پژوهش در علوم ورزشی

هدف از تحقیق حاضر تدوین شاخص های مهم در استعدادیابی برای والیبال بود. بدین منظور پرسشنامه ای متشکل از شش شاخص: آنتروپومتریکی (5 شاخص) آمادگی جسمانی (7 شاخص) روان شناختی (6 شاخص) مهارتی (4 شاخص) عملی (3 شاخص) ترکیب بدن (3 شاخص( در مجموع 28 شاخص تهیه شد. برای جمع آوری اطلاعات از چهار گروه مربیان باشگاهی (25نفر) مربیان درجه یک داخلی (21 نفر) مربیان خارجی (17 نفر) و مربیان مدارس 24) نفر) به صورت داوطلب برای تکمیل پرسشنامه مذکور استفاده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها کلیه اطلاعات در چهار پرسشنامه (یک پرسشنامه برای هر یک از چهار گروه مربیان) تنظیم شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و تعیین رتبه شاخص ها از دو آزمون ""کراسکال والیس"" برای مقایسه میانگین رتبه شاخص های ششگانه از نظر مربیان و آزمون ""فریدمن"" برای مقایسه میانگین رتبه مربوط به هر یک از شاخص های ششگانه استفاده شد. برای تعیین سطح معناداری اختلاف بین شاخص ها از آزمون ""خی _ دو"" با P?0.05 استفاده شد و نتایج به صورت جداول و نمودارهای مربوط به هر قسمت تنظیم شد. بر اساس نتایج به دست آمده یازده شاخص برتر از بین 28 شاخص معرفی و انتخاب شد که به ترتیب رتبه از بیشترین به کمترین عبارتنداز: حس همکاری قدرت تصمیم گیری سرعت مسوولیت پذیری پرش در جا پرش دفاع قد سرو جرئت چابکی و پرش آبشار. همچنین مشاهده شد که شاخص های روان شناختی در مجموع از سایر شاخص ها در فرایند استعدادیابی برای والیبال مهم ترند و به نظر مربیان شاخص های ترکیب بدن از اهمیت بسیاری برخوردار است

هدف از اجرای این تحقیق بررسی محتوای آموزشی و شیوه ارزشیابی واحد تربیت بدنی عمومی دانشگاههای کشور است. بدین منظور پرسشنامه ای با 32 پرسش بسته و یک پرسش باز تنظیم و در اختیار اعضای هیات علمی دانشگاههایی که حداقل دارای گروه تربیت بدنی بودند یا بیش از پنج عضو هیات علمی داشتند قرار گرفت. در مجموع 141 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند که نتایج زیر بدست آمد: محتوای آموزشی واحد تربیت بدنی باید علاوه بر ایجاد نشاط و شادابی از طریق بازی های دسته جمعی به ترتیب اولویت قابلیت هایی چون آمادگی قلبی تنفسی انعطاف پذیری قدرت عضلانی هماهنگی اعصاب و عضلات استقامت عضلانی چابکی و تعادل را در دانشجویان افزایش دهد. همچنین کتاب خاص این واحد تدوین شود و برای دانشجویانی که مشکل جسمانی دارند کلاس ویژه تشکیل شود. در مورد ارزشیابی پایان نیمسال دانشجویان جدید آزمون هایی چون دو کوپر (پسران) و 1600 متر (دختران) طناب زدن دراز و نشست خم شدن نشسته دو رفت و برگشت ?x? متر و بارفیکس کوتاه را به اجرا بگذارند و بر اساس نورم های استاندارد دانشگاهی نمره آنان منظور شود. بنابراین لازم است که برای آزمون های فوق نورم های استاندارد تدوین شود.

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر برنامه ریزیهای گوناگون آگاهی از نتیجه با دیدگاه قطعیت در دریافت آن بر یادگیری تکلیف زمانبندی قطعه ای بوده است. در آزمایش اول 60 آزمودنی بر اساس برنامه ریزیهای 100 درصد و 33 درصد پیش بینی شده تصادفی و بدون آگاهی از نتیجه به پنج گروه تقسیم شدند و یک نسخه تکلیف را به شیوه ثابت تمرین کردند. نتایج نشان داد که بین گروههای مختلف KR در مورد عملکرد و یادگیری زمانبندی نسبی و مطلق در مراحل اکتساب یادداری و انتقال تفاوتی وجود ندارد. در آزمایش دوم نیز 60 آزمودنی به پنج گروه KR مانند آزمایش اول تقسیم شدند و سه نسخه تکلیف را که بر اساس زمانبندی مطلق از هم متفاوت بودند به شیوه متغیر _ تصادفی تمرین کردند. نتایج نشان دادند که بین گروههای مختلف KR در مراحل اکتساب و یادداری تفاوتی وجود ندارد اما در مرحله انتقال در مورد ثبات زمانبندی نسبی تفاوت معنی داری (P<0.05) وجود داشت. نتیجه اینکه کاهش فراوانی KR موجب افزایش عدم قطعیت در مورد دریافت اطلاعات شده و این امر به نوبه خود موجب تحریک فرایندهای پردازشی می شود. ضمن اینکه در تمرین ثابت تعمیم پذیری ""فرضیه راهنمایی"" مورد تردید است

