رضا اندام

هدف پژوهش حاضر اولویت بندی و شناسایی عوامل مؤثر و موانع مشارکت ورزشی معلولین شهر اهوازبود.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی - پیمایشی به شمار می آید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلولین عضو جامعه معلولین شهراهواز بود (N=720 ) که تعداد 190نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای بود که گشتاسبی (1391) در پژوهش خود از آن استفاده کرده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از آزمون های tتک نمونه ایی و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد به ترتیب اهمیت، عوامل سلامتی و تندرستی ، لذت و نشاط و تعامل اجتماعی مهمترین عوامل مؤثر مشارکت در فعالیت های بدنی و در بین موانع مشارکت ورزشی معلولین عوامل اقتصادی، محیطی (حمل و نقل)، امکانات و تجهیزات و عوامل اجتماعی- فرهنگی مهمترین موانع می باشند.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی ایران بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر توصیفی و به لحاظ نوع کاربردی و به لحاظ اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق تمامی اعضای هیأت علمی رشته علوم ورزشی و رشته اقتصاد دانشگاه ها، مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها و اداره کل وزارت علوم، کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه ها و افراد متخصص در حوزه اقتصاد و آشنا به موضوع پژوهش بودند که براساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 364 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن را گروهی از استادان صاحب نظر دانشگاهی تأیید کردند. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (98/0=α). برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص های کلی برازش مدل ساختاری در وضعیت مطلوبی قرار دارند، بنابراین پرسشنامه 68 سؤالی به دست آمده، مقیاس مناسبی برای سنجش اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، مدلی طراحی شد که می توان با استفاده از آن موجب توسعه ورزش دانشگاهی کشور شد.

هدف پژوهش حاضر، طراحی و سنجش نظام ارزیابی عملکرد منابع انسانی وزارت ورزش و جوانان بر اساس تکنیک طراحی مبتنی بر بدیهیات بود. روش انجام پژوهش، آمیخته از نوع اکتشافی و مبتنی بر طراحی یک پرسش نامه با به کارگیری اصل تکنیک طراحی مبتنی بر بدیهیات می باشد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه منابع انسانی وزارت ورزش و جوانان (مدیران، کارمندان و کارشناسان) در سال1396 تشکیل دادند (960= N) که بر اساس جدول کرجسای و مورگان 274 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند (274= n). ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه محقق ساخته ارزیابی عملکرد منابع انسانی می باشد. برای تحلیل داده ها در قسمت طراحی از تکنیک مبتنی بر بدیهیات و همچنین آمار استنباطی شامل الگوی معادلات ساختاری یا تحلیل چند متغیری با متغیرهای مکنون استفاده گردید. همچنین روایی ظاهری با توجه به نظر ده نفر از اساتید و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تعیین گردید. از طرفی پایایی پرسش نامه ها بر اساس تکنیک آلفای کرونباخ محاسبه شد(75/0=α). نتایج این پژوهش نشان دادند که سه عامل گزینش کارمندان، شاخص های عملکردی منابع انسانی، حفظ کارمندان و خرده مقیاس های آن ها برای طراحی و سنجش نظام ارزیابی عملکرد منابع انسانی وزارت ورزش و جوانان مناسب می باشند. همچنین هیچ یک از سؤالات این مؤلفه ها از مدل پژوهش حذف نشدند؛ لذا این وزارت خانه با توجه به نتایج پژوهش می بایست امکان شناسایی زمینه هایی در مورد نظام ارزیابی عملکرد را میسر سازند و به شناسایی فرصت ها و محدودیت های آن کمک نمایند.

