اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر طرحواره بر خستگی شناختی و کیفیت روابط زناشویی زنان متأهل
آرشیو
چکیده
مقدمه: امروزه کیفیت روابط زناشویی و خستگی شناختی یکی از مفاهیمی است که به طور وسیع در مطالعات خانواده و زناشویی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر طرحواره بر خستگی شناختی و کیفیت روابط زناشویی زنان متأهل شهر آمل بود. روش: روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک نوید آرامش و طلوع مهر شهر آمل جهت دریافت خدمات مشاوره ای در خصوص مشکلات خانوادگی در سال 1401 بود که تعداد 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایدهی شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی (1995)، پرسشنامه خستگی (1994) و پروتکل درمان شناختی مبتنی بر طرحواره یانگ و همکاران (2003) به مدت 10 جلسه 60 دقیقه ای استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس چند متغیره و نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد(001/0=P). به طور کلی درمان شناختی مبتنی بر طرحواره موجب افزایش نمره کلی کیفیت روابط زناشویی و کاهش خستگی شناختی شد. نتیجه گیری: درمان شناختی مبتنی بر طرحواره با بهره گیری از تکنیک های شناختی، به بهبود کیفیت روابط زناشویی و کاهش خستگی شناختی زنان متأهل می انجامد؛ لذا می توان این برنامه را به عنوان مداخله ای مناسب جهت افزایش روابط زناشویی پیشنهاد نمود.The effectiveness of schema-based cognitive therapy on cognitive fatigue and the quality of marital relationships of married women in Amol city
Introduction: Nowadays, the quality of marital relationships and cognitive fatigue is a concept widely used in family and marital studies.
Objective: The present study aimed to determine the effectiveness of schema-based cognitive therapy on cognitive fatigue and the quality of marital relationships of married women in the city of Amol.
Method: The present research was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population consisted of all women referring to Navid-e-Aramesh and Tolou-e-Mehr clinics in the city of Amol to receive counseling services concerning family problems in 2022, among them 30 people were selected by the convenience sampling method and were randomly assigned to two experimental and control groups (15 people each group). The Quality of Marital Relationships Questionnaire (1995), the Fatigue Questionnaire (1994), and Young et al.’s Schema-Based Cognitive Therapy Protocol (2003) were used for ten 60-minute sessions for data collection, and multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and SPSS software version 22 were used for data analysis.
Results: The analysis of covariance (ANCOVA) results demonstrated a significant difference between the scores of the control and experimental groups (P=0.001). In general, schema-based cognitive therapy led to increasing the total score of the quality of marital relationships and decreasing cognitive fatigue.
Conclusion: Using cognitive techniques, schema-based cognitive therapy culminates in improving the quality of marital relationships and decreasing cognitive fatigue of married women. Therefore, this program can be recommended as an appropriate intervention to improve marital relationships.