مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی بر اساس دو رویکرد واقعیت درمانی و طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی خود در زنان وابسته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی دو رویکرد واقعیت درمانی و طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی خود در زنان وابسته بود. روش: طرح تحقیق کاربندی بالینی کنترل شده انتخاب شد. از میان جامعه آماری زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره مشهد در سال 1400 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 24 زن وابسته انتخاب شدند و به صورت تصادفی، در سه گروه طرحواره درمانی، واقعیت درمانی و گروه کنترل قرار گرفتند. دو گروه آزمایشی، مداخلاتی مبنی بر 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 1 ماه دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر و پرسشنامه وابستگی به دیگران استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیری استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس آزمون بر تمایزیافتگی خود تأثیر مثبت و معناداری داشته اند. مطابق مقایسه تطبیقی بین دو مشاوره گروهی، طرحواره درمانی، اثربخشی بیشتری از واقعیت درمانی بر تمایزیافتگی داشته است. همچنین، استفاده از این رویکردها تأثیر معناداری بر گسلش عاطفی نداشته است. نتیجه گیری: واقعیت درمانی به دلیل تأکید بر مسئولیت پذیری، و طرحواره درمانی به جهت شناسایی ریشه های مشکلات و ایجاد خودمختاری، هر دو باعث بهبود تمایزیافتگی خود در زنان وابسته می گردند.متن
Comparing the Effectiveness of Group Counseling based on Reality Therapy and Schema Therapy Approaches on Self-differentiation in Dependent Women
Introduction: The purpose of this research was to compare the effectiveness of two approaches of reality-therapy and schema-therapy on self-differentiation in a group of dependent women. Method: A controlled clinical trial design was chosen. Among population of referred women to counseling centers in Mashhad in ۲۰۱۹, a sample of ۲۴ women were selected by available sampling method and randomly divided to three groups of schema-therapy, reality-therapy and control group. Two experimental groups received ۸ sessions of ۹۰ minutes interventions for ۱ month, whereas the control group remained in the waiting list. Instruments were included the Skorown Friedlander's Differentiation and Dependence on Others questionnaires. Multivariate and univariate covariance analysis were used to analyze the data. Results: The results showed that both treatment approaches had a positive and significant effect on self-differentiation in the post-test phase. Given the comparisons between two counseling groups, schema therapy was more effective than reality therapy on differentiation, but both approaches had no significant effect on emotional cut-off. Conclusion: Reality therapy by emphasising on responsibility, and schema therapy by identifying the roots of problems and creating autonomy, both can improve self-differentiation in dependent women.
تبلیغات