هنگامی که بخشی از اندام تحت عمل آمپوتاسیون قرار می گیرد مفصل واقع در سطح فوقانی محل آمپوتاسیون برای حفظ و توسعه دامنه حرکتی به تمرینات کششی موثر نیاز دارد. تمرینات کششی ایستا و PNF از رایج ترین این روش ها هستند که عموما در افراد سالم از آنها استفاده می شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه دو روش کششی ایستا (S.S) و (HR) PNFبر دامنه حرکتی مفصل زانوی افراد ورزشکار قطع عضو از ناحیه زیر زانو است. انتخاب نمونه ها به منظور همسان سازی نمونه ها از نظر طول استمپ از میان معلولان قطع عضو به صورت گزینشی صورت گرفت. آزمودنی ها شامل 19 مرد ورزشکار قطع عضو از ناحیه زیر زانو و با میانگین سنی 5±35 و طول استمپ 7±19 بود که به طریق تصادفی به دو گروه تمرینات کششی ایستا به تعداد 9 نفر و گروه تمرینات PNF به تعداد 10 نفر تقسیم شدند. اطلاعات پزشکی _ ورزشی و آنتروپومتریکی آنان جمع آوری و سپس آزمودنی ها با پر کردن رضایت نامه داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. تمامی اندازه گیریهای دامنه حرکتی (ROM) در پیش آزمون و پس آزمون با روش آزمون باز کردن زانو به صورت فعال (AKET) با یک آزمایشگر و با انعطاف سنج لیتون انجام گرفت که دارای اعتبار 90% تا 99% است. برنامه تمرینی هر دو گروه شامل 12 جلسه تمرین 20 دقیقه ای مشتمل بر 5 دقیقه رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با بار 50 وات به منظور گرم کردن و سپس تمرینات کششی ویژه هر یک از گروهها بود. جلسات تمرینی گروه اول (S.S) در روزهای فرد انجام و مشتمل بر 5 نوع حرکت کششی با 4 بار تکرار بوده است. جلسات تمرینی گروه دوم (PNF) در روزهای زوج انجام و مشتمل بر سه مرحله انقباض ایزومتریک حداکثر Relaxation و سپس یک انقباض ایزوتونیک حداکثر بوده است. در پایان جلسات تمرین پس آزمون انجام و داده های مربوط در سطح P?0.95 و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد آزمون قرار گرفت. ابتدا از آزمون T همبسته جهت مقایسه نتایج حاصل از پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه استفاده شد و سپس برای مقایسه هر دو گروه کشش ایستا و PNF با یکدیگر از روش T استیودنت در سطح P?0.95 استفاده و نتایج ذیل بدست آمد : هر دو برنامه تمرینی روش کشش ایستا و PNF(HR) بر دامنه حرکتی مفصل زانو افزایش معنی داری را نشان داده است (a=0.05). بین دو روش تمرینی کششی ایستا و PNF(HR) در افزایش ROM مفصل زانوی آزمودنی ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تحقیق مذکور تاثیر تمرینات انعطاف پذیری را در بهبود دامنه حرکتی مفصل زانوی معلولان قطع عضو نشان داد و بر ضرورت انجام برنامه تمرینی کششی ایستا و PNF از سوی مربیان برای بهبود آمادگی جسمانی و توانبخشی معلولان قطع عضو تاکید ورزید