پژوهش حاضر با هدف اولویت بندی راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش آموزی با استفاده از روشهای کیفی دلفی و غربالگری فازی و روش کمی مدل سازی تفسیری- ساختاری انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است. برای انجام دادن پژوهش ابتدا با روش کیفی دلفی 23 راهکار توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش آموزی از طریق تحلیل محتوای ادبیات موجود و 15 مصاحبه انجام شده با خبرگان استخراج شد و با به کارگیری روش غربالگری فازی 22 راهکار مورد تأیید خبرگان استخراج شد. پس از آن با روش کمی مدل سازی تفسیری- ساختاری روابط میان راهکارهای توسعه مشارکت تعیین و به صورت یکپارچه تحلیل شده است. در نهایت به منظور خوشه بندی راهکارها از روش MICMAC استفاده شده و نتایج نشان داده است که سه راهکار «فراهم کردن زیرساختهای قانونی مشارکت در سه سطح کلان، سازمانی و محلی»، «تعریف و تفهیم مشارکت در سطح کلان به منظور ایجاد شرایط تسهیل کننده، تشویقی و حمایتی» و «ایجاد معاونت تربیت بدنی در ساختار ادارات آموزش و پرورش» از تأثیرگذارترین راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش آموزی به شمار می آیند. بنابراین توسعه مطلوب مشارکت فرابخشی در ورزش دانش آموزی مستلزم فراهم کردن این سه دسته زیرساخت است که با درگیرشدن همه گروهها امکان پذیر است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط رضایت شغلی و عدالت سازمانی با اهما ل کاری در بین کارکنان هیأت های ورزشی شهر همدان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه ای تصادفی از کارکنان به حجم 162 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های تعلل ورزی تاکمن (1991)، رضایت شغلی بری فیلد و روث (1951) و عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه ها، توسط افراد صاحب نظر بررسی و تأیید شدند. داده های گردآوری شده از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین رضایت شغلی و اهمال کاری و عدالت مراوده ای با اهمال کاری همبستگی معناداری وجود ندارد. نتایج نشان داد همبستگی منفی معنادار بین عدالت سازمانی کل، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای با اهمال کاری وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که عدالت توزیعی و رویه ای تبیین کننده مناسبی برای اهمال کاری می باشند. مدیران می توانند با استفاده از توزیع های مناسب و اتخاذ رویه های منصفانه در سازمان میزان عدالت توزیعی و رویه ای را افزایش داده و از این طریق میزان اهمال کاری و کم کاری کارکنان را در سازمان به حداقل ممکن تقلیل دهند.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه اخلاق کار با رضایتمندی و تعهد سازمانی داوطلبان رویدادی در ورزش می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق کلیه نیروهای داوطلب شرکت کننده در دوازدهمین المپیاد فرهنگی_ ورزشی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های سراسر کشور بودند. بر این اساس، 133 نفر به عنوان نمونه آماری ارزیابی شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش-نامه های اخلاق کار پتی (1990)، رضایتمندی از تجارب داوطلبی ملائی و همکاران (1388)، تعهد سازمانی آلن و مایر (1991)، استفاده شد. برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها، داده های گردآوری شده از طریق مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین اخلاق کار و رضایتمندی، اخلاق کار و تعهد سازمانی، رضایتمندی و تعهد سازمانی داوطلبان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین اخلاق کار و تعهد سازمانی داوطلبان با نقش واسطه ای رضایتمندی ارتباط غیر مستقیم و مثبت و معناداری وجود داشت. در نهایت، به مدیران ورزشی توصیه می شود که با ارائه کدهای اخلاقی و توسعه اصول اخلاق کار، رضایتمندی را در میان داوطلبان ورزشی افزایش دهند و از این طریق استمرار مشارکت آنان را توسعه دهند.

