندگانه ای را نیز نشان داده اند که چهار متغیر ورزش کردن اعضای خانواده، ورزش کردن دوستان، درآمد و سودمندی ورزش در مرحله اول و حمایت اجتماعی در مرحله دوم توانسته اند به ترتیب 15.9 و 2.1 از واریانس متغیر تحت مطالعه مشارکت زنان را در فعالیتهای ورزشی نشان دهند.

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیرات هدف گرایی و هویت اخلاقی بر رفتار و قضاوت مثبت و اجتماعی ستیز در فوتبال بود. به همین منظور 268 فوتبالیست به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های درک موفقیت، خودستایی هویت اخلاقی، کارکرد اجتماعی مفید و جامعه ستیز و تمایل اجتماعی و در تحلیل داده ها نیز از همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تاثیرات اصلی خودمحوری و هویت اخلاقی در تبیین رفتار و قضاوت مثبت اجتماعی معنی دار نیست. اثر متقابل بین خودمحوری و تکلیف محوری در ارتباط با قضاوت اخلاقی مثبت معنی دار بود (05/0 p <). هدف گرایی و هویت اخلاقی 7 درصد از واریانس قضاوت اجتماعی ستیز و 17 درصد از واریانس رفتار اجتماعی ستیز را تبیین می کنند. نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت ارزیابی تاثیرات متقابل بین تکلیف محوری و خودمحوری در پیش بینی متغیرهای اخلاقی تاکید می کند.

به طور معمول، پس ازورزش های استقامتی شدید وتمرینات طولانی مدت،حجم پلاسما درحیوان وانسان هردو افزایش می یابد.افایش حجم پلاسما در اکثر موارد ،همراه با هماتوکریت کمتر بدون تغییر درتعداد گلبول های قرمز خون یا یک کاهش مقطعی ‹همزمان با وقوع افزایش حجم پلاسما ›در تعداد این سلول ها است،که به ترتیب آن را دلیل کم خونی نسبی یا واقعی می دانند . ترکیبی از ورزش وسازگاری باگرما، [که این پدیده هم به نوبه ی خودسبب هیپرولمی‹پرحجمی خون› ولی به نسبتی کمتر از تمرینات ورزشی می شود] پرحجمی را افزایش می دهد. این پدیده به تنهایی به وسیله ی تمرینات ورزشی نیز ایجاد می شود .بروز این پدیده ،خیلی سریع است: پرحجمی ،چند دقیقه یا چند ساعت پس ازقطع ورزش هنوز قابل مشاهده است. بنابراین، برایاینکه افزایش حجم پلاسما ،پس از یک دوماراتون یا یک مسابقه ورزشی طولانی به حداکثر خود برسد،2 روز وقت لازم است.دامنه ی افزایش طبیعی پلاسما ،بین 9 تا 25 درصد است که با افزایش پلاسما به میزان 300 تا 700 میلی لیتر برابر است .اندازه ی تغییر افزایش حجم پلاسما به وش های تمرینی وابسته است که این روش ها عبارتند از: محدودیت تمرین ،شدت ومدت تمرینات، وضعیت بدنی وتعدادجلسات تمرین . هرچقدر کاهش حجم پلاسما در طی تمرین بیشتر باشد،به همان اندازه ،هیپرولمی پس از تمرین،بزرگتر خواهد بود .همچنین محلول شدن مواد درآب بدن افراد قبل ودر جریان تمرینات،ممکن تغییرات حجم پلاسما را به دنبال داشته باشد.نوشیدن به اندازه ی کافی آب ،می تواند موجب افزایش حجم پلاسماحتی در طی تمرینات طولانی مدت شود. هورمون های تنظیم کننده ی مایعات‹آلدوسترون، وازوپروسین آرژنین وفاکتور آزاد کننده ی سدیم عروق کلیوی ›که با افزایش مقدار پروتئین پلاسما در ارتباط هستند،هیپرولمی را بالا می برند.با وجود این نقش ومکانیزم افزایش پروتئین های پلاسما،همچنان نا شناخته باقی مانده است و در ضمن نقش هورمون ها در به وجود آمدن هیپرولمی مزمن سوالی است که هنوز پاسخی بدان داده نشده است.هیپرولمی می تواند از طریق افزایش حجم ضربه ای وحداکثربون ده قلبی ،سبب به گردش درآمدن خون ومایعات در عضله در هنگام اجرای فعالیت های ورزشی شود.همچنین،افزایش حجم پلاسما از طریق ازدیاد جریان خون پوست ،واکنش های تنظیم کننده ی دمای بدن در حین تمرین را بهبود می بخشد .سرانجام این بحث،منجربه اهمیت مفهوم پلاسما وهماتوکریت مطلوب ‹رضایت بخش › در ارتباط با اجرای تمرینات ورزشی می شود .