به رغم فواید شناخته شده بازتوانی قلبی و تمرین ورزشی اطلاعات محدودی در مورد نتایج این برنامه درمانی در زنان وجود دارد؛ و این روش پیشگیری ثانویه ممکن است کمتر استفاده شده باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر شرکت در برنامه بازتوانی قلبی بر پروفایل چربی میزان تحمل تمرین ورزشی و فشار خون در زنان سنین 45 تا 70 سال پس از سکتة قلبی است. در یک مطالعه نیمه تجربی تعداد 80 زن (با میانگین سنی (8.19±56.40 از بین بیماران قلبی که به واحد بازتوانی مرکز تحقیقات قلب و عروق مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سپس از همه بیماران برای اندازه گیری ظرفیت ورزشی میزان تحمل تمرین ورزشی و فشار خون دیاستولیک و سیستولیک حالت استراحت و تمرین آزمون ورزش از نوع Symptom Limited Exercise Test تحت پروتکل بروس بر روی تردمیل به عمل آمد. بیماران بر حسب ظرفیت ورزشی به دو گروه : بیماران با ظرفیت ورزشی مساوی و یا بالاتر از 6 مت و بیماران با ظرفیت ورزشی پایین تر از 6 مت تقسیم شدند. سپس از آنها خواسته شد تا قبل و بعد از دورة بازتوانی قلبی در آزمایش های نمونه خون برای تعیین پروفایل لیپید شامل کلسترول تام تری گلیسرید لیپوپروتئین های پر چگال و کم چگال شرکت کنند. پس از آن هر دو گروه در یک برنامه بازتوانی قلبی 30 جلسه ای (3جلسه در هفته شامل 30 تا 60 دقیقه تمرین هوازی با شدت 60 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب) شرکت کردند. اگرچه بهبود چشمگیری در بیشتر خصوصیات مورد بررسی در بیماران هر دو گروه نسبت به پیش از برنامه بازتوانی قلبی بدست آمده است اما این تغییرات در گروه با ظرفیت ورزشی پایین تر از 6 مت به ویژه در پروفایل چربی بیشتر بوده است (P<0.05). همچنین نتایج تحقیق چند متغیری هیچگونه تفاوت معنی داری در هر یک از متغیرها بین هر دو گروه پس از برنامه بازتوانی قلبی نشان نداد. به عبارت دیگر هر دو به یک اندازه از شرکت در برنامه های بازتوانی قلبی سود برده اند. در این تحقیق مشخص شد بیمارانی که از ظرفیت ورزشی کمتری برخوردار هستند برای کاهش میزان بستری مجدد مرگ و میر کنترل عوامل خطرساز از جمله پروفایل لیپید به برنامه های بازتوانی قلبی نقش مهمی در بهبود میزان تحمل ورزشی و میزان لیپوپروتئین پرچگال این گونه بیماران زن مسن دارد

شیوع درد کمر در دوران بارداری 75/0 و پس از زایمان 67/0 گزارش شده است. اثرات ورزش در دوران بارداری بر کمر درد در نتیجه زایمان زنانی که فاقد سابقه ورزش منظم هستند کاملا روشن نشده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ورزش ملایم حین بارداری در کنترل درد و نحوه بازتوانی مادر پس از زایمان است. 20 نفر از زنان باردار 20 تا 30 ساله که فاقد سابقه ورزش منظم سقط جنین کمر درد قبلی و یا هر نوع ناهنجاری اثرگذار در متغیرهای مورد مطالعه بودند به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی از ماه سوم بارداری هفته ای سه جلسه 30 تا 45 دقیقه به تمرینات خاص هوازی پرداختند. گروه کنترل فاقد هر نوع فعالیت ویژه بود. متغیرهای درد کمر قد وزن عملکرد فلکسورهای ران در ماه ششم و نهم بارداری و نیز دو ماه پس از زایمان و وزن نوزاد در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند. برای اندازه گیری درد کمر از پرسشنامه ناتوانی و درد کبک استفاده شد. نتایج نشان دادند که درد کمر زنان باردار در ماههای ششم نهم و دو ماه پس از بارداری در گروه تجربی به ترتیب 25 47 و 4 و در گروه شاهد به ترتیب 38 51 و 13 بودند. اختلاف درد در مرحله پس از زایمان معنی دار بود (P=0.03). این مقادیر دو ماه پس از زایمان در گروه تجربی به میزان قبل از بارداری برگشت اما گروه کنترل با یک افزایش 5 درصدی دائمی درصد چربی روبرو بود (P=0.04). در هر دو گروه طی بارداری افزایش معنی دار 6 میلی متر در طول قد مشاهده شد. افزایش وزن مادران در طول بارداری و وزن تولد نوزاد در هر گروه نیز به طور طبیعی یکسان بود.در گروه تجربی عملکرد مفاصل ران در مرحله پس از زایمان به طور معنی دار بهتر از گروه کنترل بود. بین عملکرد مفصل ران و درد کمر همبستگی منفی معنی داری مشاهده شد (r=-0.58). در نتیجه گیری کلی می توان گفت که روش سبک دوران بارداری موجب کاهش چشمگیر درد کمر پس از زایمان و عملکرد بهتر مفاصل ران شده و هیچ تاثیر منفی بر رشد جنین ندارد

