اثربخشی تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه (tDCS) بر ولع مصرف و انعطاف پذیری شناختی و انتزاع وابستگان به مواد افیونی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: ولع مصرف در اعتیاد به مواد مخدر یک تظاهر رایج و به عنوان تمایل مبرم فوری و غیرقابل جبران برای تسلیم در برابر ماده می باشد. هدف از پژوهش بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه (tDCS) بر ولع مصرف انعطاف پذیری شناختی و انتزاع سوء مصرف کنندگان مواد افیونی بود. روش: طرح نیمه آزمایشی به همراه پیش آزمون و پس آزمون با پیگیری 2ماهه بود. جامعه آماری شامل وابستگان به مواد افیونی بود که نمونه 30 نفر مرد که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش tDCS (15 نفر) و یک گروه شم (15 نفر) جای گرفتند. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش پرسشنامه ولع معرف لحظه ای مواد فرانکن و همکاران و آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین بود که قبل از مداخله روی دو گروه انجام شد. روش درمان tDCS شامل (10جلسه 20دقیقه ای )باشدت 2 میلی امپر بود. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل بدست امده با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد بین آزمودنی های دو گروه آزمایش و شم در پس آزمون و پیگیری، هر سه مولفه ولع مصرف و همچنین نمرات مولفه های آزمون ویسکانسین تفاوت معناداری وجود دارد. (P< 0/001). نتیجه گیری: tDCS تلویحات مهمی در زمینه کاهش سطح ولع مصرف و بهبود انعطاف پذیری شناختی اجرایی در افراد وابسته به مواد افیونی داشته و به عنوان روش درمانی موثر جهت استفاده درمانگران اعتیاد در کلینیک های درمانی توصیه می گردد.متن
Effectiveness of Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) on Cravings, Cognitive Flexibility, and Abstraction for Opioid Addicts
Introduction: Craving drug abuse is a common manifestation of the urgent and irrecoverable desire against substance abuse. The present study aimed to investigate the effectiveness of transcranial direct current stimulation (tDCS) on cravings, cognitive flexibility, and abstraction of opiate abusers. Method: The research method was semi-experimental with pretest-posttest and a ۲-month follow-up design. The statistical population consisted of opiate addicts, and ۳۰ men selected through the convenience sampling method were assigned into experimental (tDCS) and sham groups (۱۵ people per group). The tools used in this research were the Franken et al.'s instant craving questionnaire and the Wisconsin Card Sorting Test that were performed on two groups before the intervention. The tDCS intervention method included ۱۰ sessions of ۲۰ minutes with an intensity of ۲ milliamps. The obtained data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The results obtained using covariance analysis showed a significant difference between the experimental and sham groups in the post-test and follow-up in all three components of the cravings and the scores of the components of the Wisconsin test (P<۰.۰۰۱). Conclusion: TDCS has essential implications in reducing cravings and improving executive cognitive flexibility in addict to opiate and is recommended as an effective treatment method for addiction therapists in treatment clinics.
تبلیغات