علیرغم انجام پژوهش های متعدد و وجود گزارش های سالانه سازمان های بین المللی در مورد وضعیت پایداری مقاصد گردشگری، تاکنون این پایداری در صنعت گردشگری ورزشی کشور نهادینه نشده است. در واقع، گردشگری ورزشی ایران نه ازلحاظ درآمد و منافع اقتصادی و نه ازلحاظ حفاظت منابع و دارایی ها به هیچ وجه «پایدار» نیست. ازاین رو مطالعه حاضر در صدد شناسایی و ارزیابی موانع پایداری در صنعت گردشگری ورزشی است که در استان اصفهان انجام شده است. با استفاده از یک روش پیمایشی مبتنی بر مصاحبه و پرسشنامه، از دو گروه خبره نظرخواهی شد. گروه نخست شامل 14 نفر از خبرگان دانشگاهی و گروه دوم نیز، شامل 180 نفر از کارشناسان و مدیران ارشد سازمان های ورزشی و گردشگری در استان اصفهان بودند. نمونه گیری از هر دو گروه به روش هدفمند انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک های کدگذاری باز، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون چند متغیره صورت گرفت. بر اساس نتایج، موانع پایداری در مقاصد گردشگری ورزشی استان اصفهان در شش محور کلیدی با 36 متغیر شناسایی و دسته بندی شدند. محورهای اصلی عبارت اند از: 1- ضعف در سیاست گذاری و چشم انداز؛ 2- ناکارآمدی در مدیریت مقاصد گردشگری ورزشی؛ 3- عدم پذیرش اجتماعی؛ 4- محدودیت های محیط زیستی؛ 5- ضعف سرمایه گذاری و اشتغال؛ 6- عدم امنیت. اثرگذارترین عامل نیز ضعف در سیاست گذاری و چشم انداز بود. بر این اساس جهت نیل به پایداری، بایستی رویکردهای سیاست گذاری مدیریت مقاصد گردشگری کشور موردبازنگری قرار گیرد. درنهایت این نتیجه به دست آمد که در غیاب رویکردهای سیاست گذارانه و تنظیمی در سطح ملی، می توان با تعریف یک چشم انداز مشخص در سطح استان در قالب برنامه های توسعه استانی، تا حدودی به ساماندهی بازار گردشگری ورزشی پرداخت. این امر با به کارگیری برخی الزامات امکان پذیر است.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط شوخ طبعی مدیران و خلاقیت کارکنان با نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت گرا انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. همه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان جامعه آماری را تشکیل دادند (تعداد = 252)  که از بین آن ها 164 نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی از پرسش نامه های شوخ طبعی، رفتار سازمانی مثبت گرا و خلاقیت کارکنان استفاده شد. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی و آزمون سوبل تحلیل شد. نتایج نشان داد شوخ طبعی مدیران بر رفتار سازمانی مثبت گرا و خلاقیت کارکنان تأثیر مستقیم و معناداری داشت (07/6P > ؛ 62/16P >). همچنین رفتار سازمانی مثبت گرا اثری مثبت و مستقیم بر خلاقیت کارکنان داشت (54/2P > ). همچنین نتایج حاصل از بررسی نقش متغیر میانجی نشان داد شوخ طبعی مدیران به واسطه رفتار سازمانی مثبت گرا بر خلاقیت کارکنان تأثیر غیرمستقیم و معناداری نداشت (64/1P > ). با توجه به یافته های پژوهش حاضر به مسئولان ادارات ورزش و جوانان توصیه می شود از برنامه های تقویت کننده شوخ طبعی و مهارت های روان شناختی مثبت گرا در جهت افزایش سطح خلاقیت کارکنان غافل نشوند و در راستای بهبود خلاقیت از آموزش و تمرین این مهارت ها بهره گیرند.

زمینه و هدف: توجه به آینده، یکی از مهم ترین مؤلفه های پایداری مقاصد گردشگری ورزشی است؛  اما این موضوع تاکنون به خوبی در مطالعات موجود واکاوی نشده است. لذا هدف پژوهش حاضر، تحلیل آینده مقاصد گردشگری ورزشی بر اساس شناسایی عوامل و پیشران های منتهی به سناریوهای محتمل و ممکن تا افق زمانی 1410 می باشد که از طریق یک مطالعه موردی در استان اصفهان انجام شده است. روش شناسی: روش تحقیق این مطالعه، از نظر هدف، از نوع کاربردی، ازنظر مسیر انجام، از نوع پیمایشی است. داده های پژوهش با استفاده از سه روش مصاحبه، مرور ادبیات نظری و پرسشنامه های وزن دهی شده گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 14 نفر از متخصصین حوزه گردشگری ورزشی بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های تحلیل ساختاری در نرم افزار میک مک و روش تحلیل سناریو انجام گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد سیستم گردشگری ورزشی استان اصفهان یک سیستم ناپایدار می باشد که در آینده به تغییرات آنی متغیرهای دارای عدم قطعیت بالا وابسته خواهد شد. بر اساس شناسایی چهار عدم قطعیت بحرانی و پنج عامل از پیش معیّن، درمجموع 16 سناریو ایجاد شد که شامل دو سناریوی غیرمحتمل، پنج سناریوی ناسازگار، سه سناریو با احتمال وقوع ضعیف، چهار سناریوی با احتمال وقوع متوسط و دو سناریو با احتمال وقوع قوی است. نتیجه گیری و پیشنهادات: نتیجه نهایی این بود که فقدان سیاست گذاری واحد و منسجم باقابلیت به روزرسانی مداوم و پویا در سطح ملی، منجر به آسیب پذیر شدن مقاصد گردشگری ورزشی استان اصفهان شده است. لذا مهم ترین راهبردها و اقدامات برنامه ریزی آینده، بایستی حول محور سیاست گذاری در سطح استانی متمرکز شود.