امروزه نقش زنان در فعالیت های اجتماعی در جامعه ایران پررنگ تر از گذشته شده است. اما با وجود سیر فزاینده حضور زنان در عرصه های اجتماعی، مشارکت و حضور آنان در فعالیت های ورزشی محدود است. با توجه به نقش محوری ورزشی در سلامت زنان به عنوان مادران جامعه و به تبع آن سلامت فرزندان، این موضوع باید بررسی و زمینه های حضور پررنگ تر آنان در عرصه های ورزشی فراهم شود. لذا در این تحقیق با بررسی مطالعات مشابه و استفاده از دیدگاه های صاحب نظران با روش دلفی، موانع مؤثر بر مشارکت کمتر زنان در ورزش در پنج بعد اجتماعی، فرهنگی، شخصی، خانوادگی و امکاناتی - اقتصادی شناسایی شد و با استفاده از روش های استنباط آماری تاثیرگذاری این موانع مورد تایید قرار گرفت. با توجه به گستردگی جامعه زنان، این تحقیق در جامعه دانشجویان دختر دانشگاه یزد انجام شد. در پایان نیز برای رفع این موانع پیشنهادهایی بر اساس تحلیل های انجام شده ارائه شده است.

هدف از تحقیق حاضر، ارزشیابی سیستم ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به منظور رفع برخی از نواقص این سیستم است. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی 310 معلم تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب و برگه های ارزشیابی عملکرد آنها بررسی شد. برای بررسی اعتبار عوامل ارزشیابی، خطای ارزشیابی، ارتباط درونی بین عوامل ارزشیابی و مقایسه تفاوت بین معلمان زن و مرد، به ترتیب از آزمون های آلفا کرونباخ، کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و U مان ویتنی استفاده شد (در سطح معناداری 05/0 P?). یافته های تحقیق نشان داد، اعتبار عوامل ارزشیابی معلمان تربیت بدنی در دو عامل اصلی (عوامل عملکردی و عوامل فرایندی) برابر 16/0 است، که خیلی ضعیف است. بررسی توزیع نمره ها در ارزشیابی عملکرد معلمان نشان داد که ارزیاب ها دچار خطای نرمش و ارفاق شدند. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی معلمان معنادار بود (41/0 P=). با وجود معنادار بودن همبستگی بین عوامل، این مقدار همبستگی برای حذف یکی از عوامل کافی نبود. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی با نمره نهایی ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به ترتیب 56/0، 85/0 به دست آمد که معنادار بود (000/0 P=). این موضوع نشان می دهد که هر یک از عوامل ارزشیابی به درستی معلمان را مورد ارزشیابی قرار می دهند. همبستگی بین نمره های ارزشیابی معلمان تربیت بدنی با میزان تشویق و اصلاح به ترتیب 036/0، 028/0 به دست آمد که معنادار نبود، بدین معنی که معلمان تربیت بدنی نسبت به نمره هایی که دریافت کردند، مورد تشویق و اصلاح قرار نگرفتند. تفاوت معناداری بین نمره های ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی مرد و زن وجود نداشت. همچنین معلمان تقریباً به یک اندازه مورد تشویق و اصلاح قرار گرفتند. تفاوت بین نمره ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی دوره راهنمایی و متوسطه معنادار بود، بدین صورت که معلمان دوره راهنمایی نمره بهتری دریافت کرده بودند، ولی تفاوت معناداری بین این دو گروه از معلمان در عوامل تشویق و اصلاح مشاهده نشد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط برخی از شاخص های پیکر سنجی و ترکیب بدنی و مولفه های گونه پیکری (آندومورفی ، مزومورفی و اکتومورفی) در دانشجویان پسر دانشگاه رازی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پسر دانشگاه رازی در نیمسال اول سال تحصیلی 84-83 تشکیل می دادند. با توجه به جدول ادینسکی و فرمولy=a(logx)b تعداد 320 نفرآزمودنی به صورت تصادفی بعنوان نمونه تحقیق انتخاب گردید. متغیرهای بدن سنجی که در تحقیق حاضر مورد اندازه گیری و ارزیابی قرار گرفت شامل : قد، وزن، قطر و اندازه های پیرامونی، درصد چربی، توده چربی، وزن بدون چربی، شاخص توده بدن، وزن مطلوب، تیپ بدنی و نسبت محیط کمر به محیط لگن، شاخص اندازه دور کمر می باشد. با توجه به توصیفی – همبستگی بودن روش تحقیق از آمار توصیفی جهت طبقه بندی و تنظیم داده ها و در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون جهت ارتباط بین متغیرها استفاده شده است. بین BMI و WHR (561/0=r ،000/0p= )، بین BMI و WC (812/0=r ، 01/0>p )، بین WHR و WC (721/0=r ، 01/0>p )، بین BMI و درصد چربی (704/0=r ،01/0>p )، بین WC و درصد چربی (793/0=r ،01/0>p )، بین WHR و درصد چربی (526/0=r ،01/0>p ) ارتباط معنی داری وجود دارد. توده چربی با مولفه اندومورفی کاﻣﻟﴼ متناسب است (884/0=r ،01/0>p )، اما توده بدون چربی تناسب اندکی با مولفه مزومورفی دارد (200/0=r ،01/0>p ). در نتیجه بر اساس یافته های حاصل از ضریب همبستگی، WC شاخص بهتر و قوی تری برای چاقی شکمی و خطرات مرتبط با سلامتی نسبت به WHR است. در بررسی ارتباط بین مولفه های گونه پیکری (فربه پیکری و لاغر پیکری) و متغییرهای ترکیب بدنی (توده چربی و توده بدون چربی) به نظر می رسد اعتبار منتسب به مزومورفی بعنوان توده بدون چربی دچار تردید می گردد، و نیاز به ارزیابی و اعتباریابی دقیق رابطه بکاررفته در مفاهیم مورد استفاده را در تعیین جثه نشان می دهد. در نتیجه بهتر است که از آن برای ارزیابی ترکیب بدنی بعنوان یک مکمل استفاده شود

هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات فشار خون، ضربان و شاخص اکسیژن مصرفی قلب و ارتباط آن با نیمرخ چربی های بدن در دانشجویان فعال و غیرفعال است. به این منظور ده دانشجوی فعال (میانگین سن 21 سال، وزن 1/68 کیلوگرم و قد 1/174 سانتی متر) و ده دانشجوی غیرفعال (میانگین سن 5/21 سال، وزن 07/73 کیلوگرم و قد 177 سانتی متر) به صورت تصادفی از بین دانشجویان پسر دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی که برای شرکت در پژوهش داوطلب شده بودند، انتخاب شدند. شرکت کنندگان تست کانینگهام فالکنر را شامل دویدن روی نوار گردان با شیب20 درصد و سرعت km/hr9/12 تا رسیدن به واماندگی انجام دادند. ابتدا فشار خون سیستولی (SBP) و دیاستولی (DBP) و ضربان قلب (HR) در حالت نشسته، حاصل ضرب دوگانه (DP)، شاخص های چربی خون و احشایی، نسبت چربی و نمایه توده بدن پیش از فعالیت اندازه گیری شد. در ادامه نیز BP و HR در حالت نشسته و DP هر شرکت کننده بلافاصله پس از تست و 3 دقیقه بعد دوباره سنجیده شد. برای تحلیل آماری از آزمون های تحلیل واریانس و کواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد بازیافت HR (006/0=P و 012/6=F)، SBP (02/0=P و 353/4=F) و DP (004/0=P و 38/6=F) در افراد فعال بهتر صورت می گیرد. اصلاح نتایج با شاخص های اضافه وزن و چربی های خون، ارتباط بین برخی از این عوامل با بازیافت نامناسب در افراد غیرفعال را تأیید کرد. ازاین رو نظر به این یافته ها می توان گفت آمادگی و فعالیت بدنی بر بازیافت بهتر شاخص های همودینامیک بعد از فعالیت ورزشی تأثیر مثبت دارد، هرچند تفاوتی در مقادیر استراحت و فعالیت مشاهده نشد. اضافه وزن و دیس لپیدمیا می تواند بخشی از تفاوت های بین افراد فعال و غیرفعال را در این زمینه توضیح دهد. ازاین رو کنترل این عوامل با فعالیت ورزشی و رژیم غذایی مناسب توصیه می شود.

هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید بر VO2 max ( حداکثر اکسیژن مصرفی )،vVO2max (حداقل سرعت در VO2 max)، Tmax ( مدت زمان فعالیت با شدت vVO2 max) و زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرن کرده بود. متغیرها نیز سه روز جداگانه، قبل و پس از اعمال متغییر مستقل روی 16 آزمودنی اندازه گیری شدند. مقادیر VO2 max و vVO2 max با گاز آنالیزر تعیین شدند. آزمودنیها بر اساس زمان اجرای دوی 3000 متر به صورت تصادفی جفت شدند و در دو گروه کنترل ( سن 20.5 ±1.55 سال ) و تجربی ( سن 19.2 ±1.85 سال ) قرار گرفتند. آزمودنیها هر دو گروه به مدت 10 هفته هر هفته دو جلسه در تمرینها شرکت کردند. تمرینهای تناوبی گروه تجربی در هر جلسه عبارت بود از: پنج تا هشت تکرار با شدت vVO2 max D50 و مدت 50-60 Tmax درصد و زمان بازگشت به حالت اولیه1:2 . گروه کنترل به تمرینهای متداول تدامی با شدت 75 درصد VO2 max ، vVO2 max، Tmax و مدت 55 تا 65 دقیقه در هر جلسه ادامه دادند. از روش آماری t استودنت همبسته برای مقایسه میانگینهای پیش آزمون – پس آزمون در هر گروه و از GLM اندازه گیریهای مکرر به منظور مقایسه تفاوت میانگینها بین دو گروه استفاده شد. پس از دوره تمرینی، بهبود معناداری در مقادیر VO2 max ( 8.4 درصد) ، vVO2 max ( شش درصد ) ، Tmax (35.4 درصد) و زمان اجرای دوی 3000 متر ( هفت درصد ) گروه تجربی مشاهده شد (P<0.05). در گروه کنترل، تغییر معناداری در هیچ کدام از متغییرها مشاهده نشد . پیشرفت تمام متغییرها در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود(P<0.05). نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که به کارگیری تمرینهای تناوبی شدید با تاکید بر vVO2 max ، Tmax توانست، زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرین کرده را بهبود بخشد.

هدف از این پژوهش، مطالعه مولفه های عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در وظایف، عدالت توزیعی در پاداش، عدالت رویه-ای، عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی) در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک بود. به این منظور پرسشنامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) تهیه و پس از تایید روایی و پایایی (92/0a=)، در جامعه 59 نفری کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره،t مستقل و آنووا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی در پاداش با عدالت توزیعی در وظایف رابطه-ای مثبت و معنادار دارد. عدالت رویه ای با عدالت توزیعی در پاداش و عدالت اطلاعاتی رابطه ای مثبت و معنادار دارد. عدالت اطلاعاتی با عدالت توزیعی در وظایف و عدالت توزیعی در پاداش رابطه ای مثبت و معنادار دارد. ولی بین چهار مولفه عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در پاداش، عدالت توزیعی در وظایف، عدالت رویه ای و عدالت اطلاعاتی) با عدالت بین فردی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین عدالت رویه ای و عدالت توزیعی در وظایف، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد، هر پنج مولفه مورد بررسی توانایی پیش بینی عدالت سازمانی را دارند. با توجه به یافته های تحقیق بی-توجهی مسئولان نسبت به وضعیت عدالت در آکادمی می تواند عواقب جبران ناپذیری برای ورزش قهرمانی کشور در پی داشته باشد.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش سازمانی و مؤلفه های آن و بهره وری مدیران ادارات تربیت بدنی آذربایجان شرقی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی– همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل مدیران ادارات تربیت بدنی استان های آذربایجان شرقی و حجم نمونه آماری 34 نفر از این جامعه است. به این منظور از پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت و پرسشنامه بهره وری و از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که براساس ضریب همبستگی پیرسون بین تمامی مؤلفه های هوش سازمانی و هوش سازمانی کل و بهره وری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مؤلفه های هوش سازمانی، میل به تغییر، روحیه و کاربرد دانش، قادر به پیش بینی معنادار بهره وری هستند.