برساخت الگوی شهر ایمن براساس شاخصه های رفتاری ساکنین (نمونه موردی محله سعدی ساری) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
روند شتابان شهرنشینی در کشورهای درحال توسعه با افزایش آمار جرم و جنایت در این کشورها همراه بوده است. ایران نیز مانند بسیاری ازکشورها وضعیت سختی دارد. یکی از جدیدترین رویکردها در مطالعات ساختار شهری توجه به نسل های متفاوت پیشگیری از جرم ازطریق طراحی محیطی است. تأثیر الگوهای رفتاری ساکنین (انزوا، قرابت، مدارا و گمنامی) بر امنیت و سنجش رابطه ی بین خصوصیات محیط کالبدی و رفتار ساکنین با توجه به رویکرد CPTEDکه منجر به بالارفتن امنیت محیطی می-شود، ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر، ازنظر روش شناسی در دسته ی تحقیقات توصیفی و اکتشافی با رهیافت پژوهش های کمّی قرار می گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ی بین محیط کالبدی و رفتار ساکنین درجهت ارائه ی فاکتورهای تعیین-کننده در طراحی محیط های مسکونی امن و به طور جزء آمار توصیفی در تأیید یا رد فرضیه های تحقیق به کاربست مدل تحلیل عاملی، استفاده ازآمار استنباطی (از طریق معیارGOF وآزمون (F و استفاده از آزمون کولموگروف- اسمرینوف است. محله ی سعدی ساری به سان مصداق بارزی از محله های امن واجد امنیت محیطی است که متأسفانه رو به ناامنی می رود. برای مدل حاضر GOF برابر 64/ 0محاسبه شد که نشان از برازش کلی بسیار قوی مدل دارد. متغیرهای وابسته و مستقل تحقیق، بدون درنظرگرفتن مقدار متوسط انحراف درحد متوسط و متغیر الگوهای رفتاری ساکنین درحد بالا قرار دارد. کلیه ی فرضیه های تحقیق تأیید شد و نتیجه ی تحقیق، ارائه ی مدل های مفهومیCPTED با چالش در نسل های این مفهوم است.Construction of a Safe City Model, Based on Residents’ Behavioral Characteristics: A Case Stud on Saadi Neighborhood of Sari
The rapid urbanization trend in developing countries has been accompanied with increasing number of crimes. Similar to other developing countries, Iran is in a difficult situation regarding the number of crimes. One of the newest approaches to confront the city safety crisis and study the urban structure is addressing the link between environment and practices, as well as hypotheses and processes through Crime Prevention through Environmental Design (CPTED) Approach. It seems essential to examine the effect of behavioral patterns of residents (isolation, affinity, tolerance and anonymity) on security as well as the relationship between physical environment features and behavioral characteristics of residents based on CPTED approach in favor of environmental security. The present quantitative research is methodologically in the category of descriptive-exploratory research and tries to investigate the association between physical environment and residents’ behavior to provide determinant factors in designing safe residential environment and using factor analysis model, inferential statistics (using GOF index and F-value), and descriptive statistics to accept or reject research variables. In this regard, Kolmogorov-Smrinov Test has been employed to analyze the data obtained through distributing 384 questionnaires during 2019-2020. Saadi Neighborhood in Sari has been one of the safe places with environmental security, which is unfortunately becoming insecure. The output GOF obtained was 0.64, indicating the high robust fit of the model. Dependent and independent variables of the study were on an average level while behavioral patterns of residents were placed on a high level. The results showed that Saadi Neighborhood inhabitants' behavior component was the main indicator of safety in this neighborhood. All research hypotheses were confirmed and CPTED conceptual models along with challenges in the next generations were presented.