بازاریابی اجتماعی به دنبال توسعه رویکردهایی سازنده، برای حمایت از اصلاح و بهبود رفتارهای مردم است. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل بازاریابی اجتماعی به منظور تغییر رفتار مرتبط با فعالیت بدنی در سالمندان بود. تحقیق حاضر، ازنظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، کیفی و با رویکرد فراترکیب بود. با استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای به مرور اسناد ( کتب، مقالات، رساله ها و صفحات وب) مختلف از سال 2019-2000 پرداخته شد. پس از طی چند مرحله غربالگری درنهایت 44 منبع کدگذاری شد و تم ها و مقولات اصلی به دست آمد. پایایی درونی با استفاده از شاخص کاپا معادل 674/0 به دست آمد(001/0p

عدم توجه به آینده در سیاست های گردشگری کشور و اصرار بر الگوی «برنامه ریزی بر اساس وضع موجود» باعث شده است تا سیاست هایی بسیار ناکارآمد برای مدیریت مقاصد گردشگری ورزشی اتخاذ شود. لذا هدف این مطالعه تحلیل آینده مقاصد گردشگری ورزشی بر اساس شناسایی عوامل و پیشران های منتهی به سناریوهای محتمل و ممکن تا افق زمانی 1410 می باشد که از طریق یک مطالعه موردی در استان اصفهان انجام شده است. روش تحقیق این مطالعه، از نوع پیمایشی است. داده ها با استفاده از سه روش مصاحبه، مرور ادبیات نظری و پرسشنامه های وزن دهی شده گردآوری شد. جامعه آماری شامل 14 نفر از متخصصین حوزه گردشگری ورزشی بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های تحلیل ساختاری و تحلیل سناریو انجام گردید. یافته ها نشان داد سیستم گردشگری ورزشی استان اصفهان یک سیستم ناپایدار با 16 سناریو می باشد که شامل دو سناریوی غیرمحتمل، هفت سناریوی ناسازگار، دو سناریو با احتمال وقوع ضعیف، سه سناریوی با احتمال وقوع متوسط و دو سناریو با احتمال وقوع قوی است. سناریوی ششم محتمل ترین سناریو برای آینده 10 ساله استان اصفهان است. بر اساس این سناریو، سرمایه گذاری در زیرساخت های گردشگری ورزشی در حالت راکد یا رو به کاهش بوده و سیاست گذاری هوشمندانه ای برای توسعه انواع گردشگری ورزشی وجود نخواهد داشت. بر این اساس، فقدان سیاست گذاری واحد و منسجم با قابلیت به روزرسانی مداوم و پویا در سطح ملی، منجر به آسیب پذیر شدن مقاصد گردشگری ورزشی استان اصفهان شده است. لذا مهمترین راهبردها و اقدامات برنامه ریزانه آینده، بایستی حول محور «سیاست گذاری در سطح استانی» متمرکز شود.

داوطلبان منابع ارزشمندی برای سازمان های ورزشی می باشند و بدون آنان بسیاری از سازمان های ورزشی نمی توانند دوام بیاورند. بنابراین نیازمند یک برنامه مدیریتی اصولی و صحیح می باشند. هدف تحقیق حاضر طراحی مدل معماری نیروهای داوطلب در ورزش با رویکرد دوسوتوانی بود. روش پژوهش حاضر فرا ترکیب بود که 312 مقاله در فرایند جست و جو یافت شد و در نهایت پس از طی مراحل غربالگری 52 مقاله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت 4 بعد پیشرانه ها (مدیریتی، سازمانی، فیزیکی، ارزش های راهبردی و انگیزشی)، کارکردهای مدیریتی( برنامه ریزی، جذب، انتخاب و گزینش، آشنایی و آموزش، بازشناسی، نظارت و ارزیابی و حفظ و نگهداری) ، رفتار منابع انسانی (فردی، گروهی و سازمانی) و پیامدها (فردی، اجتماعی، اقتصادی و اجتماعی) شناسایی شد. در تقسیم بندی مربوط به مدیریت دوسوتوان منابع انسانی مولفه های مدیریتی، سازمانی، فیزیکی، ارزش های راهبردی،برنامه ریزی، جذب، انتخاب و گزینش، آشنایی و آموزش، نظارت و ارزیابی، رفتار سازمانی در دسته اقدامات توانمندساز، مولفه انگیزشی در دسته اقدامات انگیزشی زا، مولفه های رفتار فردی، رفتار گروهی، پیامد فردی، سازمانی و اجتماعی در دسته اقدامات فرصت آفرین جای گرفتند.