شیوه های عضوگیری هیأت های مؤتلفه اسلامی در انقلاب اسلامی (57-1342) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

یکی از جنبه های مهم انقلاب اسلامی، که از چشم محققان، چه در داخل و چه در خارج تا حدود زیادی مغفول مانده است، چگونگی شیوه های جذب و عضوگیری گروه های انقلابی است. سؤال اصلی این مقاله چگونگی شیوه های عضوگیری هیأت های مؤتلفه اسلامی در انقلاب اسلامی است. روش مورد استفاده کیفی و از نوع پژوهش تاریخی و ابزار گردآوری داده ها مصاحبه های عمیق است. در جایی که از طریق مصاحبه گردآوری داده  ممکن نبوده است از روش مکمل تحلیل اسنادی نیز استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که  کاریزمای امام (ره) به عنوان مرجع تقلید و شخصیت ایده آل رهبران اصلی گروه، هم در شکل گیری مؤتلفه و هم در جذب افراد، بسیار مؤثر بوده است. نوعاً افرادی هم که جذب می شدند از طیف بازاریان سنتی و متدین بودند. (به صورت ناخواسته ای) مؤتلفه در جذب اقشار دیگر چندان موفق نبوده است. وضعیت اجتماعی گروه در جامعه خوب بوده است و این امر در جذب گروه بسیار مؤثر بوده است. مدل عضوگیری گروه، با توجه به توصیه های امام (ره) بومی و منحصر به فرد (برادر یابی در هیئت ها) بوده است