هدف از این تحقیق مقایسه بهداشت روانی زنان ورزشکار رشته های انفرادی و گروهی شرکت کننده در پنجمین المپیاد ورزشی دانشجویان سراسر کشور بود که در تهران برگزار شد. بررسی رابطه بهداشت روانی زنان ورزشکار رشته های انفرادی و گروهی با مدت استفاده از خوابگاه مدت عضویت در تیم های ورزشی و تعداد جلسات تمرین هفتگی از اهداف این تحقیق به شمار می آمد. جامعه آماری این تحقیق را 613 نفر از ورزشکاران رشته های انفرادی و 696 نفر از ورزشکاران رشته های گروهی تشکیل داد. از میان ورزشکاران رشته های انفرادی 150 نفر و همین تعداد از میان ورزشکاران رشته های گروهی به طور تصادفی به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. سپس پرسشنامه بهداشت روانی SCL 90Rکه دارای 10 مقیاس فرعی و 90 سوال بود بین ورزشکاران توزیع شد و پس از جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. پایایی و اعتبار این پرسشنامه در تحقیقات مختلف با موفقیت آزمایش شد. نتایج تحقیق نشان داد که از نظر بهداشت روانی بین ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی اختلاف معنی داری وجود دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد که ورزشکاران رشته بسکتبال نسبت به ورزشکاران رشته هندبال بهداشت روانی مطلوب تری دارند. همچنین ورزشکاران رشته دو و میدانی در مقایسه با ورزشکاران رشته هندبال از بهداشت روانی بهتری برخوردارند. بین بهداشت روانی ورزشکاران شرکت کننده در دیگر رشته های انفرادی و گروهی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. افزون بر این از نظر مدت عضویت در تیم های ورزشی تعداد جلسات تمرین هفتگی و مدت استفاده از خوابگاه با بهداشت روانی رابطه معنی داری بدست نیامد. همه آزمون های آماری در سطح P<0.05 بررسی شدند.

آگاهی از عملکرد سیستم عصبی _ عضلانی برای توسعه مهارت های حرکتی و توانبخشی بیماران نقش ارزنده ای دارد. در این خصوص ابزارها و آزمون های متعددی با اعتبار و پایانی تعریف نشده به کار گرفته می شوند. هدف از اجزای این تحقیق بررسی پایایی دستگاه جدیدی به نام DSPF است که برای سنجش تعادل دینامیکی به بازار عرضه شده است. روش : تعداد 12 زن سالم 20 تا 35 ساله در این آزمون داوطلبانه شرکت کردند. برای اندازه گیری تعادل آزمودنی ها آنها با وضعیت بدنی تعریف شده روی صفحه اتکای دستگاه قرار می گرفتند سپس در مدت 20 ثانیه واریانس و میانگین مجموع نوسانات پوسچری بدن نوسان در جهت جلو _ عقب و جانبی افراد ثبت می شد. کلیه آزمون ها در دو درجه سفتی صفحه اتکای درجه 2 (کاملا شل) و درجه 8 (نسبتا سفت) اجرا شدند. با آزمون های منتخب سیستم های بینایی دهلیزی و حسی _ حرکتی دستکاری می شود. از این دستکاریها برای بررسی میزان مشارکت این سیستم ها در کنترل حرکتی بدن آزمودنی استفاده می شود. هر آزمایش سه بار تکرار شده و میانگین بدست آمده به عنوان شاخص تعادل هر آزمون در نظر گرفته می شود. پس از دو هفته کلیه آزمون ها با شرایط مشابه تکرار شدند. با استفاده از روش پیرسون همبستگی بین دو بار تکرار آزمون ها در متغیرهای مربوط در محیط نرم افزار SPSS محاسبه گردید. نتایج نشان دادند که همبستگی مورد نظر در متغیر نوسانات کلی مرکز ثقل در وضعیت ایستاده با چشم بسته در درجه سختی 2 و 8 صفحه اتکا معادل (r=0.86) بود. این همبستگی در نوسانات قدامی _ خلفی A-P در درجه سختی 2 صفحه اتکا معادل (r=0.85) بود و در درجه سختی 8 با حدود 11 درصد مواجه شد (R=0.76). همبستگی در نوسانات جانبی این آزمون در درجه سختی 8 برابر با r=0.73 بود. اما در سایر آزمونها همبستگی این متغیر بین دو تکرار پایین بود. در آزمونهای چرخش سر به چپ و به راست میزان همبستگی بدست آمده در هر سه مولفه در درجه سختی 8 بین r=0.81 تا r=0.086 بود. اما همبستگی متغیرهای تعادل در وضعیت ایستاده با چشم باز ضعیف تر بود. این تحقیق نشان داد که آزمونهای ایستاده در شرایط آناتومیکی با چشمان بسته و نیز آزمون ایستاده با چرخش سر به طرفین به ترتیب برای دستکاری سیستم بینایی و دهلیزی در هر دو نوع نوسانات پردامنه پوسچر از روایی مطلوبی برخوردار هستند و می توان به نتایج به دست آمده از دستگاه DSPF تکیه کرد. سایر آزمونها با این دستگاه از پایایی مناسب برخوردار نبودند.